Οι επιστήμονες του SPACE έχουν εντοπίσει την προέλευση του κατακλυσμικού αστεροειδούς που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια.
Ο καταστροφικός βράχος – που πιστεύεται ότι έχει πλάτος τουλάχιστον έξι μίλια έχει ανακαλυφθεί.
Η μελέτη του Πανεπιστημίου της Κολωνίας διαπίστωσε ότι ο αστεροειδής σχηματίστηκε για πρώτη φορά κάπου πέρα από την τροχιά του Δία.
Στη συνέχεια πιστεύεται ότι ωθήθηκε εκτός τροχιάς, πιθανώς λόγω σύγκρουσης με άλλο βράχο, στέλνοντάς το σε μια αποκαλυπτική πορεία σύγκρουσης με τη γη.
Ο κρατήρας πρόσκρουσης που σχηματίστηκε αφού ο βράχος χτύπησε στη γη – που ονομάζεται κρατήρας Chicxulub – είναι θαμμένος κάτω από τη χερσόνησο Γιουκατάν στο Μεξικό.
Ένα στρώμα σε όλη τη γη προκλήθηκε από το χτύπημα και η ερευνητική ομάδα βρήκε ίχνη σε όλη τη Δανία, την Ιταλία και την Ισπανία, τα οποία περιείχαν το στοιχείο ρουθήνιο.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το ρουθήνιο πρέπει να προέρχεται από το Chicxulub επειδή είναι τόσο σπάνιο να παράγεται από τη γη.
Το ρουθήνιο, λένε, είναι ένα «γενικό δακτυλικό αποτύπωμα» των πετρωμάτων στην κύρια ζώνη αστεροειδών.
Είναι επίσης συνεπής με έναν αστεροειδή τύπου C (πλούσιο σε άνθρακα).
Και αυτοί οι ίδιοι διαστημικοί βράχοι βρίσκονται σήμερα σε μια ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται μεταξύ του Άρη και του Δία.
Η πρόσκρουση από τον αστεροειδή πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια έκανε τον κρατήρα Chicxulub σχεδόν 150 μίλια σε διάμετρο, οδηγώντας σε καταστροφικές συνέπειες για τη ζωή στη γη εκείνη την εποχή.
Το χτύπημα έριξε τεράστιες ποσότητες συντριμμιών στον αέρα και προκάλεσε τεράστια παλιρροϊκά κύματα που θα έπεφταν πάνω από τις αμερικανικές ηπείρους.
Πιστεύεται ότι το φως του ήλιου θα είχε περιοριστεί για τουλάχιστον μια δεκαετία, οδηγώντας σε δραματική ψύξη.
Ειδικοί επισημαίνουν ότι αν και τα ευρήματά προσφέρουν σπάνιες πληροφορίες για το παρελθόν του πλανήτη, έρχονται επίσης ως προειδοποίηση για το μέλλον της γης.