Μια σοβαρή καταγγελία με παραινέσεις για να αλλάξει η απαράδεκτη εικόνα που επικρατεί στο φαράγγι της Κλεισούρας δημοσιοποίησε στον Τύπο ο Γεώργιος Πρεβεζάνος, συνοδεύοντας την με μια ενδεικτική φωτογραφία.

Στο κείμενό του περιγράφει μια κατάσταση που δεν συνάδει με τον προστατευόμενο χαρακτήρα της περιοχής.

Συγκεκριμένα αναφέρει:

«Ο άνυδρος χειμώνας επέβαλε την έγκαιρη λήψη ενισχυμένων μέτρων πυροπροστασίας σε Εθνικό – Περιφερειακό – Τοπικό επίπεδο , όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, με σκοπό να περιορίσουν , όσο ήταν δυνατόν , τον αριθμό των αναμενόμενων πυρκαγιών του καλοκαιριού.

Ένα από τα μέτρα φαίνεται ότι είναι και η αποψίλωση των πρανών των δρόμων και για το λόγο αυτό βλέπουμε τα συνεργία να καθαρίζουν τους δρόμους ευθύνης των Δήμων – Περιφέρειας.

Καλό το έργο , άσχημη όμως η εικόνα μετά το πέρασμα των συνεργείων, που αναδεικνύει, έλλειμα παιδείας , πλήγμα στον πολιτισμό και το περιβάλλον.

Εκατομμύρια πλαστικά μπουκάλια του νερού, πλαστικά ποτήρια απομεινάρια της «ταξιδιάρας φραπεδιάς», τενεκεδάκια αναψυκτικών - μπύρας, η περίσσια πλαστική σακούλα με τις χρησιμοποιημένες και με ανάλογο περιεχόμενο πάνες των μωρών, «κοσμούν» τη διαδρομή και τα πρανή του δρόμου.

Αδιάψευστος μάρτυρας είναι η παραπάνω φωτογραφία από το πάρκινγκ που βρίσκεται στο επιβλητικό φαράγγι της Κλεισούρας (να ληφθεί υπόψη ότι είναι προστατευόμενη περιοχή NATURA), μετά τον Ιερό Χώρο της Αγίας Ελεούσας, προς το Αγρίνιο, μια χαρακτηριστική και πειστική εικόνα.

Τι βλέπουμε;

• Πλήθος από πλαστικά αντικείμενα «συνοδευτικά» της μπαριέρας.
• Ένα ετοιμόρροπο ξύλινο σκιάδι, κατάλοιπο ξεχασμένης αισθητικής.
• Μια πετρόχτιστη άνυδρη βρύση , δημιούργημα του Δασαρχείου.
• Ένα κιόσκι με χάρτη του «Φορέα Διαχείρισης Περιβάλλοντος» που δείχνει τα όρια του οικοσυστήματος, καλυμμένος με το σύνθημα «ΘΥΡΑ -13».

Όπως φαίνεται από τη φωτογραφία, τη συνολική αισθητική αναβάθμιση του χώρου ανέλαβε η «ΘΥΡΑ – 13» του Παναθηναϊκού, η οποία πρόλαβε τη « ΘΥΡΑ – 7» του Ολυμπιακού, με δυναμικά και διδακτικά μηνύματα «……γαύροι….είστε κότες».

Αυτή η εικόνα μου έφερε στη μνήμη με ποιο τρόπο αποκτούν «συνειδητή περιβαλλοντική και οδική συμπεριφορά» κάποια κράτη και λαοί. Συγκεκριμένα τον Απρίλιο – Ιούλιο 1980 βρέθηκα στον ερημικό Β.Δ. Καναδά, νότιες περιοχές της Αλάσκας, για πτητική εκπαίδευση εκπαιδευτού στο αντίστοιχο επιχειρησιακό σχολείο TOP–GUN του Καναδά.

Σ΄ αυτή την αχανή και ερημική περιοχή, η αυθαίρετη ρίψη αντικειμένου από το αυτοκίνητο είχε ποινή 300 δολάρια Καναδά. Υπόψη ότι δεν ήταν ανάγκη η παράβαση να βεβαιωθεί από την αρμόδια ελεγκτική αρχή (Τροχαία – Αστυνομία), αρκεί να γινόταν απλή προφορική καταγγελία από οδηγό άλλου οχήματος ή κάτοικο.

Μετά από την παραπάνω εικόνα αυθόρμητα έρχονται, ορισμένες σκέψεις, ερωτήματα, προτάσεις, για τον περιορισμό, τουλάχιστον, αυτής της άσχημης κατάστασης που τραυματίζει το περιβάλλον και τον πολιτισμό μιας χώρας , ενός λαού, όπως:

• Μήπως τα συναρμόδια υπουργεία πρέπει να αυστηροποιήσουν τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.) σε ότι αφορά την αυθαίρετη ρίψη απορριμμάτων από τα οχήματα;
• Μήπως τον επόμενο χρόνο στο υπόψη έργο οι Περιφέρειες και οι Δήμοι θα πρέπει να προβλέψουν και τη συλλογή των πλαστικών και λοιπόν απορριμμάτων, με σκοπό να περιοριστεί αυτή η εθνική ντροπή;
• Μήπως οι Πρόεδροι των Π.Α.Ε., οι οποίοι μπορούν να συμβάλλουν σε μια περιβαλλοντική προσπάθεια, πρέπει να πείσουν τους οπαδούς των να σταματήσουν αυτή τη ζημιογόνο και άσκοπη συνθηματολογία για τις ομάδες τους που αναγράφουν σε κάθε επιφάνεια, ακόμη και σε μνημεία;
• Μήπως , τελικά, πολλοί από εμάς θεωρούμε δεδομένη αυτή την τραυματική εικόνα και την αποδεχόμαστε με αμβλυμμένη συνείδηση;».

sinidisi.gr