Πολλοί μελισσοκόμοι πουλάνε μελίσσια και εγκαταλείπουν το επάγγελμα ενώ όσοι δεν κάνουν τη συγκεκριμένη επιλογή μειώνουν αισθητά τον αριθμό των μελισσιών όπως αναφέρει η εφημερίδα “Συνείδηση”. Ο ασταθής καιρός αφάνισε τις ανθοφορίες και πλέον αναμένουν το μέλι από το πεύκο τον Οκτώβριο, μήπως και καταφέρουν να καλύψουν τα έξοδά τους.
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Δυσοίωνο είναι το μέλλον των μελισσοκόμων στην Αιτωλοακαρνανία και όχι μόνο, καθώς βρίσκονται αντιμέτωποι με τη μειωμένη παραγωγή, την απαγόρευση εργασίας μέσα στο δάσος και την αδυναμία να αντεπεξέλθουν στα συνεχώς αυξανόμενα έξοδα.
Ο πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Αιτωλοακαρνανίας Δημήτρης Νικολάου μιλώντας στη «Συνείδηση» αναφέρεται στα συσσωρευμένα προβλήματα του κλάδου που εντάθηκαν λόγω των καιρικών συνθηκών.
Παράλληλα, αναλύει τις δυσκολίες που προέκυψαν για τους μελισσοκόμους εξαιτίας των απαγορεύσεων που έχουν τεθεί από εγκυκλίους κρατικών υπηρεσιών οι οποίες αφορούν τη δουλειά τους μέσα στο δάσος, παρότι ο νόμος είναι «φιλικός» απέναντι τους και γενικότερα απέναντι στη δράση του επαγγελματία μελισσοκόμου μέσα στο δάσος.
Ο κ. Νικολάου τόνισε χαρακτηριστικά:
«Οι καιρικές συνθήκες ήταν τόσο αντίξοες, «ανάποδες» για το μέλι και τον μελισσοκόμο που δεν βοήθησαν ώστε να αποδώσουν τα φυτά, με αποτέλεσμα η μέλισσα να μην μπορέσει να «δουλέψει» ώστε έπειτα να μπορέσουν να εργαστούν και οι μελισσοκόμοι. Αμέσως μετά από το κρύο και τις καθημερινές σχεδόν βροχές ήρθε η απότομη ξηρασία και ο καύσωνας που «σόκαρε» τα φυτά που δεν έδωσαν καθόλου νέκταρ. Λόγω του καιρού, χάθηκαν οι ανθοφορίες και όταν για λίγο «έστρωσε» ο καιρός βοήθησε ο έλατος ως προς την παραγωγή μελιού. Το μέλι από την βελανιδιά «χάθηκε» φέτος, από το ανθόμελο είχαμε ποσότητες μόνο για να πούμε ότι βγάλαμε λίγο μέλι. Το πεύκο με τις απαγορεύσεις των Δασαρχείων, της Πυροσβεστικής και τις πυρκαγιές φαντάζει μακρινό όνειρο για τον Αύγουστο, ενώ ευελπιστούμε ότι θα αποδώσει το πεύκο του Οκτωβρίου, σε βαθμό να βγουν μόνο τα έξοδα και να μην χρωστάμε. Από κει και πέρα όμως δεν υπάρχει προοπτική. Μιλάμε αποκλειστικά για επιβίωση και για να κρατηθεί η μελισσοκομία ζωντανή.
Επιπλέον, ο αριθμός των Αιτωλοακαρνάνων μελισσοκόμων όπως συμβαίνει και στην υπόλοιπη χώρα, μειώθηκε πάρα πολύ. Πουλάνε μελίσσια, δηλαδή, και όσοι δεν τα πουλάνε, έχουν μειώσει αισθητά τα κοπάδια των μελισσών τους. Εξαίρεση αποτελούν οι ελάχιστοι μελισσοκόμοι οι οποίοι αν είχαν, για παράδειγμα, 1.000 μελίσσια τα έκαναν 1.500.
Πάρα πολύ σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι και η μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών με αποτέλεσμα να μην προμηθεύονται τις ποσότητες μελιού που αγόραζαν από τον παραγωγό. Επιλέγουν να ψωνίσουν από άλλες «πηγές» προϊόν που, ουσιαστικά, δεν είναι μέλι και δεν είναι ελληνικό, παρά το γεγονός ότι προωθείται για ελληνικό, αλλά είναι πάρα πολύ φθηνό, σε σημείο που ο υποψιασμένος καταναλωτής μπορεί να αντιληφθεί ότι κάτι συμβαίνει.
Επίσης αντιμετωπίζουμε και πρόβλημα από τα Δασαρχεία και την Πυροσβεστική με τις εγκυκλίους την ώρα που ο νόμος είναι φιλικός απέναντι στον μελισσοκόμο. Το παράδοξο που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια είναι ότι απαγορεύεται να μπούμε στα δάση για να δουλέψουμε αν ο δείκτης επικινδυνότητας για πυρκαγιά είναι 4 και 5, επιτρέπεται να δουλέψουμε όταν ο δείκτης επικινδυνότητας είναι 1 και 2, αλλά μόνο ως και τις 10:00 το πρωί. Αυτό είναι οξύμωρο! Πώς θα δουλέψουμε; Δεν ρωτάνε με ποιον τρόπο ένας επαγγελματίας μελισσοκόμος θα δουλέψει, θα βγάλει τα έξοδά του, θα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις, πώς θα καλύψει τα έξοδα της οικογένειάς του. Είναι αστείο και αντιφατικό. Αντιμετωπίζουμε ως μελισσοκόμοι πανελλαδικά και στην Αιτωλοακαρνανία σοβαρά προβλήματα. Όταν πηγαίνουμε στην Αττική, για παράδειγμα, ένας εθελοντής πυροσβέστης μπορεί να απαγορεύσει την είσοδο στο δάσος στον επαγγελματία μελισσοκόμο. Όλα τα δάση της Εύβοιας, που επέλεγαν πολλοί Αιτωλοακαρνάνες μελισσοκόμοι χάθηκαν από τις φωτιές και όλοι υποχρεωθήκαμε να περιοριστούμε στο κέντρο του νομού Ευβοίας μόνο. Τι να μας κάνει αυτό; Πώς είναι δυνατόν να μας αποδώσει το μέλι σε μια τόσο μικρή περιοχή, όταν τα τεράστια δάση από ολόκληρο νομό κάηκαν;» .
Κωνσταντίνος Χονδρός – Εφημερίδα “Συνείδηση”
sinidisi.gr
