γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος
- ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ τόσα πολλά τον τελευταίο καιρό - εντός αλλά κι εκτός Ελλάδας - που μού προκαλούν κάποια σύγχυση, για το ποιο απ' όλα τα τεκταινόμενα μπορεί να θεωρηθεί ως πρώτο, δεύτερο, κ.ο.κ.. Οπότε, λέω να καταγράψω κάποιες σκέψεις για όλα και με λίγες λέξεις. Σεβόμενος, όπως πάντα, την όποια αντίθετη άποψη:
Α) Ας αρχίσω με τη επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα. Αποθέωση στα ΜΜΕ για το φιλικό κλίμα ανάμεσα σε Μητσοτάκη κι Ερντογάν, για τα χαμόγελά τους και τα χειροκροτήματά τους. Όμως, πάντα πίσω απ' την "εικόνα", υπάρχει και το παρασκήνιο. Και αυτό (το παρασκήνιο) θα φανερωθεί στο άμεσο και απώτερο μέλλον. Όσο για την δουλική "οσφυοκαμψία" Γεραπετρίτη (ραγιά) το χειρότερο είναι το πώς το δικαιολόγησε. Όχι, δεν ήταν αυτή για την κα Σακκελαροπούλου, η οποία ήταν ακόμα πίσω απ' την κωλόνα και όχι στο οπτικό πεδίο του υπουργού. Αυτό φανερώνει το πόσο υποβαθμίζει, το ανθρωπακι αυτό, τη νοημοσύνη μας και το πόσο δουλικός αποδείχτηκε απέναντι στο γειτονικό Σουλτάνο...
Β) Πέρασε στη βουλή το φορολογικό νομοσχέδιο με 158 ψήφους της ΝΔ, παρά τις αντιδράσεις και τις πορείες των προηγούμενων ημερών απ' τους θιγόμενους. Αυτό σημαίνει πως καμία απεργία ή αντίδραση θα υπολογίζεται, απ' το καθεστώς Μητσοτάκη, στο μέλλον. Με το "41τακατό" θά κάνει ό,τι τού γουστάρει...
Γ) Για την απουσία αντιπολίτευσης ή καλύτερα τη "φαγωμάρα" ανάμεσα στα κόμματα που την αποτελούν και τη διάσπαση στο Σύριζα, "μίλησε" από την Ιταλία όπου βρίσκεται, ο κ. Τσίπρας. Ο οποίος, ..."έχει στόχο να δημιουργήσει ένα Ίδρυμα με ευρωπαϊκό έρεισμα, ικανό να ενώσει τις "δύο αριστερές", σοσιαλδημοκρατική και ριζοσπαστική, κάτι που δεν είναι εύκολο εγχείρημα, αλλά ο Τσίπρας δε φοβήθηκε ποτέ τις προκλήσεις", όπως ακριβώς γράφει η "La Repubblica". Με ό,τι αυτό συνεπάγεται, για το "κόψιμο" της ανόδου δεξιάς - ακροδεξιάς ΚΑΙ στην Ευρώπη ΚΑΙ στην Ελλάδα...
Δ) Για τη σφαγή (κυριολεκτικά) στη Γάζα και αυτά που βλέπουμε να γίνονται καθημερινά εκεί, κυρίως με μικρά παιδιά, δε βλέπω καμία ευαισθησία (πλην εξαιρέσεων) εδώ μέσα. Το συνηθίσαμε ίσως, αλλά γιατί αντιδρούσαμε για όσα γίνονταν στην Ουκρανία;;;
