Με ευμενή σχόλια έγινε δεκτή η προστάτη είδηση της σημαντικής δωρεάς στον δήμο Αγρινίου της συλλογής γραμμοφώνων και νομισμάτων του Ξηρομερίτη ομογενή Νίκου Ράππου.
Ο δήμος Αγρινίου από εκεί και πέρα καλείται να «τρέξει» τις διαδικασίες, ώστε το Αγρίνιο να αποκτήσει μουσείο φωνόγραφου.
Όμως δεν είναι μόνο ο Ξηρομερίτης δωρητής που διαθέτει μια ξεχωριστή συλλογή, που όπως φαίνεται θα αξιοποιηθεί. Υπάρχουν και εκείνες, που για άγνωστους λόγους παραμένουν στα αζήτητα, αν και για την αξιοποίηση τους έχουν κατατεθεί ολοκληρωμένες προτάσεις.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Αγρινιώτη εκπαιδευτικού, συνδικαλιστή και πολύ γνωστού αυτοδιοικητικού Σπύρου Αδάμη, που όντας φανατικός συλλέκτης, έχει ένα τεράστιο όγκο αντικειμένων σημαντικής ιστορικής αξίας που συγκεντρώνει από παιδάκι και που σε ανάρτηση του την περιέγραψε ως εξής:
«Πρόκειται για χιλιάδες εκθέματα που καλύπτουν μια σειρά από ενότητες :
-Εκπαίδευση με εκατοντάδες Βιβλία τετράδια αναγνωστικά, ξύλινα θρανία κ.α.
-Πολεμική-στρατιωτική ιστορία: Κειμήλια – λάφυρα όλων των πολεμικών περιόδων από το 1821, παράσημα, χάρτες, στολές, όπλα , ημερολόγια , εθνική αντίσταση. Πολλές φωτογραφίες, αδημοσίευτες από το 1912, το 1922, το 1940, την Εθνική Αντίσταση ..
-Λαογραφικό υλικό από την ποιμενική και γεωργική ζωή : ξύλινα εργαλεία, πήλινα χάλκινα σκεύη, ποιμενικά ξυλόγλυπτα. Όλο αυτό το υλικό στεγάζεται σε ιδιωτικό χώρο 500 τ.μ δεν είναι επισκέψιμο. Είναι καρποί έρευνας 45 χρόνων κι έχει αγορασθεί εξ ολοκλήρου.
Πρόκειται για συλλογή αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Ένα π.χ αναγνωστικό έχει αξία 200 ευρώ, ένα καριοφίλι στοιχίζει 3000 ευρώ.
Ζήτησα από τον πρόεδρο του χωριού μου, τέσσερα χιλιόμετρα από το Αγρίνιο… να δοθεί ο χώρος του σχολείου που είναι κλειστό έξι χρόνια τώρα. Παρουσίασα μια ολοκληρωμένη πρόταση αξιοποίησης».
Ακούστε τα όσα δήλωσε στον ΑΝΤΕΝΝΑ STAR 103,5 FM και τον Παναγιώτη Τσακανίκα ο κ. Αδάμης:
Σύμφωνα με τον κ. Αδάμη, η ολοκληρωμένη αυτή πρόταση του για την προστασία και ανάδειξη αυτού του τεράστιου υλικού, προσέκρουσε στην άρνηση της τοπικής κοινότητας της Ν. Αβώρανης, αλλά όπως φαίνεται και στην όχι και τόσο θετική διάθεση της δημοτικής αρχής του Αγρινίου:
«Μιλάμε για ένα πρότυπο εκπαιδευτικό κέντρο με βιωματικές δραστηριότητες : Πέρα από τα αντικείμενα, προτείνουμε να δημιουργηθεί βοτανικός κήπος, λαχανόκηπος, δενδροκαλλιέργεια. Παράλληλα να λειτουργούν εργαστήρια δεξιοτήτων. Να μάθουν τα παιδιά πως παράγονταν το ψωμί, το λάδι , το σαπούνι ή το κρασί. Επίσης, εργαστήρι μελέτης της τοπικής ιστορίας.
Το τραγικό: Στην πρόταση μου ο πρόεδρος αποφάσισε αρνητικά! Και το εισηγήθηκα και στο Δήμο. Έφριξα !!! Μάλλον θεωρούν το σχολείο προσωπικό τους εκλογικό λάφυρο. Οτι αυτοί το κάνουν ότι θέλουν… Προσωπικά διαπίστωσα μια μεσαιωνική ιδιοκτησιακή αντίληψη κι ένα πρωτόγονο μένος μπροστά στην αξιοποίηση του κλειστού σχολείου… Στο χωριό υπάρχουν 5 με 6 μαθητές , οι μισοί ρομα έχει δε παραχωρηθεί χώρος πάνω από το ΚΕΠ που παραμένει ανεκμετάλλευτος αφού δεν υπάρχει δραστηριότητα και ενδιαφέρον.
Με την πρόταση μας, τα κλειστά σχολεία ζωντανεύουν πάλι σαν χώροι πολιτισμού και εκπαίδευσης Αναγκάστηκα να ενεργοποιήσω ακόμη και σωματείο παλιότερο και το έβγαλαν παράνομο γιατί δεν είχε ΑΦΜ. Ολα αυτά τα έωλα και προκλητικά που επινοούν ας μας προβληματίσουν.
Γνωρίζει η δημοτική αρχή πως έχουν γίνει ερείπια τα σχολεία Τραγάνας, Χούνης, Αφράτου, Ανω Μακρυνούς Λυσιμαχίας, Σταματογιανέικων και τόσα άλλα;», σημειώνει ακόμη ο Σπύρος Αδάμης.
Οι εικόνες από ένα μικρο μόνο μέρος της συλλογής του, χαρακτηριστικές:
agrinionews.gr
