Αλματώδης η αύξηση της βίας στους ανήλικους και στην Αιτωλοακαρνανία. Αρκούν οι ποινές; Επιφυλακτικοί οι ειδικοί για το εάν ο φόβος των αυστηρών ποινών μειώσει έστω και ελάχιστα τα περιστατικά βίας όπως αναφέρει η εφημερίδα "Συνείδηση". Τι αναφέρει η επιστημονικά και διοικητικά υπεύθυνη του Κέντρου Πρόληψης «Οδυσσέας» Dr. Αθανασία Δημητρίου
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Η βία στους ανήλικους, είτε αυτή συμβαίνει εντός του σχολείου είτε εκτός, έχει καταγράψει τους τελευταίους μήνες αλματώδη αύξηση! Απόδειξη αυτού είναι τα απανωτά περιστατικά σε όλη την Ελλάδα, όπως επίσης και τα πρόσφατα περιστατικά στο Αγρίνιο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες το τελευταίο εξάμηνο η αύξηση των περιστατικών βίας στους ανήλικους καταγράφει αύξηση της τάξεως του 50%, ενώ τα στοιχεία που προβληματίζουν περισσότερο είναι ότι τα περιστατικά βίας σ’ αυτές τις ηλικίες δεν είναι πλέον εύκολα διαχειρίσιμα, αλλά εντάσσονται πλέον και στα ποινικά και κακουργηματικά αδικήματα!
Η επιστημονικά και διοικητικά υπεύθυνη του Κέντρου Πρόληψης «Οδυσσέας» Αιτωλοακαρνανίας Dr. Αθανασία Δημητρίου μιλώντας στη «Σ» παρουσιάζει την κατάσταση βάσει τεκμηριωμένων στοιχείων και επιστημονικών συμπερασμάτων.
Η Dr. Αθανασία Δημητρίου
Συγκεκριμένα η Dr. Δημητρίου τονίζει: «θεωρώ ότι έχει γίνει μια σοκαριστικά αλματώδης αύξηση της βίας στα σχολεία. Μέσα στο τελευταίο εξάμηνο εκτιμώ ότι υπάρχει αύξηση της τάξης του 50%, ποσοστό που είναι μη διαχειρίσιμο και μη αναμενόμενο.
Η Αιτωλοακαρνανία είναι ο πρώτος νομός στην Ελλάδα γεωγραφικά, ο πέμπτος πληθυσμιακά και είναι ένας πολύ ιδιόρρυθμος νομός, ο οποίος διαθέτει περιοχές με δύσκολη κουλτούρα, υψηλό αλκοολισμό και αυτό το επισημαίνουμε διότι πίσω από κάθε παιδί υπάρχουν δύο γονείς.
Τα παιδιά πλέον έχουν φτάσει σε επίπεδο να «βγάζουν» στο σχολείο ποινικά και κακουργηματικά αδικήματα, καθώς κάνουν χρήση φαλτσέτας, καταγράφονται περιστατικά ξυλοδαρμών, σύστασης συμμοριών ανηλίκων, κάνουν χρήση σουγιάδων, εμπλέκονται σε διαδικτυακή διαπόμπευση, σε περιστατικά παραβίασης της γενετήσιας αξιοπρέπειας και ελευθερίας και όχι μόνο.
Αυτή την στιγμή δημιουργούνται κάποιοι συμπληρωματικοί νόμοι από το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη που είναι σε επίπεδο καταστολής. Στο επίπεδο αυτό ο νόμος θα φέρει ίσως μια αρωγή και στην πρόληψη, από την άποψη ότι ο φόβος ίσως των αυστηρών ποινών ενδεχομένως μειώσει ελάχιστα τα περιστατικά, αν και η δική μου γνώμη είναι ότι δεν θα αλλάξει κάτι.
Αυτό σημαίνει όμως ότι στο επίπεδο της πρόληψης έχουμε αποτύχει, διότι δεν μπορούμε να εστιάσουμε και να καθοδηγήσουμε τον βασικότερο πληθυσμό, διότι πίσω από τα περιστατικά αυτά είναι οι γονείς και οι γονείς αποτελούν τον βασικότερο πληθυσμό στα περιστατικά αυτά.
Τα παιδιά «βγάζουν» ένα σύμπτωμα, ακόμη και αν είναι παραβατικό ή ποινικό, επειδή οι δύο γονείς έχουν καλλιεργήσει μια τέτοια συνοχή και μια τέτοια κουλτούρα μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Δεν είναι απαραίτητο όμως να υπάρχει πάντα βία στο σπίτι για να εκφράσει αυτές τις συμπεριφορές το παιδί. Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι πάρα πολλές φορές δεν υπάρχει η κατάλληλη ενασχόληση των γονέων με τα παιδιά από την παιδική τους ηλικία και γι’ αυτό φτάνουμε στις καταστάσεις αυτές.
Οι έφηβοι σήμερα εκφράζουν τεράστια οργή, βιώνουν ένα εσωτερικό πόλεμο και με τον εαυτό τους και με τους γονείς τους και αυτός ο πόλεμος προβάλλεται στους συνομηλίκους τους.
Παράλληλα, ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο παίζει ο εθισμός των παιδιών στο διαδίκτυο, στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και πλέον κυρίως στις δοκιμασίες που βάζουν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια στα παιδιά. Οι δοκιμασίες αυτές αυξάνουν την ντοπαμίνη των παιδιών και δημιουργούν προβλήματα εθισμού και προβλήματα στον εγκέφαλο που σχετίζονται με το ρίσκο του τελευταίου ορίου. Αυτό σημαίνει ότι έχουν να κάνουν με δοκιμασίες του τύπου «πολέμα επιθετικά», φράση που ειπώθηκε και κατά τον πρόσφατο ξυλοδαρμό της 14χρονης από 30 παιδιά.
Η Αιτωλοακαρνανία είναι μια πιστή απεικόνιση του ελλαδικού χώρου, απόδειξη αυτού και τα πολύ πρόσφατα περιστατικά στην περιοχή μας. Όταν γνωρίζουμε επίσημα ότι τον τελευταίο χρόνο έγιναν 9.000 συλλήψεις ανηλίκων, σημαίνει ότι οι δικογραφίες ήταν 15.000., ενώ πριν από 6 μήνες οι συλλήψεις ήταν 6.000.
Αυτό σημαίνει πως η εξέλιξη αυτή δεν μεταβολίζεται. Δυστυχώς όμως έχω την πεποίθηση ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμη στον πάτο του βαρελιού, αλλά έχουμε πολύ δρόμο. Αυτή την στιγμή, με την έξαρση που καταγράφεται στη βία των ανηλίκων εντός του σχολείου και εκτός αυτού, είναι όλη η κοινωνία σοκαρισμένη.
Επίσης, είναι σοκαρισμένοι και οι ειδικοί, αλλά και οι γονείς, όταν έγινε κατανοητό ότι αυτές οι συμπεριφορές αγγίζουν και παιδιά νηπιακής ηλικίας. Κατανοούμε ότι τα παιδιά 5 ετών λειτουργούν μιμητικά, που σημαίνει ό,τι κάνουν το βλέπουν στο σπίτι τους.
Συνεπώς, δεδομένου ότι η οικογένεια έχει μεταλλαχθεί, έχει εξαϋλωθεί και τα παιδιά δεν διαθέτουν προστατευτικό περιβάλλον πρέπει να εστιάσουμε στους γονείς, διότι όπως προαναφέραμε οι διαδικτυακές πλατφόρμες, τα διαδικτυακά παιχνίδια της τελευταίας δοκιμασίας έχουν επηρεάσει ιδιαίτερα αρνητικά τα παιδιά και αυτό συμβαίνει, διότι τα παιδιά δεν έχουν οριοθέτηση, εποπτεία, από το σπίτι τους, ενώ την ίδια στιγμή δεν εισπράττουν τρυφερότητα και ενδιαφέρον».
«Λύσεις» για… κλάματα από το πολιτικό σύστημα
Εκκλησία, κατηχητικό και μερικές... σφαλιάρες από τους πατεράδες και τους δασκάλους, όπως τον παλιό καλό καιρό.
Αυτή την απάντηση στο πρόβλημα της νεανικής παραβατικότητας και βίας δίνουν ορισμένοι ακόμα και στο κυβερνών κόμμα, λίγες ημέρες μετά τις ανακοινώσεις για αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου που προβλέπει αυστηρότερες ποινές για παιδιά που παρεκτρέπονται αλλά και για τους γονείς τους.
"Κατ’ εμέ, έχει τις ρίζες του στο πως διαμορφώθηκε το σχολείο τις τελευταίες δεκαετίες και στην αντίληψη ότι είχαμε μια αυταρχική εκπαίδευση και έπρεπε να πάμε σε μια μη αυταρχική εκπαίδευση και αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο δάσκαλος να χάσει τον έλεγχο της τάξης και τον σεβασμό των παιδιών", είπε στον ΑΝΤ1 κ. Φλωρίδης.
Όμως δεν έμεινε εκεί, αλλά το προχώρησε ένα βήμα παραπέρα ενθυμούμενος τις δεκαετίες που ήταν ο ίδιος παιδί:"Εμείς έχουμε μεγαλώσει σε πάρα πολύ φτωχές οικογένειες, υπήρχαν μέρες που δεν είχαμε να φάμε, όμως παρά την φτώχεια οι γονείς μας δεν μας είχαν παραμελήσει, το αντίθετο. Μας έλεγαν ότι για να ξεφύγουμε από την φτώχεια, έπρεπε να μάθουμε γράμματα. Αν ο δάσκαλος μου έριχνε ένα χαστούκι, ο πατέρας μου μού έριχνε άλλα δέκα, γιατί έλεγε πως για να με χτυπήσει ο δάσκαλος, κάτι κακό θα είχα κάνει".
Από την πλευρά της, η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κατερίνα Μονογυιού προσπάθησε να εξηγήσει το φαινόμενο της παραβατικότητας των ανηλίκων και την έξαρση της βίας μεταξύ των παιδιών, στην απομάκρυνση τους από την θρησκεία.
"Πρέπει να επιστρέψουμε στις βάσεις μας" είπε η κ. Μονογυιού. "Έχει απομακρυνθεί κι ο κόσμος λίγο από αυτό που λέμε θρησκεία. Τα παιδιά στην επαρχία πηγαίνουν και ένα κατηχητικό. Θα το πάει η γιαγιά, θα το πάει η μάνα. Γιατί να μη συμβαίνει αυτό και στις μεγάλες πόλεις;".
Κωνσταντίνος Χονδρός - Εφημερίδα "Συνείδηση"
sinidisi.gr
