Γράφει η Ρία Κοκκίνη, φιλόλογος

Υπάρχουν τα λουλούδια που χάθηκαν αναίτια και αδικαιολόγητα μια κρύα νύχτα, στην εκπνοή του χειμώνα, και τα λουλούδια που συνεχίζουν να μεγαλώνουν σε έναν ανάλγητο κόσμο και φωνάζουν, καταγγέλλουν  την αδικία, διεκδικούν ένα καλύτερο μέλλον.

Αυτά τα λουλούδια, οι μαθήτριες και οι μαθητές του 2^ου Γυμνασίου Αγρινίου, υπό την καθοδήγηση και την εμψύχωση της καθηγήτριάς τους, Μαρίας Αγγέλη, ευαισθητοποιημένα από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών – το έγκλημα, όπως ορθά ονομάζουν – καταγράφουν σε ετούτο εδώ το βιβλίο τα συναισθήματά τους. Και μας συγκλονίζουν.

Μας συγκλονίζει η ευαισθησία τους, η ενσυναίσθηση προς τις οικογένειες των θυμάτων. Μας συγκλονίζει η ωριμότητά τους, ο καταγγελτικός τους λόγος για τις ευθύνες και την υποκρισία των πολιτικών, που όπως γράφουν, μας θεωρούν μαριονέτες.  Θαυμάζουμε την κριτική τους σκέψη, το πέρασμά τους στον ρόλο του ενεργού πολίτη, το πάθος τους και την αγωνία τους να μη μείνουμε αμέτοχοι στην καταστροφή της χώρας, «μιας χώρας που τους σκοτώνει το μέλλον και τα όνειρα», όπως καταγράφουν.

Δεν χαϊδεύουν αυτιά ιθυνόντων, δε συγκινούνται από τα κροκοδείλια δάκρυα των υπευθύνων. Μιλούν με καθαρά λόγια, σε ποίηση ή σε πεζό λόγο, άλλα με εικαστικές δημιουργίες. Μιλούν και κάνουν εμάς τους μεγάλους να σωπαίνουμε. Και να δακρύζουμε βουβά. Καταφέρνουν να γεμίσουν την ψυχή μας συναισθήματα, όλα όσα ένιωσαν κι εκείνα γράφοντας. Νιώθουμε τον πόνο της μάνας που έχασε το παιδί της, νιώθουμε την προσμονή των παιδιών που μάταια περιμένουν τη μάνα να γυρίσει, νιώθουμε την αδικία, την αγανάκτηση, το θυμό για τα όνειρα που μάτωσαν αντί να ανθίσουν.

Αυτό το απάνθισμα γραφής των μικρών σε ηλικία μαθητών, αλλά πραγματικά μεγάλων, σπουδαίων σε ψυχή και καρδιά, δεν καταφέρνει μόνο να συγκινήσει τον αναγνώστη. Τον καθηλώνει και τον θέτει προ των ευθυνών του, ως πολίτη, για το μέλλον τους.

Τους ευχαριστούμε γι’ αυτή την προσφορά και τους συγχαίρουμε από καρδιάς. Και οφείλουμε να συγχαρούμε την καθηγήτριά τους, κυρία Αγγέλη που αφουγκράστηκε την ανάγκη των παιδιών να εξωτερικεύσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους και τα καθοδήγησε σε μία τόσο δημιουργική έκφραση που αποτυπώθηκε σε αυτό εδώ το βιβλίο.