Μη κρατικά Πανεπιστήμια - Τι θα φέρει το νέο «τοπίο»; Ο Πρόεδρος του Τμήματος Αειφορικής Γεωργίας του Πανεπιστημίου Πατρών με έδρα το Αγρίνιο Νίκος Κούτσιας μιλώντας στη «Σ» τόνισε μεταξύ άλλων: «Τι θα έρθουν να καλύψουν τα ιδιωτικά που δεν το κάνουν τα δημόσια πανεπιστήμια;»
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια που εισήχθη την Τετάρτη στην Ολομέλεια της βουλής και αναμένεται, σήμερα Παρασκευή, να ψηφιστεί, φιλοδοξεί να αλλάξει τον «χάρτη» της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην χώρα, είτε βραχυπρόθεσμα, είτε μεσοπρόθεσμα.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι αν οι αλλαγές αυτές θα είναι προς το καλύτερο ή επί τα χείρω. Και αυτό γιατί οι προβληματισμοί που έχουν εκφραστεί μέχρι τώρα και όχι μόνο από την ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας, είναι ουκ ολίγοι. Εξάλλου, και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο ο επικείμενος νέος νόμος αναμένεται να ψηφιστεί μόνο από την κυβέρνηση, καθώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, καταψήφισαν το νομοσχέδιο στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.
Οι πανεπιστημιακοί της χώρας στην πλειονότητά τους εκφράζουν, αν όχι αρνητική άποψη, πολλές επιφυλάξει για την έλευση των μη κρατικών πανεπιστημίων, δίχως παράλληλα να δείχνουν ότι «φοβούνται» τον ανταγωνισμό.
Ο Πρόεδρος του Τμήματος Αειφορικής Γεωργίας του Πανεπιστημίου Πατρών με έδρα το Αγρίνιο Νίκος Κούτσιας μιλώντας στη «Σ» για το θέμα θεωρεί πως η έλευση των μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα θα έχει ξεκάθαρα αρνητικό ρόλο.
Συγκεκριμένα ο κ. Κούτσιας τονίζει: «την παιδεία δεν πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με όρους οικονομίας, αλλά με όρους κοινωνίας. Η παιδεία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα αγαθό που μας αφορά όλους και το κράτος θα πρέπει να την διαφυλάξει, να επενδύσει σ' αυτή και δεν θα πρέπει να την βλέπει ως προϊόν.
Αν δούμε το θέμα της παιδείας με όρους οικονομίας, τότε κάποιος θα μπορεί να μας πει ότι στο Αγρίνιο είναι αντιοικονομικό να διαθέτουμε τμήμα πανεπιστημίου ή δεν θα πρέπει να διαθέτουμε κάποιες άλλες σχολές σε άλλα σημεία της χώρας, διότι δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις κέρδους που θέτει η οικονομία. Η κοινωνία πρέπει να έχει την παιδεία πάντα ψηλά στην ατζέντα της και να τη διαφυλάττει.
Αυτή είναι η βασική οπτική που πρέπει να βλέπουμε την παιδεία, γιατί θέλουμε να έχουμε ένα μορφωμένο κράτος, γιατί θέλουμε να έχουμε μορφωμένους πολίτες. Να διευκρινίσουμε επίσης πως η συζήτηση για ποιο επαγγελματικό δρόμο θα πρέπει να ακολουθήσει κανείς είναι διαφορετική.
Ακούγονται πολλά για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Γιατί να υπάρχουν στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα αναρωτιούνται πολλοί, ενώ έχουν μπει πολλά ακόμη ερωτήματα στο τραπέζι του διαλόγου.
Εγώ στο παρελθόν έζησα για κάποια χρόνια στην Ελβετία, εκεί υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, όπως και στη Γαλλία ή την Γερμανία, αλλά αντιστοιχούν περίπου στο 3% των φοιτητών. Αξίζει επίσης να σημειώσουμε πως η Ελβετία είναι πλούσια χώρα. Στο σημείο αυτό να τονίσω ότι ποτέ δεν έγινε επαφή για συνεργασία ενός δημόσιου πανεπιστημίου με ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο όσα χρόνια έζησα στην Ελβετία. Οι συνεργασίες σε πανεπιστημιακό επίπεδο και η ανταλλαγή ιδεών ήταν και παραμένει πάντα μεταξύ δημόσιων πανεπιστημίων.
Τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα αλλάξουν τον χάρτη της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην χώρα μας και αν δεν γίνει βραχυπρόθεσμα αυτή η αλλαγή θα γίνει μεσοπρόθεσμα. Τι θα γίνει, πως δηλαδή πιθανότατα θα διαμορφωθεί ο νέος αυτός χάρτης θα εξαρτηθεί από πάρα πολλούς παράγοντες και παραμέτρους, οι οποίοι είναι ακόμη άγνωστοι σε όλους.
Ακούγεται πως θα ανοίξουν σχολές που ενδιαφέρουν τους φοιτητές (σχολές υψηλής ζήτησης), λ.χ. ιατρικές, νομικές κλπ. Δεν ξέρω αν θα ανοίξει μια σχολή όπως αυτή της γεωπονίας που έχουμε στο Αγρίνιο, αλλά όπως και αν έχει ο χάρτης θα αλλάξει ριζικά.
Σημαντικό είναι επίσης πως δεν γνωρίζουμε προς τα πού θα είναι προσανατολισμένα όλα αυτά τα πράγματα του σχετίζονται με τα μη κρατικά πανεπιστήμια, δεν γνωρίζουμε δηλαδή τι δομή θα έχει το κάθε μη κρατικό πανεπιστήμιο που μπορεί να δημιουργηθεί, όπως επίσης βασικό είναι ότι είναι άγνωστο πως θα αντιμετωπιστεί το θέμα από τους φοιτητές, αλλά ακόμη και από τους ιδιοκτήτες - επενδυτές που θα φέρουν τα μη κρατικά πανεπιστήμια στην χώρα.
Στο «ντιμπέιτ» μεταξύ των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων των δημόσιων πανεπιστημίων και των ιδιωτικών πανεπιστημίων, κάποιος μπορεί να επικαλεστεί καλά στοιχεία που μπορεί ενδεχομένως να φέρει η ιδιωτική εκπαίδευση. Δεν θα αρνηθεί κανείς ότι δύο ή τρία πράγματα μπορεί να είναι καλά, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιεί αυτά τα λιγοστά στοιχεία για να χαρακτηρίσει το όλον, απέναντι στο οποίο πρέπει να έχουμε επιφύλαξη, διότι η παιδεία και η μόρφωση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι προϊόν.
Τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα έχουν αρνητικό ρόλο και θεωρώ πως είναι ξεκάθαρο. Ως προς αυτό έχω να υποβάλω και ερωτήματα. Για ποιο λόγο να έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα; Τι θα έρθουν να καλύψουν; Γιατί να μην καλύψουν το ενδεχόμενο κενό τα δημόσια πανεπιστήμια; Ας φτιάξουμε περισσότερα πανεπιστήμια για να μην φεύγουν οι νέοι για να σπουδάσουν στο εξωτερικό.
Πρέπει ο καθένας να ενημερωθεί για να βγάλει το δικό του συμπέρασμα. Πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος ότι τα δημόσια πανεπιστήμια δεν είναι υποβαθμισμένα και αυτό αποδεικνύεται και με αριθμούς. Πολλοί καθηγητές στο Αγρίνιο, την Πάτρα και στα υπόλοιπα πανεπιστήμια της Ελλάδας στεκόμαστε σε διεθνές επίπεδο και μάλιστα στο παγκόσμιο 2% των καλύτερων επιστημόνων.
Υπάρχουν Έλληνες συνάδελφοι που είναι σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο. Τα βιογραφικά μας δεν είναι μόνο αντίστοιχα με τους ξένους συναδέλφους, αλλά πολύ καλύτερα σε αρκετές περιπτώσεις. Φυσικά υπάρχουν και ξένοι συνάδελφοι που είναι πολύ καλύτεροι από τους Έλληνες, όπως επίσης Έλληνες, αλλά και ξένοι καθηγητές που δεν έχουν τόσο δυνατά βιογραφικά.
Μερικές εκπαιδευτικές μονάδες της χώρας μας είναι στις καλύτερες 100 του κόσμου. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε κάτι από πανεπιστήμια του κόσμου.
Τα ερωτήματα όμως που δεν έχουν απαντηθεί και πρέπει να απαντηθούν είναι γιατί να φτιάξουμε τα ιδιωτικά στην Ελλάδα; Τι θα έρθουν να καλύψουν τα ιδιωτικά που δεν το κάνουν ή δεν μπορούν να το κάνουν τα δημόσια πανεπιστήμια; Δε έχουμε λάβει απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα.
Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα θέσουν σε δεύτερη φάση, αν όχι άμεσα, άλλη φιλοσοφία. Δεν μπαίνω σ’ αυτή την λογική, γιατί το ζήτημα δεν είναι αυτό, αλλά το ζήτημα είναι αυτό που προαναφέραμε υπό την μορφή ερωτημάτων μου.
Η κοινωνία πρέπει να λάβει απόφαση για το αν επιθυμεί να αλλάξει τον χαρακτήρα της εκπαίδευσης και της παιδείας. Η γνώμη μου πάνω σ αυτό, που θεωρώ ότι είναι και το βασικότερο, είναι ότι δεν πρέπει να αλλάξει ο χαρακτήρας της δημόσιας παιδείας. Η Ελλάδα επίσης θα πρέπει να επενδύσει στην δημόσια παιδεία περισσότερο».
Κωνσταντίνος Χονδρός - Εφημερίδα "Συνείδηση"
sinidisi.gr