Τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, στο Αγρίνιο αναβιώνει το έθιμο και συνάμα ο θρύλος του παρελθόντος που αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια μέρος του πολιτισμού, της ιστορίας και της τοπικής κουλτούρας, «σπάζοντας» παράλληλα το στενό τοπικό πολιτιστικό κομμάτι και συγκεντρώνοντας το ενδιαφέρον ολόκληρης της Ελλάδας!
Το έθιμο αυτό δεν είναι άλλο από τα χαλκούνια, για το οποίο επισκέπτονται την πόλη μας πολίτες από όλη την Δυτική Ελλάδα τουλάχιστον.
Ο εθελοντισμός, η αγάπη, το μεράκι και το πάθος για το έθιμο, οδήγησε τις τελευταίες δεκαετίες στο να διατηρηθεί ζωντανό το έθιμο και παράλληλα να διδάσκει τις νέες γενιές, οι οποίες θα το διατηρήσουν και θα το αναπτύξουν στο μέλλον ακόμη περισσότερο.
Φέτος συμμετέχουν στο τελετουργικό άτομα κυρίως νεαρής ηλικίας, όπως και τα προηγούμενα χρόνια.
Το έθιμο ξεκίνησε από την εποχή της Τουρκοκρατίας, όταν οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι του Αγρινίου ήθελαν να περιφέρουν τον επιτάφιο του σημερινού Παλαιού Αγίου Χριστοφόρου στην κεντρική πλατεία της πόλης, προστατεύοντας τον από τους Τούρκους και τους υπόλοιπους αλλόθρησκους της περιοχής.
Στα μεταγενέστερα χρόνια, η αποδοχή και η αγάπη των Αγρινιωτών για το έθιμο, τους οδήγησε κάθε Μεγάλη Παρασκευή να δημιουργούν και να ζουν έναν άτυπο «χαλκουνοπόλεμο», ο οποίος είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, που γίνονταν μεταξύ γειτονιών – ενοριών από τουλάχιστον δέκα οικογένειες.
Πλέον, για τη διατήρηση του εθίμου, οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα χαλκούνια αναγκάζονται κάθε χρόνο, όπως και φέτος, να βάζουν τα περισσότερα χρήματα από την τσέπη τους! Τα χαλκούνια αδικούνται, διότι ο κόσμος τα βάζει στην ίδια κατηγορία με τα βαρελότα. Δεν έχουν όμως καμία σχέση, κάτι που πρέπει να γίνει αντιληπτό.
Το κάθε χαλκούνι αποτελείται από χαρτόνι, που μετατρέπεται σε σωλήνα, τον οποίο γεμίζουν βάσει συγκεκριμένης δοσολογίας, με μπαρούτι Δημητσάνας. Όπως έχει αποδειχθεί τα χαλκούνια δεν είναι σε καμία περίπτωση επικίνδυνα, ούτε για τους κατασκευαστές, ούτε για τους θεατές, αφού δεν διαθέτουν επικίνδυνα υλικά, αλλά ακόμη και το μπαρούτι που χρησιμοποιείται είναι βραδύκαυστο και η ποσότητά του δεν επιτρέπει να συμβεί πιθανό ατύχημα. Για την κατασκευή ενός χαλκουνιού απαιτούνται συνολικά 10 λεπτά.
Το έθιμο, που διατηρείται από τον εθελοντισμό και την αγάπη για την παράδοση θα έπρεπε να γίνεται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι όμως ευχής έργο που το Αγρίνιο διαθέτει το έθιμο αυτό.
Η ομάδα των χαλκουνάδων που την Μεγάλη Παρασκευή αναβιώνει το έθιμο που δίνει χαρά σε αμέτρητους συμπολίτες μας που θα το παρακολουθήσουν, μετά τη θρησκευτική τελετή που τελείται στην Πλατεία Δημοκρατίας με την παρουσία όλων των επιταφίων των μεγάλων ενοριών της πόλης (Μητροπόλεως – Αγίου Χριστοφόρου – Αγίας Τριάδας – Αγίου Γεωργίου και Αγίου Δημητρίου), κάθε χρόνο έχει «ραντεβού» με τις Αγρινιώτισσες και τους Αγρινιώτες.
sinidisi.gr