Όταν ασχολείται με την τέχνη ένας ενήλικας, είναι η ώρα που παίζει. Συνθέτοντας ένα ποίημα, γιατί σαν σύνθεση μπορώ να το αντιληφθώ, φτιάχνεις ένα παζλ όπου κουμπώνονται τα κομμάτια. Βρίσκεις τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσεις ένα συναίσθημα, μια ψυχική κατάσταση, μια απόγνωση, μια χαρά.

(Νάντια Σαμαρά)

ΠΑΡΑΣΙΤΑ

Αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς.

Δεν πρόλαβα να κλάψω χθες το βράδυ.

Είχα κανονίσει κάτι δουλειές μέσα στα όνειρα

κι έγιναν παράσιτα στον δρόμο.

Καθυστερήσεις απροσδόκητες

αποκέντρωσαν τα Θέλω και μεσολάβησαν βίαια τα Πρέπει.

Σμήνος σκέψεων συσσωρεύτηκε

Μαινάδες μ’ επισκέφθηκαν και με κατέκτησαν.

Αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς.

Δεν πρόλαβα να τακτοποιήσω τη Συνήθεια.

***

ΕΩΣ ΟΤΟΥ

Μπαίνοντας στη θάλασσα, μου λες:

Αυτό είναι μια επίπονη διαδικασία μπες-βγες.

Άλλους τους ξεπλένει κι άλλους όχι.

Ποτέ δεν ξέρεις.

Άλλους τους ξεβράζει στην ακτή

Και αυτό οδυνηρό είναι – καταπέλτης. 

Και άλλους πάλι τους σκληραίνει το αλάτι, τους κελυφώνει.

Άλλους τους νανουρίζει το κύμα.

Ειρηνεύουν από τη βουή της σύγκρουσης.

Άλλους πάλι τους ζαλίζει η τρικυμία.

Όλους, όμως, τους αγριεύουν τα σκοτεινά νερά.

Μπαίνοντας στη θάλασσα, σου λέω:

Αυτό είναι μια επίπονη διαδικασία.

Ποτέ δεν ξέρεις.

Έως ότου μπεις και μάθεις. 

Η Νάντια Σαμαρά γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Μουσικολογία και Πολιτιστική Διαχείριση στο City University του Λονδίνου και το Goldsmiths College αντίστοιχα. Εργάζεται στην διοργάνωση συναυλιών, φεστιβάλ και σεμιναρίων της μουσικής. Αυτή την εποχή εργάζεται στην οργάνωση παραγωγής του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Κατέχει δίπλωμα μονωδίας από το Εθνικό Ωδείο και παίζει πιάνο. Ώς μέλος χορωδίας έχει πάρει μέρος σε συναυλίες, παραστάσεις και όπερες. Το “Μπαίνοντας στη θάλασσα” είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή