«(…) Στην ευρύτερη περιοχή της κάτω Αθήνας, στην κάτω μεριά δηλαδή της Πατησίων, τη δεκαετία του ’10 τα ναργιλετζήδικα ξεφύτρωσαν σα μανιτάρια. Ένα αγαπημένο στέκι είναι το Erbil, στην Αβέρωφ, λίγο πριν τη μασονική στοά – η Αβέρωφ είναι η προέκταση της Τοσίτσα προς τα κάτω. Το Erbil είναι κούρδικη πόλη στο Ιράκ. Το μαγαζί το ’χει ένας Κούρδος – πρωτύτερα είχε άλλο μαγαζί στη Λιοσίων μα το δυσφήμησε μια φυλλάδα και το ’κλεισε. Εδώ στην Αβέρωφ το μαγαζί είναι ψηλοτάβανο, ευρύχωρο κι η ατμόσφαιρα πολύ ζεστή. Ταπετσαρία στους τοίχους, με διάφορα αραβουργήματα κρεμασμένα σαν εκθέματα.

Εδώ γνώρισα το Simon Suleymani, έναν Κούρδο αγωνιστή και κινηματογραφιστή. Είναι από μια κούρδικη περιοχή της Τουρκίας, στα σύνορα με την Αρμενία. Στα 10 του η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη – τώρα είναι 33. Σπούδασε εκεί γαλλικά και στην Άγκυρα κινηματογράφο. Έχει κάνει ταινίες, έχει δουλέψει και στην τηλεόραση, σε κουρδόφωνες εκπομπές. Λόγω της πολιτικής του δράσης έκανε δεκαπέντε μήνες φυλακή. Στις 25 Οκτώβρη του ’19 κολύμπησε νύχτα τον Έβρο, γυμνός, μ’ ένα μπογαλάκι δεμένο στη μέση του. Πήγε και παρουσιάστηκε στο αστυνομικό τμήμα Ορεστιάδας. «Εσύ είσαι ο δεύτερος Έλληνας φίλος μου», μου λέει. Ο πρώτος ήταν ο διοικητής του τμήματος. Καλά του φέρθηκαν εκεί, λέει. Θα ’ναι επειδή ο Τούρκος είναι κοινός εχθρός, σκέφτομαι.»