Εκτός από το ότι όλοι είναι συνάδελφοι ηθοποιοί, τι κοινό έχουν ο Κώστας καζάκος με τον Κώστα Πρέκα, τον Νίκο Κούρκουλο, τον Στέφανο Στρατηγό, αλλά και με τον Θανάση Βέγγο, τον Κώστα Βουτσά και τον Σταύρο Παράβα; Έχουν φάει ξύλο, από τον Δημήτρη Καρυστινό, παλαιστή της Ελληνο-ρωμαϊκής πάλης και κατσέρ. Όλοι περάσαν από τα χέρια του για να τους δείρει.
Και μόνο που έλεγες το όνομά του, τη δεκαετία του 60, σκιαζόσουν και σκεφτόσουν μην τυχόν και θυμώσει και σε τσουβαλιάσει, όπως έκανε με τον Κούρκουλο στο «Κοινωνία, ώρα μηδέν». Είναι αυτός που «δέρνει» ανηλεώς τον πρόεδρο της επιτροπής, μπροστά στον απαθή Κώστα Καζάκο προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα ευνοϊκό πόρισμα για την αεροπορική τραγωδία.
Ο παλαιστής Δημήτρης Καρυστινός από την ταινία του Ντίνου Δημόπουλου “Κοινωνία, ώρα μηδέν” (1966)
Κι ο Καζάκος όμως, δεν ξέφυγε από τα χέρια του. Τρώει τις ξυλιές του στα όρη και στα βουνά στο βουκολικό «Οι σφαίρες δε γυρίζουν πίσω», την πρώτη ταινία σε σκηνοθεσία του Νίκου Φώσκολου. Εκεί ο Καρυστινός, με μια έξυπνη κίνηση κατεβάζει το σακάκι του Καζάκου μέχρι τους αγκώνες ακινητοποιώντας τον και τον δέρνει με την ησυχία του.
Αριστερά δέρνει τον Κούρκουλο στο “Κοινωνία ώρα μηδέν και δεξιά ανυπομονεί να δείρει στο “Αυτό το κάτι άλλο”!
Αριστερά δέρνει τον Κούρκουλο στο “Κοινωνία ώρα μηδέν και δεξιά ανυπομονεί να δείρει στο “Αυτό το κάτι άλλο”!
Όσοι ηθοποιοί χρειάστηκε να βρεθούν μαζί του στο ίδιο πλάνο «το μετάνιωσαν». Όταν έβλεπες τον Καρυστινό στο ίδιο κινηματογραφικό καρέ, ήξερες ότι δεν είναι για καλό.
Και αυτό το απέδειξε και με τον Θανάση Βέγγο στην ταινία «Πάρε Κόσμε». Εκεί, τον δέρνει κεκλεισμένων των θυρών. Έχει πάει ο Θανάσης στον Πειραιά, για να ζητήσει τη Ρούλα για λογαριασμό του φίλου του Τάκη Μηλιάδη, και ξυλοκοπείται.
Τα ίδια θα τραβήξει και στο «ΘΒ – επιχείρηση γης μαδιάμ» όταν για να γλιτώσει από τους διώκτες του μπαίνει στα ρινγκ του Πανελλήνιου και έρχεται αντιμέτωπος με το ταμπεραμέντο του Καρυστινού.
Ούτε ο καλός μας Θανάσης Βέγγος ξέφυγε από τα χέρια του. “Θ.Β. Επιχείρησις γης μαδιάμ”
Τον Νίκο Κούρκουλο από την άλλη τον «περιποιείται» και σε δύο ακόμη ταινίες, στη «Λόλα» όπου με άλλον ένα τον κρατάνε για να «καθαρίσει» τη δουλειά με τον Παπαγιαννόπουλο, ο Παντελής Ζερβός, αλλά και στο «Ορατότης Μηδέν».
Είναι αυτός που μαζί με άλλους τρεις, αφού τον σαπίσουν στο ξύλο, τον ξαπλώνουν σε ένα αυτοκίνητο και τον περνούν βιολογικό πλύσιμο. Η σκηνική γυρίστηκε στο πρώτο πλυντήριο αυτοκινήτων που διέθετε αυτόματο πλύσιμο, στη Συγγρού. Η εικόνα για πολλούς ήταν εξωτική καθώς δεν είχαν ξαναδεί πλυντήριο αυτοκινήτων.
Και με τον Κώστα Πρέκα όμως δεν τα πήγε καλύτερα. Στο φιλμ του Σταύρου Τσιώλη «Η ζούγκλα των πόλεων», στο προαύλιο των στούντιο της Φίνος φιλμ στα Σπάτα, ο Καρυστινός και η παρέα του δέρνουν τον Πρέκα και τη Χρονοπούλου για να τους αποσπάσουν μια μαγνητοταινία.
Αριστερά “περιποιείται” τον Κώστα Πρέκα στο φιλμ “Η ζούγκλα των πόλεων” και δεξιά τον Κώστα Καζάκο στο “Οι σφαίρες δε γυρίζουν πίσω”
Με τον Βουτσά θα εμφανιστεί στην ταινία «Το πρόσωπο της ημέρας» και θα τον τρομοκρατήσει με έναν σουγιά. Επίσης στο ιδιαίτερο φιλμ του Γρ. Γρηγορίου «Όχι, Κύριε Τζόνσον» στο πλευρό του Τίτου Βανδή θα υπερασπιστεί την τιμή του μαγαζιού με «χέρια και πόδια».
Ορατότης μηδέν, του Νίκου Φώσκολου, (1969)
Στα φιλμ πολύ συχνά οι Ελληνικές ταινίες κυρίως τα δράματα, χρησιμοποιούσαν σκηνές ξύλου. Σ’ αυτές τις σκηνές οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες δε ρισκάρισαν να χρησιμοποιήσουν άπειρους κομπάρσους, αλλά επαγγελματίες του είδους. Ο Καρυστινός ήταν μετρ της πάλης και μάλιστα προς τα τέλη του 60, εμφανιζόταν ως δίδυμο με τον νεαρό Απόστολο Σουγκλάκο.
Με την παρουσία του Καρυστινού οι σκηνοθέτες εξασφάλιζαν στις σκηνές αυτές πολλαπλά οφέλη. Ως επαγγελματίες που ήταν πρόσεχαν να μη συμβεί κάποιο ατύχημα και τραυματιστεί ο ηθοποιός. Αυτό θα σήμαινε ακύρωση των παραστάσεων στο θέατρο και θα ήταν καταστροφικό.
Επειτα, σίγουρα δίδασκαν στους ηθοποιούς στοιχειωδώς κάποιες χορογραφίες ξύλου, με τρόπο τέτοιον ώστε και πειστικές να είναι και γλαφυρές και κυρίως ψεύτικες, χωρίς να διακρίνεται αυτό στον κινηματογραφικό φακό. Η συμβολή του Καρυστινού ήταν ανεκτίμητη σ’αυτήν την συνθήκη και έχει αφήσει πίσω του μερικές από τις πιο όμορφα χορογραφημένες βίαιες σκηνές. Για τα ελληνικά μέτρα πάντα αν και στο Χόλιγουντ ο κινηματογραφικός ξυλοδαρμός εξελίχθηκε πολλά χρόνια μετά.
Αριστερά έτοιμος για δράση στο “Οχι, κύριε Τζόνσον” του Γρ. Γρηγορίου και δεξιά στο πλευρό του Νίκου Ρίζου στην ταινία “Ο άνθρωπος της καρπαζιάς”.
Ο Δημήτρης Καρυστινός γεννήθηκε στον Πειραιά το 1932 και στη δεκαετία του 50 διέπρεψε ως ένας από τους καλύτερες παλαιστές στην Ελληνορωμαϊκής πάλη. Τη δεκαετία του 60 ασχολήθηκε και με το κατς, ξετρελαίνοντας τους φανατικούς του είδους με τις στημένες αλλά ζογκλερικές χορογραφίες στα ρινγκ.
Πέθανε, αθόρυβα, το 2006 σε ηλικία 74 ετών. Σίγουρα, από το χώρο τού σινεμά δεν τον μνημόνευσε κανείς.
Στο βίντεο του Ανδρόνικου Τζιβλέρη από το κανάλι του YouTube Kastalia, θα δείτε όλες τις κινηματογραφικές εμφανίσεις του Δημήτρη Καρυστινού.
