«Ένας street-artist στο Λιμενικό…» είναι ο τίτλος του αφιερώματος του limenikanea.gr στον υπολιμενάρχη του Μεσολογγίου Γιώργο Παπαγεωργίου ο οποίος επί δεκαετίες υπηρετεί με συνέπεια την τέχνη με έντονα ανθρωπιστικό και κοινωνικό αποτύπωμα!
Ολόκληρο το δημοσίευμα που περιλαμβάνει συνέντευξή του:
Γεννημένος στην Αθήνα και μεγαλωμένος στην πανέμορφη πόλη των Τρικάλων, ο Γεώργιος Παπαγεωργίου είναι υπολιμενάρχης Μεσολογγίου, αλλά ασχολείται ενεργά με την κουλτούρα της graffiti-street art σκηνής από το 1984, ανακαλύπτοντας σιγά-σιγά τις «μαγικές δυνατότητες» των spray και του graffiti.
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου είναι αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος και μάλιστα από τους μάχιμους ΑτωνΕιδικών Δυνάμεων. Η Κέρκυρα και η Πάτρα, ήταν οι τελευταίοι σταθμοί του, πριν πάει στο Μεσολόγγι, όπου υπηρέτησε ως διοικητής των «Ράμπο» του Λιμενικού! Σήμερα είναι υπολιμενάρχης στο Λιμεναρχείο της Ιεράς Πόλης του Μεσολογγίου και το 2023 βραβεύθηκε ως «Λιμενικός της χρονιάς», αλλά, παράλληλα με τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις, έχει και καλλιτεχνική φλέβα.
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου είναι ενεργό μέλος της τοπικής κοινωνίας και ασχολείται από το 1984 με την graffiti-street art σκηνή, με διαδρομή και αναγνώριση σε όλη την Ελλάδα και με καλλιτεχνικές παρεμβάσεις που ενθουσιάζουν! Το ότι είναι λιμενικός και συγκεκριμένα Υπολιμενάρχης του τοπικού Λιμεναρχείου δεν φαίνεται να τον εμπόδισε καθόλου να αναπτύξει τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες και μάλιστα σε δημόσια θέα.
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, συμπληρώνει φέτος 40 χρόνια καλλιτεχνικής πορείας. Έχει τιμηθεί για τα graffiti κοινωνικού χαρακτήρα που φτιάχνει και ομορφαίνει τις γειτονιές του Μεσολογγίου, με κορυφαία, δύο που σχετίζονται με τη δωρεά οργάνων δύο νεαρών παιδιών που «χάθηκαν» απροσδόκητα, του Βασίλη Πλούμη, και του Ντίνου Σιάμου, «τα φτερά του Βασίλη» και «την καρδιά του Ντίνου», όπως χαρακτηριστικά τα ονόμασε!
Στις αρχές του 2023 τιμήθηκε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Λιμενικών, για την κοινωνική του δράση εκτός υπηρεσίας, με τον τίτλο «Λιμενικός της Χρονιάς». Η βράβευση δεν αφορούσε μόνο το «κομμάτι» των graffiti , που όπως προαναφέραμε ομορφαίνουν τις γειτονιές του Μεσολογγίου, αλλά και για το γεγονός ότι έχει προσεγγίσει τη νεολαία της πόλης και όλοι μαζί, με τις υποδείξεις του Γιώργου Παπαγεωργίου, αναβαθμίζουν την αισθητική του Μεσολογγίου, στοχεύοντας και επιτυγχάνοντας νεαρά παιδιά, μαθητές από 15 ετών και άνω, να ενδιαφέρονται για το κοινό καλό, για την αισθητική της πόλης και γενικότερα για έννοια της κοινωνικής προσφοράς, μαθαίνοντας παράλληλα να φτιάχνουν graffiti!
Η συντριπτική πλειοψηφία των graffiti του Γιώργου Παπαγεωργίου έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και αυτό αποτελεί διπλό μήνυμα για τα νεαρά άτομα, αλλά γενικότερα και για την τοπική κοινωνία.
Ο υπολιμενάρχης του Μεσολογγίου είναι επηρεασμένος από την παλιά σχολή των δημιουργών γκράφιτι της Νέας Υόρκης, ενώ θεωρείται ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες του συγκεκριμένου είδους στη χώρα μας!
Ήταν ο πρώτος στην Ελλάδα που ξεκίνησε να φιλοτεχνεί έργα με ήρωες του 1821, για την συμπλήρωση των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση και εκτός αυτού ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης στην Ελλάδα, του οποίου έργα «έντυσαν» Μουσείο και συγκεκριμένα το στολίδι του Μεσολογγίου τη «Διέξοδο»!
Ως φοιτητής στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον Βόλο ήταν το άτομο, στο οποίο είχε εμπιστευτεί ο τότε δήμαρχος του Βόλου Δημήτρης Πιτσώρης την υλοποίηση τοιχογραφιών μεγάλων διαστάσεων graffiti-spray murals σε εξωτερικούς τοίχους σχολικών συγκροτημάτων της πόλης!
Ο Γεώργιος Παπαγεωργίου αποφοίτησε από την Σχολή Δοκίμων Υπαξιωματικών Λιμενικού Σώματος το 2002 και υπηρετεί τα τελευταία χρόνια στο Λ/Χ Μεσολογγίου ως Υπολιμενάρχης.
Την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004», που υπηρετούσε στο Κ.Ε.Α. του Κ.Λ. Πειραιά σχεδίασε τον επίσημο θυρεό που φέρουν ως διακριτικό έμβλημα στις Επιχειρησιακές Στολές τους τα στελέχη της Ειδικής Ομάδας Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών του Λιμενικού Σώματος- Ελληνικής Ακτοφυλακής. Το 2016 και ενώ υπηρετούσε στο Κ.Ε.Α./Κ.Λ. Πάτρας διακρίθηκε για τη συνεισφορά του στην τέχνη και την κοινωνία της Αχαϊκής πρωτεύουσας, ενώ η εικαστική δραστηριότητά του, έχει έντονο αποτύπωμα και στο Μεσολόγγι .
Το σύνολο των graffiti του Γιώργου Παπαγεωργίου (“31stillwriting”) και της ομάδας του “31pluscrew” στο Μεσολόγγι, συμπεριλήφθηκε πρόσφατα σε Μελέτη – Εργασία του Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, σε μάθημα που σχετίζεται με την Συντήρηση Σύγχρονων Εικαστικών Έργων Τέχνης!
– Υπολιμενάρχης Μεσολογγίου και παράλληλα γκραφιτάς. Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο; Νιώθεις ότι σπας στερεότυπα ή απλά κάνεις αυτό που σου αρέσει;
Με την τέχνη του γκράφιτι άρχισα να ασχολούμαι πολλά χρόνια πριν το Λιμενικό Σώμα, το μακρινό 1984 στην πόλη μου, τα Τρίκαλα. Θεωρώ πως τότε όντως προκάλεσα «ρωγμές» στα στερεότυπα. Και ομολογουμένως για πολλά χρόνια έως και δεκαετίες, ελάχιστοι στην Ελλάδα
χρησιμοποιούσαν τα σπρέι προκειμένου να εκφραστούν καλλιτεχνικά.
Χρονικά, κυρίως μετά το 2000, άρχισε να εμφανίζεται στη χώρα μας ως τέχνη το γκράφιτι . Ειδικότερα ο εικαστικός κόσμος- κοινότητα, ας μου επιτραπεί να πιστεύω πως αποδέχτηκε ως πιο εύπεπτη την ονομασία street-art τουλάχιστον μία δεκαετία αργότερα.
– Πώς προέκυψε αυτή η καλλιτεχνική φλέβα;
Αφορμή αποτέλεσαν τα όμορφα πράγματα της δεκαετίας του 80….break dance και skateboard. Η προβολή της ταινίας «Beat street», όπως λέμε εμείς οι «old school», μας «κατέστρεψε» και ο νοών νοείτω!
– Σε προβλημάτισε ποτέ το καθήκον του ένστολου με την παράλληλη καλλιτεχνική δράση;
Ειλικρινά όχι. Άλλωστε η καθημερινή ένταση που βιώνει ο κάθε συνάδελφος ένστολος θεωρώ ότι απαιτεί δημιουργικούς τρόπους ανατροφοδότησης τα σαββατοκύριακα και φυσικά σε κάθε ελεύθερή του ώρα, εάν είναι τυχερός και τη διαθέτει .
-Ποια μηνύματα προσπαθείς να στείλεις μέσα από τις δημιουργίες σου;
Ό,τι πιο θετικό, χαρούμενο και ίσως νοσταλγικό, όπως με το πρόσφατο graffiti-mural της ομάδας μου εδώ στην Ιερή Πόλη Μεσολογγίου. Απεικονίζει την παλιά ηθοποιό Σόνια Ζωίδου σε μία σκηνή της ταινίας «Η Λίμνη των Πόθων» του 1958, της οποίας τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού.
Ποια θεωρείς την πιο σημαντική στιγμή στην καλλιτεχνική σου πορεία;
1984-2015 τα 31 χρόνια ενασχόλησης με την τέχνη του γκραφίτι με το έτος 2015 ως έναν σταθμό σε προσωπικό επίπεδο, λόγω της απόφασής μου να εκτεθώ εικαστικά για πρώτη φορά στον εσωτερικό χώρο μιας γκαλερί. Η πρώτη μου ατομική έκθεση έλαβε χώρα στην γκαλερί «Παλίσσανδρος» στην Πάτρα με την εικαστική επιμέλεια των: Βασίλης Καρύδας και Νίκος Γερασιμόπουλος – Palissandros. Τους ευχαριστώ και μέσα, από το φιλόξενο περιοδικό σας για την εμπιστοσύνη τους.
-Ποια θεωρείς τα πιο σημαντικά έργα σου;
Σίγουρα το mural «A WayTo Freedom» στην είσοδο-Πύλη της πόλης του Μεσολογγίου. Αποτελούνταν από περισσότερες από 118.000 τελείες- dots με έμπνευση μία φωτογραφία του πολυβραβευμένου Νίκου Σιάμου, σχεδιασμένα σε cnc laser από τον αρχιτέκτονα designer Δημήτρη Ζέλιο της Θερμοζελ-DiZe. Αποδόθηκε στον τοίχο με σπρέι ως στένσιλ 144 κομματιών από εμένα, τον φίλο τρικαλινό γκραφιτά-interior designer Στέλιο Ζήκα, τον γκραφιτά Σωτήρη Σαρλή και σε συνεργασία με μία ομάδα νέων της πόλης, καθώς και με τους πρόσφυγες-φιλοξενούμενους Afanwi Neba και Alen Alima από το Καμερούν.
-Πώς ήταν η θητεία σου στις ειδικές δυνάμεις στο λιμάνι της Πάτρας;
Έχω να πω μόνο, και σας παρακαλώ μην το παρεξηγήσετε, σκηνές και περιστατικά που παρακολουθεί το κοινό σε ταινίες, συνάδελφοί μου τα ζούσαν και τα αντιμετώπιζαν στην πραγματικότητα. Νιώθω περήφανος που είχα την τιμή να υπηρετήσω πλάι τους!
-Η σημερινή σου ζωή και η υπηρεσία στο Μεσολόγγι πως είναι; Νιώθεις ότι αφήνεις την υπογραφή σου σε αυτή την ιστορική πόλη;
Έχοντας δημιουργήσει λίγους μήνες αφού παρουσιάστηκα στο Λιμεναρχείο Μεσολογγίου ένα μινιμαλιστικό graffiti-mural, με θέμα τις υπογραφές των πέντε μεσολογγιτών πρωθυπουργών στο 1ο Δημοτικό Σχολείο, η υπογραφή μου tag ίσως να είναι κομμάτι της πόλης, όπως και η παρουσία κάθε νεότερου ελεύθερου πολιορκημένου.
– Τα μελλοντικά σου σχέδια ποια είναι;
Τοιχογραφίες γκραφίτι για το 2026 με αφορμή τις εκδηλώσεις μνήμης των 200 χρόνων από την Ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου.
WHO-IS-WHO
Γεννημένος στην Αθήνα και μεγαλωμένος στην πανέμορφη πόλη των Τρικάλων ο Γεώργιος Παπαγεωργίου ασχολείται ενεργά με την κουλτούρα της graffiti-street art σκηνής από το 1984, ανακαλύπτοντας σιγά-σιγά τις «μαγικές δυνατότητες» των spray και του graffiti.
Κυρίως επηρεασμένος από την παλιά Σχολή των δημιουργών γκραφίτι της Νέας Υόρκης η οποία υποθετικά έκλεινε τον κύκλο της γύρω στο 1981-82, θεωρείται ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες του συγκεκριμένου είδους στη χώρα μας. Κατά τη δεκαετία του ’80 πειραματίστηκε με την ζωγραφική χρησιμοποιώντας spray σε μεγάλες επιφάνειες κυρίως τοίχους σε ανοιχτούς χώρους. Ενώ ήταν φοιτητής στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον Βόλο, ήταν ο καλλιτέχνης στον οποίο ο τότε Δήμαρχος κ . Πιτσιώρης Δημήτριος εμπιστεύτηκε και ανέθεσε την υλοποίηση τοιχογραφιών μεγάλων διαστάσεων graffiti-spray murals σε εξωτερικούς τοίχους σχολικών συγκροτημάτων στην είσοδο, την έξοδο και το κέντρο της παραθαλάσσιας πόλης.
Επιπλέον, το 1997 διοργάνωσε το πρώτο φεστιβάλ γκραφίτι στην Θεσσαλία με συμμετέχοντες καλλιτέχνες, από όλη την Ελλάδα. Ο ίδιος συμμετείχε με την ομάδα του «t.e.s. crew» στα σημαντικότερα graffiti φεστιβάλ, συναντήσεις και «Hall of Fame» στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Η Θεσσαλονίκη μάλιστα αν και η συμπρωτεύουσα θεωρείται έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000 η μητρόπολη της graffiti σκηνής στην χώρα.
Tρικαλινός Αξιωματικός του Λιμενικού κορυφαίος καλλιτέχνης των graffiti - ΤΡΙΚΚΗPress - Τα νέα των Τρικάλων
Το έτος 2000 το tag του Γεωργίου Παπαγεωργίου «ΓεΩΡγιος» ψεκασμένο σε ένα κομμάτι καμβά μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε στον Βόρειο Πόλο, από τον παγκοσμίως γνωστό ορειβάτη του Δήμου Αγριάς Βόλου Νικόλαο Μαγκίτση ως μέλος ομάδας ορειβατών σε επιτυχημένη διεθνή αποστολή κατάκτησης της Βόρειας άκρης-πόλου της γης.
Ο Γεώργιος Παπαγεωργίου συμπληρώνοντας 31 χρόνια καλλιτεχνικής δραστηριότητας τον Μάρτιο 2015 και υπογράφοντας πλέον ως «31stillwriting», παρουσίασε την αγαπημένη του «τέχνη των δρόμων» αποτυπωμένη σε καμβά, επιλεκτικά πλέον σε χώρους τέχνης. Στόχος του ήταν να επικοινωνήσει με ανθρώπους φιλότεχνους σε μία εκ νέου ιδιαίτερη και ώριμη αλληλεπίδραση, στο σήμερα της ανεκτικότητας, με το διαφορετικό «μαγικό» για τον ίδιο χρώμα των σπρέι.
Ο Γεώργιος Παπαγεωργίου έχει υπηρετήσει ως Αξιωματικός στην Ομάδα Ειδικών Αποστολών του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής από το 2001 έως το 2015. Συμμετείχε ως επικεφαλής σε επιχειρήσεις για την πρόληψη και καταστολή του οργανωμένου εγκλήματος. Η αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου, της παράνομης μεταφοράς και εισαγωγής ναρκωτικών ουσιών στην Ελληνική Επικράτεια και στα σύνορα της Ε.Ε., η αντιμετώπιση της παράνομης μεταφοράς και εκμετάλλευσης των ανθρώπων, η διαχείριση των προσφυγικών ροών και η διάσωση ανθρώπων στο Αιγαίο και το Ιόνιο πέλαγος αποτελούσαν για χρόνια την καθημερινότητά του. Πλέον από το 2016 έως σήμερα, υπηρετεί με τον βαθμό του Υποπλοίαρχου Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. στην Λιμενική Αρχή της Ιερής Πόλης Μεσολογγίου.
Ως καλλιτέχνης το χρονικό διάστημα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες «Αθήνα 2004», σχεδίασε τον επίσημο θυρεό -Έμβλημα της Ειδικής Ομάδας Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής. Το σχέδιό του επιλέχθηκε και πήρε επίσημη έγκριση και φέρεται πλέον ως Διακριτικό Έμβλημα στις Επιχειρησιακές Στολές των στελεχών της Ειδικής Ομάδας Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών Λ.Σ./ΕΛ.ΑΚΤ.
Από το 2016 εγκατεστημένος πλέον στην Ιερή Πόλη Μεσολογγίου αφιερώνει τον χρόνο του σε δημιουργίες γκραφίτι για συλλέκτες σύγχρονης προσωρινής τέχνης, αποτυπωμένες στον καμβά, μέσα από την ώριμη ματιά και καλλιτεχνική ευαισθησία ενός ενεργού και συνειδητοποιημένου πολίτη και ανθρώπου.
Πρόσφατες δημιουργίες του καλλιτέχνη και της ομάδας, που κάθε φορά τον πλαισιώνει αποτελούν, το μεγαλύτερο στον κόσμο laser cut dot stencil graffiti mural με τίτλο “A WAY ΤΟ FREEDOM” το οποίο κοσμεί την είσοδο της Ιερής Πόλης Μεσολογγίου και φωταγωγείται με μέριμνα της Δημοτικής Αρχής, καθώς και η υπαίθρια έκθεση στο εμβληματικό κτίριο κατοικία του Αρχηγού της Φρουράς της Ηρωικής Εξόδου των ελεύθερων πολιορκημένων, οπλαρχηγού Αθανάσιου Ραζή-Κότσικα, με σαφείς αναφορές στην επέτειο των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821.
Πηγή: limenikanea.gr
