Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) εξέδωσε μία απόφαση-«βόμβα» με βάση την οποία χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων, τα οποία το κράτος τα είχε χαρακτηρίσει «δασικά» σε κυρωμένο Δασικό Χάρτη, θα μπορούν να υποβάλλουν αίτηση ακύρωσης για να το αποδεσμεύσουν!
Η απόφαση αυτή ανατρέπει τουλάχιστον εν μέρει τους δασικούς χάρτες και επανορθώνει χιλιάδες κρατικές αδικίες έναντι των ιδιοκτητών ακινήτων.
Μία άλλη παράμετρος έχει να κάνει και με το νέο νόμο της πυρασφάλειας.
Γιατί πολλοί από τους δασικούς χάρτες δεν είναι πραγματικά κυρωμένοι, λόγω ενστάσεων, που σημαίνει ότι αλλάζουν τα όρια των δασικών εκτάσεων και άρα και αυτοί που είναι υπόχρεοι για σύνταξη έκθεσης πυρασφάλειας.
Με το κύμα ενστάσεων που αναμένεται από τις επόμενες ημέρες αυτή η κατάσταση θα κλιμακωθεί.
Με λίγα λόγια, ίσως και το σύνολο των δασικών χαρτών θα γίνουν, μερικώς κυρωμένοι χάρτες…
Σύμφωνα με τους ανώτατους δικαστές «η προθεσμία άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της κύρωσης του δασικού χάρτη δεν κινείται από τη δημοσίευση της κυρωτικής απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αλλά από τη γνώση της εκ μέρους του ενδιαφερομένου».
Αυτό σημαίνει ότι η προθεσμία εκκινεί από τη στιγμή που ένας ιδιοκτήτης διαπιστώσει ότι η περιουσία του έχει χαρακτηριστεί ως δασική, δηλαδή συνήθως κατά το στάδιο ανάρτησης στο Κτηματολόγιο, ή κατά τη διαδικασία μεταβιβάσεων ακινήτων.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ 879/2024 για πολλούς και διάφορους λόγους οι ιδιοκτήτες δεν είναι δυνατόν να ενημερωθούν εγκαίρως, όπως:
Όταν οι διατυπώσεις δημοσιότητας της ανάρτησης των Δασικών Χαρτών δεν έχουν τηρηθεί ή υπήρξαν ελλιπείς ή μη προσήκουσες, οπότε δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί τεκμήριο πλήρους γνώσης του περιεχομένου τους και να κινηθεί η προθεσμία άσκησης αντιρρήσεων.
Όταν αφορά εκτάσεις που εμπίπτουν σε εγκεκριμένα σχέδια πόλεως ή πολεοδομικές μελέτες ως δομήσιμες, οι οποίες ωστόσο περιλαμβάνονται στον Δασικό Χάρτη ως δασικές.
Ο ενδιαφερόμενος, γνωρίζοντας ότι το ακίνητό του ευρίσκεται εντός πολεοδομημένης περιοχής, ευλόγως δεν επιδεικνύει ενδιαφέρον για το περιεχόμενο του δασικού χάρτη. Αφορά δηλαδή περιπτώσεις που και ο νομοθέτης θεωρεί περιττή την υποβολή αντιρρήσεων.
Και στις δύο περιπτώσεις η προθεσμία άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της κύρωσης του Δασικού Χάρτη δεν κινείται από τη δημοσίευση της κυρωτικής απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αλλά από τη γνώση της εκ μέρους του ενδιαφερομένου.
Επίσης, στην ειδική περίπτωση που έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση, η οποία δεν ελήφθη υπόψη από τη Διοίκηση κατά την κατάρτιση του δασικού χάρτη, αν και ακυρώνει πράξη κήρυξης της έκτασης ως αναδασωτέας, η προθεσμία άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της πράξης κύρωσης του δασικού χάρτη κινείται από τη στιγμή που γίνεται γνωστή από τον ενδιαφερόμενο.
«Και τούτο διότι, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση που η έκταση εμπίπτει σε εγκεκριμένο σχέδιο πόλεως ή πολεοδομική μελέτη ως δομήσιμη, ο ενδιαφερόμενος ευλόγως δεν επιδεικνύει ενδιαφέρον για το περιεχόμενο του δασικού χάρτη, διατηρώντας την πεποίθηση ότι η έκταση, σύμφωνα με την οικεία δικαστική απόφαση, δεν καταλαμβάνεται πλέον από τη δασική νομοθεσία», αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ.
Και γιατί έβγαλε το ΣτΕ την απόφαση αυτή;
Γιατί το κράτος επί δεκαετίες παρανομεί εις βάρος των πολιτών, βγάζοντας δασικούς χάρτες κυριολεκτικά μέσα στη νύχτα σφετεριζόμενο ιδιοκτησίες χιλιάδων Ελλήνων και αγνοεί ακόμα και δικαστικές αποφάσεις όταν αυτές είναι εναντίον του!
