Του Κώστα Κατίκου
Μεγάλες αδικίες κρύβονται σε διατάξεις του ασφαλιστικού, συστήματος οι οποίες δημιουργούν ασφαλισμένους και συνταξιούχους διαφορετικών ταχυτήτων.
Πέντε από αυτές ξεχωρίζουν καθώς αφορούν και τη δοιμή του συστήματος, δηλαδή τις εισφορές, τις συντάξεις και τα όρια ηλικίας και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν νομοθετικά από το υπουργείο Εργασίας για να μην υπάρχουν κανόνες διαφορετικών ταχυτήτων, ανάμεσα στους ασφαλισμένους.
Οι πέντε αδικίες που θα πρέπει να αρθούν προς όφελος των ασφαλισμένων είναι οι εξής:
1. Μηδενικά κίνητρα στους συνεπείς ελεύθερους επαγγελματίες και εργοδότες που καταβάλουν στην ώρα τους τις εισφορές. Ουδέποτε επιβραβεύτηκαν από τα ταμεία οι συνεπείς ασφαλισμένοι στην πληρωμή των εισφορών. Θα μπορούσε να ισχύει κάτι ανάλογο με την εφάπαξ πληρωμή του φόρου εισοδήματος όπου δίδεται έκπτωση 3% στον φορολογούμενο.
2. Εισφορές χωρίς αντίκρισμα για σύνταξη με παράλληλη ασφάλιση πριν τον Μάιο του 2016. Για τον παράλληλο χρόνο ασφάλισης που είχαν όσοι συνταξιοδοτήθηκαν πριν τον νόμο Κατρούγκαλου (πριν τις 13/5/2016) δεν ισχύει η προσαύξηση 0,075% που εφαρμόζεται για τον παράλληλο χρόνο όσων αποχωρούν μετά τις 13/5/2016. Οι παλαιοί συνταξιούχου πριν τον Μάιο του 2026 που έτυχε να έχουν λόγω ιδιότητας ή και λόγω επαγγέλματος διπλή ασφάλιση για να μη χάσουν τις εισφορές τους θα έπρεπε να συμπληρώσουν 16 έτη ασφάλισης και ηλικία 67 για να πάρουν σύνταξη από το δεύτερο ταμείο. Πάρα πολλοί όμως δεν έφτασαν στα 16 χρόνια με αποτέλεσμα οι εισφορές τους να μείνουν στα ταμεία, καθώς οι ίδιοι δεν δικαιούνται ούτε επιστροφή εισφορών.
Ενώ λοιπόν όσοι αποχώρησαν μετά τον Μάιο του 2016(μετά τον νόμο Κατρούγκαλου) και είχαν δυο ταμεία, παίρνουν προσαύξηση σύνταξης για τις επιπλέον εισφορές, οι συνταξιούχοι πριν τον Μάιο του 2016, δεν δικαιούνται τίποτε παρά μόνον αν συμπλήρωσαν 16 χρόνια με παράλληλη ασφάλιση.
3. Μείωση της ετήσιας προσαύξησης στα ποσοστά αναπλήρωσης συντάξεων μετά τα 40 έτη. Από τα 36 ως και τα 40 έτη ασφάλισης τα ποσοστά αναπλήρωσης αυξάνονται με συντελεστή 2,55%. Για κάθε έτος μετά το 40ο όμως η ετήσια προσαύξηση στην αναπλήρωση από το 2,55% πέφτει απότομα στο 0,5%. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι να παίρνουν ελάχιστα στη σύνταξη με εισφορές από τα 41 ως τα 44,10 έτη ασφάλισης, ενώ από τα 45 έτη και μετά το σύστημα επί της ουσίας παύει να είναι ανταποδοτικό καθώς από έτος σε έτος το κέρδος στη σύνταξη δεν ξεπερνά τα 10 ευρώ,
4. Εξαίρεση των οφειλετών με χρέη άνω των 30.000 ευρώ από τη ρύθμιση της οφειλής τους μέσω της έκδοσης σύνταξης από την οποία θα παρακρατείται αρχικά το 60% της οφειλής και μόλις το χρέος πέσει κάτω από 20.000 ευρώ θα παρακρατείται σε 60 δόσεις από τη σύνταξη . Οι ελεύθεροι επαγγελματίες με χρέη ως 30.000 ευρώ εντάσσονται σε αυτή τη ρύθμιση αλλά όσοι έχουν χρέη άνω των 30.000 ευρώ μένουν εκτός, παρότι είχαν κάνει σχετικό αίτημα στο στο υπουργείο Εργασίας όταν ψηφιζόταν η σχετική διάταξη στον νόμο 5078/2023..
5. Διάκριση ασφαλισμένων γονέων στα όρια ηλικίας για σύνταξη με ανήλικο. Δικαίωμα για συνταξιοδότηση ανδρών με διατάξεις ανήλικου τέκνου έχουν μόνον οι δημόσιοι υπάλληλοι, όχι οι ιδιωτικοί, ούτε καν οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ, όπου η σύνταξη με ανήλικο προβλέπεται μόνον για τις γυναίκες μισθωτές με ασφάλιση πριν το 1993.. Η ίδια απαγόρευση ισχύει και για τους γονείς με τρία και άνω παιδιά στον ιδιωτικό τομέα, ενώ ισχύει στο Δημόσιο. (χωρίς αποκατάσταση).διάκριση στις συντάξεις γονέων με ανήλικο.
