Έντονα μπλε μάτια και ένα βαρύ ζεϊμπέκικο. Στις ταινίες υποδυόταν συνήθως το λαϊκό παιδί που πάλευε για μια καλύτερη ζωή. Αγαπήθηκε και αναδείχθηκε μέσα από τη Finos Film σε κωμικούς και δραματικούς ρόλους, υποστηρίζοντας τους εξίσου δυναμικά.
Ήταν ο γοητευτικός κος Καμπίρης, ο “ιππότης της Βασούλας”, σε εκείνον τραγούδησε η Χρονοπούλου “Του αγοριού απέναντι”, αλλά ήταν και ο πρωταγωνιστής του ιδιαίτερου Τάκη Κανελλόπουλου στον “Ουρανό”.
Γοήτευσε πολλές γυναίκες και υπέκυψε στο φλερτ αρκετών. Άλλωστε όπως είχε πει και ο ίδιος, τότε δεν ήταν ντροπή να απατάει ένας άνδρας τη σύντροφο του. Το πρόβλημα υπήρχε όταν η γυναίκα απιστούσε.
Ο πρώτος του γάμος ήταν με την ηθοποιό Μπέττυ Αρβανίτη. Ένας μεγάλος έρωτας γεμάτος εντάσεις. Δεν απέκτησαν παιδιά. Πολλά χρόνια μετά τον χωρισμό τους, ο Γεωργίτσης αποκάλυψε ότι η τότε σύζυγός του δεν ήθελε να κρατήσει το παιδί που κυοφορούσε. Ήταν και ο λόγος που επήλθε ο οριστικός χωρισμός. Αργότερα παντρεύτηκε την Μπέτσυ με την οποία απέκτησε δυο παιδιά, τον Ραφαέλο και τη Μαρίζα.
“Ήμασταν φτωχοί και οι ταινίες μας βοήθησαν”
Ο Φαίδων Γεωργίτσης είχε μιλήσει στη “Μηχανή του Χρόνου” για το πόσο άλλαξε η ζωή του με τις ταινίες του Φίνου. Την βραβευμένη ταινία “Πυρετός στην Άσφαλτο” με πρωταγωνιστή τον Φούντα αλλά και τη λογοκρισία των ταινιών την εποχή της χούντας.
“Ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν και κάποια χρήματα σε αυτή την ιστορία. Οι μαμάδες μας είχαν ηλεκτρικό σίδερο, ηλεκτρικό ψυγείο. Ξέρετε, η ζωή βελτιωνόταν σιγά σιγά, οι μισθοί ανεβαίνανε”
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ήταν το λαμπερό γεγονός της χρονιάς για τουλάχιστον δυο δεκαετίες. Τότε που χτιζόταν και θεμελιωνόταν η “χρυσή εποχή”. Όλοι οι πρωταγωνιστές έδιναν το παρών. Δεξιώσεις, πολυτέλεια και πολλά περιστατικά που έμειναν χαραγμένα στην μνήμη τους. Ο ίδιος θυμόταν πως ζούσε στην ανέχεια και μέσα από τις ταινίες κατάφερε να σηκώσει κεφάλι. Ειδικά όταν υπήρχε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου:
“Τότε ήμασταν φτωχοί και είχαμε πρόβλημα ακόμα και να πάμε σε μια ταβέρνα να φάμε ένα μεζέ… Εγώ είχα πρόβλημα! Δεν πήγαινα ποτέ. Ακριβώς εκείνη την εποχή, όταν μας καλούσαν στο φεστιβάλ, μέναμε σε πολυτελή ξενοδοχεία με ωραίους ανθρώπους, με δημιουργικά ενδιαφέροντα, μπορούσαμε επιτέλους να φάμε, να πιούμε δωρεάν. Ήταν ένα πανηγύρι. Ήταν πάρα πολύ σημαντικό γεγονός”.
Ο “Ουρανός” του Τάκη Κανελλόπουλου και η λογοκρισία
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος, Τάκης Κανελλόπουλος, έδωσε μια ιδιαίτερη ποιότητα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του 1960. Κατακρίθηκε, λογοκρίθηκε και στοχοποιήθηκε για τα σενάρια και τις υποθέσεις των ταινιών του. Ο ίδιος όμως αν και αποσύρθηκε λόγω της ευαισθησίας που τον διέκρινε κατάφερε να θεωρείται ο καλλιτέχνης που ανέβασε το επίπεδο του θεσμού. Ο Φαίδων Γεωργίτσης είχε συνεργαστεί με τον Κανελλόπουλο στην ταινία “Ουρανός”:
“Θυμάμαι ότι ήμασταν κάπου εκεί στο Γράμμο και μας έπιασαν και τα χιόνια μέσα στο Μάιο. Το 1962 το φθινόπωρο η ταινία βγήκε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Δεν υπήρχε κανένα ενθουσιώδες κλίμα. Έγιναν κάποιες συζητήσεις μεταξύ των ανθρώπων που καταλάβαιναν από κινηματογράφο. Ο Κούνδουρος για παράδειγμα είχε πει καλά λόγια για τον Κανελλόπουλο.
Αργότερα επί χούντας η λογοκρισία των ταινιών είχε αγανακτήσει τους δημιουργούς και τους ίδιους τους ηθοποιούς που έβλεπαν τα φιλμ να πετσοκόβονται και τα βραβεία να πηγαίνουν “συστημένα”. Ο ηθοποιός βίωσε έντονα τη λογοκρισία και δεν δίστασε να παραδεχτεί ότι ο “Πυρετός στη Άσφαλτο” που χάρισε το βραβείο ανδρικού ρόλου στον Γιώργο Φούντα δεν άξιζε την διάκριση. Στη συγκεκριμένη ταινία έπαιζε άλλωστε και ο ίδιος, έναν άντρα με ψυχολογικά προβλήματα.
Ο Φαίδων Γεωργίτσης είχε πει στη “Μηχανή του Χρόνου”: “Σε αυτή την ταινία έκανα έναν νεαρό παρανοϊκό που οδηγούσε ένα λεωφορείο. Δεν πιστεύω ότι ήταν μια ταινία που έπρεπε να πάρει βραβεία. Ήταν μια ταινία της σειράς. Επειδή ήταν τότε η δικτατορία και πρωταγωνιστές ήταν η αστυνομία, γι’ αυτό το λόγο πήρε τα βραβεία”.
Ο Φαίδων Γεωργίτσης έφυγε από τη ζωή την 1η Μαρτίου 2019, νικημένος από τον καρκίνο.
Πηγή αρχικής φωτογραφίας: Finos Film
