Προσωπικός γιατρός: Ασθενείς «δύο ταχυτήτων» και στην Αιτωλοακαρνανία. Αλλαγές φέρνει το νομοσχέδιο, προκειμένου να «περπατήσει» ο θεσμός του προσωπικού γιατρού, όμως ο ιατρικός κόσμος δεν πείθεται όπως αναφέρει η εφημερίδα "Συνείδηση". Τι αναφέρει για το νομοσχέδιο ο Αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αγρινίου Παναγιώτης Σταμάτης
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Σειρά αλλαγών φέρνει το νομοσχέδιο του Υπ. Υγείας για τον προσωπικό γιατρό, «θεσμός» που ξεκίνησε το 2022. Όπως τονίζουν οι επιστήμονες που γνωρίζουν καλά την εφαρμογή του προσωπικού γιατρού αυτά τα χρόνια και μπορούν αν μιλήσουν για τα θετικά και για τα αρνητικά του, το νομοσχέδιο θα δημιουργήσει ασθενείς δύο ταχυτήτων!
Παράλληλα όμως το νέο νομοσχέδιο και σύμφωνα με τα όσο έχουν γίνει γνωστά μέχρι στιγμής, θα «καταργήσει» την έννοια του αγροτικού γιατρού, ο οποίος θα μετονομαστεί σε προσωπικός ιατρός υπηρεσίας υπαίθρου, όπου εκτός από τις αρμοδιότητες του αγροτικού γιατρού θα αναλάβει και αυτές του προσωπικού γιατρού.
Οι αλλαγές όμως δεν σταματούν εδώ! Ο Αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αγρινίου Παναγιώτης Σταμάτης μιλώντας στη «Σ» για το νέο νομοσχέδιο που αφορά τον θεσμό του προσωπικού γιατρού και αναλύει τις προβλέψεις του και μεταφέρει τις αντιπροτάσεις του ιατρικού κόσμου.
Ο Παναγιώτης Σταμάτης
Συγκεκριμένα ο Π. Σταμάτης επισημαίνει: «Θα πρέπει να τονίσουμε ότι με το νέο νομοσχέδιο, δημιουργούνται ουσιαστικά ασθενείς δύο ταχυτήτων. Με δυο λόγια αυτοί οι οποίοι θα έχουν ειδικευμένο προσωπικό γιατρό και οι ασθενείς που θα έχουν ανειδίκευτο προσωπικό γιατρό, είτε αυτός είναι ειδικευόμενος, είτε είναι υπόχρεος προσωπικός ιατρός, δηλαδή πρώην αγροτικός ιατρός. Ουσιαστικά θα έχουμε ασθενείς με ποιοτική παροχή υπηρεσιών υγείας και ασθενείς με χαμηλής ποιότητας παροχή υπηρεσιών υγείας.
Με το νέο νομοσχέδιο να τονίσουμε ότι παύει πλέον η έννοια του αγροτικού γιατρού, η οποία μετονομάζεται σε προσωπικός ιατρός υπηρεσίας υπαίθρου, όπου εκτός από τις αρμοδιότητες του αγροτικού γιατρού, του προσθέτει και τον προσωπικό γιατρό. Ουσιαστικά με ένα μήνα μόνο εκπαίδευση, τον υποχρεώνει να παρακολουθεί ασθενείς με διαφόρους νόσους όπως υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, κατάθλιψη, ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια κλπ, χωρίς τις απαραίτητες για την πάθηση γνώσεις.
Αναφέρεται ακόμη στο νομοσχέδιο, ότι σε περίπτωση που προκύψει επαρκής αριθμός προσωπικών ιατρών από το δημόσιο τομέα, σε κάποια περιοχή, τότε το Κράτος θα μπορεί να διακόψει τη σύμβαση με τους ιδιώτες, οι οποίοι υπηρετούν στο σύστημα ως προσωπικοί ιατροί. Αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος να βάλει σε σκέψη τον οποιοδήποτε ιδιώτη, ο οποίος θα επιθυμούσε να μπει στο σύστημα, να ενταχθεί σε αυτό. Και αυτό διότι νιώθει ότι ανά πάσα στιγμή βρίσκεται υπό απόλυση.
Σε άλλο σημείο του το νομοσχέδιο αναφέρει ότι οι ασθενείς εάν δεν επιλέξουν μέχρι τον Ιούνιο του 2025 προσωπικό γιατρό, το σύστημα θα τους εντάξει αυτόματα σε κάποιον προσωπικό γιατρό, είτε από την ίδια πόλη, είτε από όμορο Δήμο. Αυτό θα προκαλέσει μεγάλο πρόβλημα στους ασθενείς, οι οποίοι πιθανώς δεν θα έχουν τη δυνατότητα να επισκεφτούν τον προσωπικό τους ιατρό, με αποτέλεσμα να ψάξουν οποιοδήποτε άλλο δημόσιο γιατρό κοντά στην περιοχή όπου διαμένουν, πράγμα το οποίο θα αυξήσει για άλλη μια φορά τον αριθμό επισκέψεων των δημοσίων ιατρών που υπηρετούν στις πόλεις.
Σε άλλο σημείο το νομοσχέδιο καθορίζει ένα ενιαίο σύστημα αξιολόγησης των προσωπικών γιατρών σε ετήσια βάση, το οποίο θα στηρίζεται σε πληροφορίες, οι οποίες συλλέγονται ηλεκτρονικά. Ουσιαστικά μιλάει γενικά και χωρίς να καθορίζει επακριβώς τον τρόπο με τον οποίον θα γίνεται η αξιολόγηση. Αναφέρει για πιθανές ποινές, τις οποίες και πάλι δεν καθορίζει. Επίσης, πρέπει να συνυπολογιστεί η γεωμορφολογία της κάθε περιοχής όσον αφορά την αξιολόγηση.
Στο καινούργιο νομοσχέδιο, θα διορίζονται σε θέσεις ιατρών υπηρεσίας υπαίθρου (πρώην αγροτικοί) και ιατροί εσωτερικής παθολογίας. Πιστεύουμε ότι έχοντας αυτή τη δυνατότητα, οι παθολόγοι θα επιλεγούν τα κέντρα υγείας και όχι τα νοσοκομεία, λόγω του έξτρα οικονομικού κινήτρου των προσωπικών ιατρών. Ως εκ τούτου δεν θα καλύπτονται θέσεις παθολόγων στα νοσοκομεία, οι οποίες και θα μένουν άγονες.
Επίσης, το όριο εγγεγραμμένων ασθενών στον προσωπικό γιατρό σε μικρούς δήμους και άγονες περιοχές, θα πρέπει να μειωθεί, διότι είναι προφανές ότι ο πληθυσμός σε αυτές τις περιοχές είναι μικρότερος, με αποτέλεσμα οι ιατροί οι οποίοι βρίσκονται στο θεσμό του προσωπικού γιατρού να μην μπορούν να συμπληρώσουν τον απαραίτητο αριθμό ασθενών, οπότε και το έξτρα οικονομικό κίνητρο. Αυτό από μόνο του είναι ένας απωθητικός παράγοντας για την κατάληψη της θέσης, λόγω της απώλειας του έξτρα οικονομικού κινήτρου.
Συνέπεια αυτού, είναι να μένουν άγονες θέσεις κέντρων υγείας και περιφερειακών ιατρείων, που βρίσκονται σε τέτοιες περιοχές.
Τέλος, όσον αφορά τα πανεπιστημιακά κέντρα υγείας θεωρούμε ότι θα πρέπει να προβλεφθεί στο συντονισμό καθώς και στην εκπαίδευση, να υπάρχει γενικός οικογενειακός ιατρός. Η γενική οικογενειακή ιατρική είναι κατ’ εξοχήν εξωνοσοκομειακή ειδικότητα, ως εκ τούτου δε γίνεται να εκπαιδεύεται γενικός οικογενειακός ιατρός, χωρίς να υπάρχει ιατρός ίδιας ειδικότητας κατά την εκπαίδευση του».
Κωνσταντίνος Χονδρός - Εφημερίδα "Συνείδηση"
sinidisi.gr
