Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας
Σε μια συγκινησιακή ατμόσφαιρα στην ευρύχωρη αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αγρινίου (κτήριο της πρώην Τράπεζας της Ελλάδος) παρουσιάστηκαν την Τετάρτη 22 Μάη ταυτοχρόνως δύο λογοτεχνικά βιβλία της φιλολόγου συγγραφέως και ποιήτριας Κατερίνας Λιβιτσάνου-Ντάνου.
Για αυτή την «ποιητική» εκδήλωση βιβλιοπαρουσίασης συνεργάστηκαν η δραστήρια ιδιοκτήτρια του βιβλιοπωλείου «Βιβλιοτρόπιο» με τις εκδόσεις «Βακχικόν» και με τον Δήμο Αγρινίου που στήριξε την εκδήλωση παραχωρώντας τον κλιματιζόμενο χώρο.
Το συγκινητικό της εκδήλωσης ήταν ότι παραβρέθηκαν παλιοί και νεότεροι μαθητές της κυρίας Λιβιτσάνου από τις σχεδόν τέσσερες δεκαετίες που δίδαξε στο Αγρίνιο και στο Θέρμο.
Κάποιοι από αυτούς ήρθαν από μακριά και κάποιοι όπως ο Δήμαρχος Θέρμου κύριος Σπυρίδων Κωνσταντάρας έφυγε και ήρθε στο Αγρίνιο για την αγαπημένη του καθηγήτρια, από συμβούλιο της Κ.Ε.Δ.Ε. στην Πάτρα όπου συμμετείχε.
Η προσέλευση του κοινού ήταν αθρόα και η αίθουσα γέμισε πριν την έναρξη της παρουσίασης, κυρίως από παλιούς μαθητές και συναδέλφους της συγγραφέως εκπαιδευτικούς εν ενεργεία και συνταξιούχους.
Στο πάνελ των εισηγητών-όλοι συνάδελφοι της κα. Λιβιτσάνου που συνυπηρέτησαν στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση μαζί της-παρακάθησαν ο εκπαιδευτικός κ. Παναγιώτης Χατζηγεωργίου συντονιστής της εκδήλωσης, η φιλόλογος κα. Ελένη Ζαμπάρα-Τζωρτζοπούλου στην προβολή εικόνων και στην αφήγηση αποσπασμάτων των βιβλίων, οι εισηγητές κα. Μαίρη Τσαμάκη φιλόλογος και ο επίσης φιλόλογος ποιητής και συγγραφέας κ. Κωνσταντίνος Γεωργίου.
Ο συντονιστής καλωσόρισε στην εκδήλωση τον Βουλευτή του Σύριζα κ. Μιλτιάδη Ζαμπάρα, τον Δήμαρχο Θέρμου κ. Σπυρίδων Κωνσταντάρα, τον Αντιδήμαρχο Αγρινίου κ. Ανδρέα Σκαρτσάρη, τον πρώην αντιδήμαρχο και Πρόεδρο της ΔΕΥΑ κ. Ευθύμιο Γρίβα και όλους τους καλεσμένους που παραβρίσκονταν στην αίθουσα.
Ζήτησε από τον πολιτικό κύριο Ζαμπάρα να χαιρετίσει την εκδήλωση. Εκείνος από το βήμα των ομιλητών μίλησε με αγάπη για την καθηγήτριά του στο λύκειο κυρία Λιβιτσάνου-Ντάνου και της ευχήθηκε και αυτά της τα δυο τελευταία βιβλία να είναι καλοτάξιδα όπως και τα προηγούμενα.
Τον ομιλητή διαδέχθηκε στο βήμα ο Δήμαρχος Θέρμου ο οποίος μίλησε με πολύ συγκινητικά λόγια για την παλιά του καθηγήτρια στο Γυμνάσιο Θέρμου. Τότε που τα χρόνια ήταν ακόμα δύσκολα και οι μαθητές των απομακρυσμένων περιοχών δεν είχαν τις ανέσεις της μετακίνησης του σήμερα. Ομολόγησε ότι ήρθε πολύ βιαστικός από την Πάτρα όπου βρισκόταν και δεν πρόλαβε να «ρίξει μια ματιά» στα βιβλία της αγαπημένης του καθηγήτριας, που προμηθεύτηκε μπαίνοντας στην αίθουσα, ώστε να πει «δυο λόγια» γι’ αυτά. Ευχήθηκε να είναι καλοτάξιδα και να αγαπηθούν όπως όλα της τα βιβλία.
Η κυρία Ελένη Ζαμπάρα-Τζωρτζοπούλου διάβασε το βιογραφικό της συγγραφέως, πρόβαλε εικόνες εξωφύλλων στις οθόνες της αίθουσας και διάβασε επιλεγμένα αποσπάσματα από τα βιβλία της.
Ο φιλόλογος συγγραφέας και ποιητής κύριος Γεωργίου μίλησε για το βιβλίο ποιημάτων της κα. Λιβιτσάνου που έχει τίτλο «Κόντρα στα κύματα». Διάβασε επιλεγμένους στίχους από αυτά, ενώ αναφέρθηκε σε λόγια ποιητικά/φιλοσοφικά γνωστών Ελλήνων και ξένων ποιητών.
Ακολούθως η φιλόλογος κα. Μαίρη Τσαμάκη μίλησε για το έτερο βιβλίο της συγγραφέως που παρουσιάζονταν, την συλλογή διηγημάτων που έχει τίτλο «Τα όνειρα ταξιδεύουν νύχτα». Διάβασε παραγράφους από κάποια διηγήματα που σίγουρα-όπως και οι στίχοι των ποιημάτων πιο πριν-κίνησαν το ενδιαφέρον των ακροατών.
(η πλήρης ομιλία της κυρίας Τσαμάκη ακολουθεί στο τέλος του κειμένου).
Τελευταία η συγγραφέας/ποιήτρια κυρία Λιβιτσάνου-Ντάνου μίλησε με απλά λόγια για το ξεκίνημα της εκπαιδευτικής της καριέρας όταν πρωτοδιόριστη καθηγήτρια υπηρέτησε στο Θέρμο την δεκαετία του 80 και στην συνέχεια στο Αγρίνιο. Αγάπησε την πόλη, οι κάτοικοι την αγάπησαν σαν «δική τους» κοπέλα και όχι σαν «ξένη» που ήρθε από την Λευκάδα. Γι’ αυτή την αγάπη και την ειλικρινή φιλική συμπεριφορά των Αγρινιωτών πολιτογραφήθηκε «Αγρινιώτισα», παντρεύθηκε εδώ και έκανε οικογένεια.
Η κυρία Λιβιτσάνου, μέσα από το μήνυμά της που ευγενώς μου έστειλε με το πέρας της όμορφης εκδήλωσης, ευχαριστεί όλους όσους παραβρέθηκαν και εργάστηκαν για την παρουσίαση των βιβλίων της.
«Στις 22 Μάη 2024, ημέρα Τετάρτη και ώρα 7.30 μμ. πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου (κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος) στο Αγρίνιο η πρώτη παρουσίαση των νέων μου βιβλίων: α) ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΝΥΧΤΑ (διηγήματα) και β) ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ (ποίηση), που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις “Βακχικόν”. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα μια τέτοια αίθουσα να γεμίσει ασφυκτικά από φίλους, συναδέλφους, μαθητές μου και άλλους συμπολίτες μου! Αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση και τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς.
Οι μαθητές μου Μίλτος Ζαμπάρας (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ) και Σπύρος Κωνσταντάρας (Δήμαρχος Θέρμου) χαιρέτισαν την εκδήλωση και μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για τη μεταξύ μας συνεργασία στα γυμνασιακά τους χρόνια. Χαιρέτισε επίσης εκ μέρους του Δήμου Αγρινίου ο κύριος Γρίβας και παραβρέθηκε ο Αντιδήμαρχος κύριος Ανδρέας Σκαρτσάρης. Με πολύ ενδιαφέρον το ακροατήριο παρακολούθησε την εμπεριστατωμένη ανάλυση α) του φιλολόγου και ποιητή Κωνσταντίνου Γεωργίου για το ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ και β) της φιλολόγου Μαίρης Τσαμάκη για το ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΝΥΧΤΑ. Η φίλη και συνάδελφος Ελένη Ζαμπάρα, διάβασε αποσπάσματα και μαζί με το συντονιστή της εκδήλωσης Παναγιώτη Χατζηγεωργίου, συνάδελφο επίσης, φρόντισαν για την παρουσίαση των προσωπικών και συλλογικών βιβλίων μου και την προβολή υλικού. Τι άλλο να περιμένει κανείς από μια πόλη που τον σέβεται και τον υπολογίζει, από συμπολίτες που τον εκτιμούν, από μαθητές που τον ευχαριστούν για όσα τους προσέφερε, από τοπικά ΜΜΕ, που τον προβάλλουν και τον στηρίζουν! Νιώθω πράγματι τυχερή, είμαι ευγνώμων απέναντί τους και τους υπόσχομαι πως θα συνεχίσω να γράφω, οραματιζόμενη έναν καλύτερο κόσμο!».
Τους ομιλητές και την συγγραφέα/ποιήτρια το ακροατήριο θερμά τους χειροκρότησε και στο τέλος παρέμειναν πολλοί συζητώντας μαζί της, προμηθεύονταν τα βιβλία της και αυτή δεν κουράστηκε να τα υπογράφει!
Από μέρος του Δήμου εργάστηκαν για την εκδήλωση η κυρία Έφη Τσιακανίκα, προϊσταμένη του πολιτιστικού τμήματος. Ο ακούραστος Δημοτικός υπάλληλος Μιλτιάδης Γρηγορόπουλος που φρόντισε και προσωπικά εργάστηκε για την τοποθέτηση και στο πέρας της εκδήλωσης απομάκρυνσης από τον χώρο 48 έξτρα καθισμάτων, καθώς είχε και την επιμέλεια εξαερισμού της μεγάλης αίθουσας και την σωστή απόδοση του κλιματιστικού συστήματος. Και ο κύριος Αναστασιάδης που είχε την επιμέλεια της προβολής και ηχητικής κάλυψης/λειτουργίας της μικροφωνικής εγκατάστασης.
Ακολουθεί σύντομο βιογραφικό της κυρίας Κατερίνας Λιβιτσάνου-Ντάνου.
Γεννήθηκε στην Λευκάδα. Σπούδασε Φιλόλογος και υπηρέτησε στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Εξέδωσε πολλά βιβλία με διηγήματα και ποιήματα. Έχει βραβευτεί σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Επιμελήθηκε το μεγάλου μεγέθους Λευκαδίτικο λεύκωμα 250 σελίδων με πολλές σπάνιες φωτογραφίες μιας εποχής που λησμονήθηκε.
Ο Δήμαρχος Θέρμου κ. Σπυρίδων Κωνσταντάρας, αμέσως μετά την εκδήλωση, ανάρτησε στο Instagram φωτογραφίες με την συγγραφέα και το παρακάτω μήνυμα:
«Σήμερα Τετάρτη, 22 Μαΐου και ώρα 19:30, πραγματοποιήθηκε στὴν αἴθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου (πρώην Τράπεζα Ἑλλάδος), στὸ Άγρίνιο,η εκδήλωση παρουσίασης των νέων έργων της ποιήτριας και συγγραφέως Κατερίνας Λιβιτσάνου – Ντάνου.
Η Αικατερίνη Λιβιτσάνου Ντάνου , είναι η αγαπημένη μας φιλόλογος καθηγήτρια στο Γυμνάσιο Θέρμου και χαίρομαι που διαπρέπει ως συγγραφέας και ποιήτρια .
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΑ τα βιβλία της Κατερίνας Λιβιτσάνου !»
Ακολουθεί η πλήρης ομιλία της φιλολόγου κυρίας Μαίρης Τσαμάκη.
Κυρίες και Κύριοι Καλησπέρα σας και Χριστός Ανέστη!
Πριν αρχίσω την παρουσίαση των διηγημάτων της αγαπητής φίλης και συναδέλφου Κατερίνας Λιβιτσάνου – Ντάνου θα ήθελα να την ευχαριστήσω από καρδιάς για την τιμή που μου έκανε να εμπιστευτεί το πνευματικό της πόνημα! για να είμαι εγώ που θα αναλάβω το έργο ανάδειξης σήμερα όσων με τόση ευαισθησία και αληθινότητα ψυχής κατέθεσε μέσα σ΄ αυτό το μικρό βιβλίο της συλλογής των διηγημάτων της!
30 διηγήματα Κυρίες και Κύριοι λοιπόν, το ένα καλύτερο και ευαργέστερο απ΄το άλλο με κύριο χαρακτηριστικό τον εξομολογητικό τόνο αφήγησης και ταυτόχρονα η ταύτιση του εκάστοτε ομοδιηγητικού αφηγητή με τα πολύπλευρα εναύσματα της ζωής, με τις δοκιμασίες, βάσανα και τα απλά, όμορφα καθημερινά πράγματα και τις λαχτάρες του βίου των ανθρώπων, καθώς και ο έντονος, ευθύβολος ρεαλισμός και ο φιλοσοφικός στοχασμός ως κύριο επιμύθιο σε κάθε αφήγημα και κυρίως στο τέλος του κάθε διηγήματος!
Σχεδόν πάντα πίσω από κάθε ιστορία των διηγημάτων ΄΄κρύβεται΄΄ η ίδια η Κατερίνα Και ειδικά σε κάποια που είναι σχεδόν αυτοβιογραφικά με σημείο αναφοράς τις εφηβικές της, νεανικές αναμνήσεις της απ΄ την ιδιαίτερη πατρίδα της, την Λευκάδα και τους ανθρώπους της και τ΄άλλα φυσικά απ΄ το χώρο εργασίας της ως εκπαιδευτικός της Ζήση της, έτσι απλά μες στην πόλη μας, με τους δικούς της ανθρώπους, τις φίλες της και γενικότερα ο μικρόκοσμος μιας ζωής, που κινείται απ΄την εφηβεία της μέχρι και σήμερα… Έχουμε λοιπόν ένα αρκετά εκτεταμένο χωρόχρονο αφηγηματικού πλαισίου!
Εξάλλου αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό των διηγημάτων της είναι που τα κάνει ιδιαίτερα, τόσο αγαπητά και προσλήψιμα απ΄τον αναγνώστη, γιατί είναι σαν να διαβάζουμε μέσα απ΄αυτά τα σύντομα κατά κανόνα αφηγηματικά της έργα ένα είδος προσωπικού ημερολογίου, που απλά δεν χρονολογείται και που μέσα σε καθένα απ΄αυτά βρίσκουμε κομμάτια του δικού μας εαυτού και των όσων ίσως έχουμε και εμείς παρόμοια βιώσει, σκεφτεί και νιώσει…
Έτσι λοιπόν ο λόγος της συγγραφέως έχει προέλευση βιωματική, άρα αυθεντικό πρωτογενές υλικό, είναι στην κατηγορία των συγγραφέων που αντιπροσωπεύει την απλή διαπίστωση ότι καλή λογοτεχνία δεν μπορεί να γράφει, όταν ο λόγος δεν έχει βιωματικό βάρος, και όταν ο λογοτέχνης δεν τον έχε ψηλαφίσει με την ψυχή του και το πνεύμα του!
Εν κατακλείδι επομένως τα διηγήματα της αποτελούν μικρογραφία της καθημερινότητας, και του περίγυρου που χαρακτηρίζονται από μνημονικές ανακλήσεις με συγκινησιακό και εξομολογητικό τόνο. Πρώτη ύλη λοιπόν της πεζογραφίας της αποτελεί το βίωμα κα η αξιοποίηση του!
Απ΄την άλλη θα ήταν τεράστια παράλειψη μου να μην πω ότι τα αφηγήματα- πεζογραφήματα της συλλογής είναι ΄΄΄πολύπτυχα΄΄, γιατί θεωρώ ότι ο όρος αυτός καλύπτει το πεζογραφικό εκείνο είδος που καλλιέργησε και περιέχει όλα τ΄άλλα: α) ΄΄απ΄τον όμορφο μονόλογο ΄΄ – τον διάλογο , β) Το σχόλιο, γ) Το δοκίμιο, δ) Το χρονικό και ε) Το διήγημα. Έτσι κάπως γίνονται όλα τα αφηγηματικά της κείμενα προσεγγίζοντας πότε προς το ένα και πότε προς το άλλο , λιγότερο ή περισσότερο μ΄ένα τρόπο απλό, λιτό, φυσικό και εντελώς αβίαστο , χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις και το σπουδαιότερο , χωρίς υπερβολές μελοδραματισμού ή έντονου συναισθηματισμού, ακόμη κι αν τα θέματα που ανακαλούνται προκαλούν πόνο, προβληματισμό, νόστο , απορίες , μελαγχολία και έντονο στοχασμό περί των Ανθρωπίνων!
Αλλά ας τα πάρουμε κυρίες και κύριοι με την σειρά, ξεκινώντας απ΄τον τίτλο που ΄΄Τα όνειρα ταξιδεύουν την νύχτα΄΄ και είναι ένας πετυχημένος τίτλος , όπως σχεδόν όλοι οι τίτλοι των αφηγημάτων της που άλλοτε είναι αινιγματικοί, μεταφορικό, άλλοτε συνειρμικοί και κυριολεκτικοί και κυρίως αποτελούν ομοιόπτωτα ή ετερόπτωτα ονοματικά σύνολα, όπως ΄΄κοινή αφετηρία΄΄ , ΄΄Το Τραπεζάκι της Παναγίας ΄΄ και άλλα.
Ενίοτε χρησιμοποιεί και εμπρόθετα σύνολα όπως ΄΄Θάλασσα από Μαργαρίτες΄΄. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των τίτλων είναι ότι έμμεσα ή άμεσα είναι δηλωτικοί του κεντρικού θέματος γύρω απ΄το οποίο περιστρέφεται το αφήγημα της, όπως ο μεταφορικός τίτλος ΄΄πρωινές πινελιές΄΄ που παραπέμπει σε εικόνες απ΄το κέντρο της πόλης και στο τέλος συνδέεται με την προσπάθεια ζωγραφικής τέχνης, στην οποία επιδίδεται η φίλη της γράφουσας.
Άρα λοιπόν προϊδεάζουν για όσα θα ακολουθήσουν και συνδέονται άμεσα έτσι ευφάνταστοι και εύστοχοι που είναι!
Ερχόμενοι τώρα στον τίτλο του βιβλίου που η συγγραφέας επέλεξε είναι παρμένος απ΄το 13ο κατά σειρά διήγημα της, που αφορά τους νέους , τις προσδοκίες, τα όνειρα τους, τις Δημοτικές εκλογές ως αφόρμηση και τα απρόβλεπτα στην ζωή! Όπως θα δείτε και εσείς παίρνοντας το βιβλίο αναφέρεται εκτενώς και η ίδια η συγγραφέας σ΄αυτόν τον τίτλο στο οπισθόφυλλο του βιβλίου της.
Επειδή λοιπόν δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι και επειδή θεωρώ ότι αντιπροσωπεύει η οπτική της όλα τα αφηγήματα και τα μηνύματα που θέλει να περάσει, μέσα απ΄ την θεματική του καθενός, εγώ έβγαλα ως συμπέρασμα ψηλαφίζοντας αναλυτικά και τα τριάντα αφηγήματα της ότι η Κατερίνα ανακαλεί, καταγράφει, αφηγείται, περιγράφει, στοχάζεται, νιώθει και στο τέλος πάντα θέλει να περάσει ένα αισιόδοξο μήνυμα Ανθρωπιάς, επικοινωνίας, αγάπης, σε πρόσωπα, παραδόσεις και θεσμούς και φυσικά την ανάλογη ευαισθητοποίηση-αφύπνιση στα κακώς κείμενα ίσως της κοινωνίας και του βίου μας. Θέλει κατεξοχήν να επιτονίσει ότι όλες τις εποχές ανεξαρτήτως ηλικίας οικονομικών-κοινωνικών συνθηκών, κοινωνικού ιστορικού πλαισίου πάντα πάντοτε οι Άνθρωποι έχουν ανάγκη τα προφανή : Την Αγάπη, την εκπλήρωση των ονείρων τους, την συντροφικότητα, την επικοινωνία, τον έρωτα, την οικογενειακή θαλπωρή, την φιλία, την σιγουριά, την γαλήνη ψυχής, την ισορροπία πνεύματος και ψυχής ε τέλει. Και όλα αυτά πόσο μάλλον όταν είσαι νέος όπως ο ήρωας του εν λόγω διηγήματος που λέει χαρακτηριστικά : «Η νύχτα με αγκάλιασε και με έκανε να συνειδητοποιήσω τελικά πως τα όνειρα ταξιδεύουν μαζί της! Είμαι νέος του μπαμπά θα τον θυμάμαι, εσένα σε λατρεύω, ξημερώνει μια άλλη μέρα που θα μου δώσει δύναμη να αποκτήσω όσα απόψε ονειρεύτηκα ή έστω κάποια από αυτά. Γιατί αυτή η γαλήνια νύχτα με αφύπνισε και μου τόνισε πως η ζωή μας συνεχίζεται πως όλα αυτά ήταν ένα διάλειμμα και είναι πλέον καιρός να επανέλθω. Δεν θα το ήθελες και εσύ;
Άρα τα πεζογραφήματα της βγάζουν μια νότα αισιοδοξίας και προοπτικής ακόμη και αν προβληματίζουν ενίοτε ανάλογα την θεματική τους και φυσικά «στάζουν» από ταπεινότητα και ευγνωμοσύνη για όσους, όσες η ζωή τους πήγε λίγο καλύτερα απ΄την ζωή των άλλων. Επομένως τα κείμενά της εμπεριέχουν και έναν διδακτισμό, μια έμμεση παραίνεση χωρίς να ξεπέφτουν σε αυστηρό, άτεγκτο, ηθικοδιδακτισμό! Κατά αυτή την έννοια ωφελούν και ψυχοπνευματικά πέρα απ’ το γεγονός ότι τέρπουν και «ταξιδεύουν» τον αναγνώστη στους μικρόκοσμους της Αφηγήτριας Κατερίνας που «κρύβεται» πίσω από κάθε ήρωα έστω και με ένα είδος πλαστοπροσωπείας εάν δεν φανερώνει ξεκάθαρα η ίδια ότι καταγράφει ένα προσωπικό, αυτοβιογραφικό βίωμα-ερέθισμα!
Τα θέματα των κειμένων της τώρα καλύπτουν μία ευρεία γκάμα: αναμνήσεις απ΄τα πρώτα χρόνια εργασίας της στα σχολεία, παιδικά, εφηβικά βιώματα απ΄το παρελθόν στο χωριό και η ανάδειξη ηθών-εθίμων και παραδόσεων του τόπου της, ζωοφιλίας, φιλία, ταξίδια αναψυχής και περιήγησης σε νέους τόπους, σχέσεις με άτομα τρίτης ηλικίας, έμφυλα στερεότυπα μιας άλλης εποχής ασχολίες γυναικών στην επαρχία στο παρελθόν προκαταλήψεις και δυσκολίες κυρίως για το γυναικείο φύλο, συνέπειες πολέμου, μνήμες απ΄την προσφυγιά σχέση καθηγητή-μαθητή, ενδοοικογενειακή βία, λαογραφία στιγμές καθημερινότητας, ξενιτιά, φοιτητές, έρωτες, σχολική βία, εθελοντισμός, ανθρώπινες σχέσεις, ψήγματος έμπρακτης Ανθρωπιάς απέναντι σε παιδιά που υποφέρουν απρόβλεπτα, Ανατροπές κ.λ.π.
Πολύ μεγάλος επομένως ο «καμβάς» της θεματολογίας των αφηγημάτων της που καθιστούν πιο εύληπτη και πιο διασκεδαστική (ας μου επιτραπεί ο όρος) την ανάγνωση των διηγημάτων της γιατί καθένα πραγματεύεται κάτι διαφορετικό ως αφόρμηση-θέμα και εντέλει σε «ταξιδεύει» σε κάτι διαφορετικό, συναρπαστικό κάθε φορά! Υπάρχει και η χαρά της Ανακάλυψης σε καθένα απ΄ αυτά γιατί κανένα δεν είναι ίδιο σε θέμα, πρόσωπα, χωρόχρονο και πλοκή και καθιστά έτσι και την αποσπασματική ανάγνωση του καθενός μία ωραία πρακτική για κάποιον που δεν επιθυμεί να το διαβάσει όλο το βιβλίο μονομιάς.
Απ΄την άλλη περνώντας Κυρίες και Κύριοι ως προς την τεχνική της Αφήγησης θα΄ λεγα ότι κυριαρχεί η συνειρμική κυρίως οργάνωση του Αφηγηματικού υλικού μέσα από δύο τεχνικές : την τεχνική του διασπασμένου και του αδιάσπαστου θέματος. Η αφήγηση είναι μονομερής συνήθως σε α΄ ενικό πρόσωπο, χωρίς να λείπει και το γ’ που παραπέμπει σε σχόλια και στηρίζεται στη μνήμη και την παρατήρηση!
Έτσι συναντώνται στοιχεία Ρεαλιστικά (επίμονες και λεπτές περιγραφές) όπως για παράδειγμα η περιγραφή του Λευκαδίτικου κεντήματος στο 24 διήγημα, η χρήση καθημερινής ρέουσας γλώσσας, λυρική στοιχεία (εδώ πρόκειται κυρίως για τον λυρισμό του βιωμένου χωροχρόνου) Για παράδειγμα στο διήγημα 29 σε 155: «Μου έφερναν πολύ συχνά όμορφα άνθη, αγόρια και κορίτσια που τα έκοβαν από την αυλή του σπιτιού τους ή από τα χωράφια. Ήταν πανέμορφα, μοσχοβολούσαν φύση, αθωότητα και καλοσύνη και διέφεραν ανάλογα με την εποχή βρίσκουμε συμβολικά στοιχεία (π.χ εικόνες, μεταφορές, λέξεις-σύμβολα όπως στο διήγημα 17 σελ 97 : «Η κόκκινη θάλασσα, δεν γνωρίζω το επιστημονικό της όνομα, ήταν το λουλούδι της ευτυχίας για τις παλιότερες γυναίκες του χωριού, που φρόντιζαν να το έχουν πάντα στα σπίτια τους σε γλάστρες ή στο έδαφος όπου μεγάλωνε και περισσότερο» Τέλος συναντιόνται κατά κάποιο τρόπο και υπερρεαλιστικά στοιχεία, όπως η συνειρμική οργάνωση της Αφήγησης.
Επιπρόσθετα θα ήταν παράλειψή μου να μην επιτονίσω κάτι που σε αρκετά διηγήματά της αναδεικνύεται… που είναι η αγάπη για την παράδοση, τα ήθη και έθιμα του τόπου καταγωγής της, τα οποία μας τα παρουσιάζει με πολύ ωραίο τρόπο, ιδιαίτερο νόστο και σεβασμό και γενικότερα ότι φέρνει στο «προσκήνιο» της γνώσης και παρατήρησης τον βιωμένο χωρόχρονο της απλής λαϊκής ζωής της Υπαίθρου αναδεικνύοντας και την αγάπη της στο απλό λαϊκό άνθρωπο της Επαρχίας και ειδικά της γυναίκας που για την συγγραφέα είναι ένας αξιοσέβαστος, αξιοθαύμαστος ήρωας της καθημερινότητας!
Έτσι φέρνει την εθιμογραφία και την λαογραφία στο παρόν αποτίοντας φόρο τιμής αλλά και κριτικής ενίοτε σε διαχρονικές, πανανθρώπινες αξίες, βιωμένα όμως με περισσότερο συντηρητισμό, προλήψεις, στερεοτυπίες και δυσκολίες μιας άλλης εποχής, αναδεικνύοντας όμως και την αξία της παραδοσιακής Ενωμένης Ευρύτερης οικογένειας της Υπαίθρου Επαρχίας, που παρά την ταχύτητα του βίου της επέδειξε δύναμη επιβίωσης και συνέχειας επί του ουσιαστικού και κυρίως επί της Αγάπης -Φροντίδας των Απογόνων της, κρατώντας την δυνατή και ενωμένη σε κάθε κλυδωνισμό και δυσκολία. Άρα παραδίδονται και μαθήματα ζωής και ήθους απ΄ τα αφηγήματα.
Τελειώνοντας Κυρίες και Κύριοι θα αφήσω για άλλη μια φορά τον λόγο της Κατερίνας να μιλήσει ως επίλογος, μέσα απ΄το «Αποτύπωμα» το 25ο κατά σειρά.
«Περνώντας τα χρόνια ο καθένας από μας αναζητάει λεπτομέρειες για την ζωή του, που αρχικά δεν τον απασχολούσαν ή δεν του δόθηκε η ευκαιρία να τις μάθει. Θα μου πείτε ποια η σημασία αυτής της αναζήτησης. Αυτό ψάχνω και εγώ, αλλά να μη ξέρω πως ήρθα στο κόσμο; Κάτω από ποιες συνθήκες και με τι προσδοκίες; Θα σας εξομολογηθώ λοιπόν απόψε που με βρήκατε σκεπτικό στο δωμάτιο μου καθώς έξω έχει σουρουπώσει και η φθινοπωρινή βροχούλα ξεκίνησε μερικά μυστικά (προσωπικά δεδομένα τα λένε οι πολιτισμένοι) για τα ξεκίνημα της ζωής μου, απλής ή περιπετειώδους θα δείξει
Σας καλώ λοιπόν να γίνετε «Μύστες» κοινωνικοί των «μυστικών» της γλυκιάς Κατερίνας μέσα απ΄ αυτή την συλλογή διηγημάτων.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας. 22/05/2024
Α.Κ.Κ.
agrinionews.gr
