Πόσες φορές έχουμε παρατηρήσει την πόλη, τα κτίρια, κάθε σημείο που συναντάμε καθημερινά τις ώρες που περπατάμε στο κέντρο της πόλης;  Είναι φορές που προσπερνάμε βιαστικά χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία σε κτίρια, γειτονιές που πραγματικά αξίζουντ ην προσοχή μας.

Η πόλη μέσα από τα μάτια ενός περιηγητή, όπως αναφέρει σε ανάρτησή του ο Ανδρέας Σκαρτσάρης  ο οποίος αναφέρεται σε σημεία της πόλης που αξίζει να παρατηρήσει κανείς, το σχήμα τους, την εικόνα από τα διάφορα χρώματα της ημέρας.

Η ανάρτηση έχει ως εξής:

“Στην καθημερινότητά μας περνάμε συχνά μπροστά από κτίρια και γειτονιές χωρίς να τους δίνουμε την προσοχή που ίσως αξίζουν. Τα προσπερνάμε βιαστικά, σαν να είναι απλώς το «σκηνικό» στην καθημερινότητα μας.
Όμως υπάρχει και ο «flâneur».
Έτσι ονομάζεται ο άνθρωπος που περπατά συνειδητά μέσα στην πόλη, παρατηρώντας λεπτομέρειες, ρυθμούς, φως, ανθρώπους, εικόνες. Που δεν περνά απλώς από έναν χώρο αλλά τον βιώνει.
Πώς θα βίωνε ένας “flaneur” την περιήγηση του στο Παπαστράτειο Μέγαρο;
Η καθαρή του γεωμετρία, η συμμετρία της πρόσοψης, τα μεγάλα παράθυρα, το παιχνίδι του φωτός στα εσωτερικά του, όλα δημιουργούν μια μικρή μετάβαση. Από τον θόρυβο της πόλης στη γαλήνη ενός χώρου πολιτισμού. Αρκεί να το παρατηρήσεις.Όταν ανεβαίνεις τα σκαλοπάτια του Μεγάρου και κοιτάζεις την πόλη μέσα από τα μεγάλα του παράθυρα, συμβαίνει κάτι σημαντικό. Η πόλη που πριν λίγο ζούσες -με τον ήχο, τις μυρωδιές, την κίνηση – τώρα γίνεται εικόνα. Από βίωμα γίνεται θέαση. Κι αυτό, έστω και για λίγο, αλλάζει και τη δική σου ματιά.
Η μελέτη του παραδείγματος του Παπαστρατειου δείχνει ότι γύρω μας δεν έχουμε απλά …κτίρια. Είναι μια υπενθύμιση ότι η πόλη μας έχει επίπεδα που συνήθως δεν προλαβαίνουμε να δούμε. Και ότι, αν επιβραδύνουμε λίγο, μπορούμε να γίνουμε κι εμείς flâneurs, άνθρωποι δηλαδή που ξέρουν να παρατηρούν, να νιώθουν, να βλέπουν πραγματικά.
Η πόλη, μας μιλάει.
Το θέμα είναι πόσο συχνά της απαντάμε.”

sinidisi.gr