Τα τραγούδια του όλοι τα έχουν σιγοτραγουδήσει ή χορέψει, αλλά λίγα είναι γνωστά για τον ίδιο. Ο Κριστόφ ή Ντάνιελ Μπεβιλάκουα (Daniel Bevilacqua), όπως ήταν το πραγματικό όνομά του, χάρισε αξέχαστες μουσικές επιτυχίες στο παγκόσμιο κοινό.
Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1945, σε ένα προάστιο του Παρισιού. Ως ακόμα ένα “ατίθασο νιάτο” της εποχής, γοητεύτηκε από την ροκ εντ ρολ και τον Έλβις Πρίσλεϊ. Σε ηλικία 15 ετών, δημιούργησε με την παρέα του, το συγκρότημα “Danny Baby et les Hooligans” και δύο χρόνια αργότερα, το 1963, ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο, με τίτλο “Reviens Sophie“.
Το μουσικό του ξεκίνημα ήταν αρκετά απογοητευτικό, αφού οι πωλήσεις του δίσκου δεν ξεπέρασαν τις τριάντα.
Ωστόσο, το 1965 επέστρεψε με το νέο single, “Αline“. Αυτή τη φορά υπέγραψε ως Κριστόφ (Christophe) και μέσα σε λίγες μέρες ανέβηκε στην κορυφή των γαλλικών ποπ charts. Το “Aline” πούλησε ένα εκατομμύριο δίσκους. Το 1965 έφτασε στην κορυφή του top 10 του Βελγίου και τον Οκτώβριο του 1966 έγινε η νούμερο ένα επιτυχία στο Ισραήλ.
Ο Γάλλος τροβαδούρος συνέθεσε το τραγούδι, που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, ενώ έτρωγε με τη γιαγιά του μεσημεριανό.
Το είχε σχεδόν έτοιμο αλλά του έλειπε το όνομα. Κατά τη διάρκεια προγραμματισμένης επίσκεψής του στον οδοντίατρο, ρώτησε το όνομα της βοηθού του και εκείνη απάντησε “Aline“. Ο ήχος αυτής της λέξης του άρεσε τόσο πολύ, που αμέσως κατάλαβε πως πρόκειται για τον τίτλο του νέου του single.
Το τραγούδι αναφέρεται σε έναν άνδρα που ικετεύει τη γυναίκα του να επιστρέψει και έχει περιγραφεί ως “αργή, ρομαντική μπαλάντα”.
Ακούραστος μουσικός
Ο Κριστόφ συνέχισε να δημιουργεί επιτυχίες και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Το διάσημο “Οh!.. Mon Amour” κυκλοφόρησε το 1971 ενώ ακολούθησαν άλμπουμ (Les Paradis perdus, Les mots bleus) που εκτόξευσαν τον Γάλλο συνθέτη στην κορυφή της μουσικής βιομηχανίας.
Μέχρι και το 2016 συνέχισε να έχει ενεργό παρουσία στη μουσική σκηνή, με νέους δίσκους και συναυλίες. Στην Ελλάδα, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 2 και 3 Μαΐου του 2012, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, όπου πραγματοποίησε δύο συναυλίες, τα έσοδα των οποίων διατέθηκαν για τους σκοπούς του Ιδρύματος Δράσης κατά του Καρκίνου του Μαστού.
Ο γάλλος μουσικός επανήλθε στις 9 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς, για να συμμετάσχει στη μεγάλη συναυλία του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στο Παναθηναϊκό Στάδιο, με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου «Οι Άγγελοι ζουν ακόμη στην Μεσόγειο».
Έχει χαρακτηριστεί “ακούραστος μουσικός”, καθώς λέγεται ότι συνήθιζε να πειραματίζεται διαρκώς με νέα είδη μουσικής.
Πέθανε στις 16 Απριλίου του 2020, σε ηλικία 74 ετών, σε νοσοκομείο της Βρέστης στη Γαλλία, όπου νοσηλευόταν έχοντας διαγνωστεί με κορονοϊό. Βέβαια, ο θάνατός του δεν έχει εξακριβωθεί αν ήταν αποτέλεσμα της νόσου ή άλλων προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε.
