Η ματζουράνα είναι πολυετές αρωματικό και φαρμακευτικό φυτό, ξαδερφάκι της ρίγανης, που φυτρώνει σε ημιορεινά και ορεινά μέρη των χωρών της Μεσογείου.
Ηβμαντζουράνα (Origanum majorana) είναι ένα από τα πιο γνωστά αρωματικά φυτά που αναπτύσσεται κυρίως στις Μεσογειακές χώρες και χρησιμοποιείται ευρέως τόσο ως αρτυματικό όσο και φαρμακευτικό βότανο, σύμφωνα με το wikihealth.gr
Τα φύλλα και οι ανθοφόροι βλαστοί της, που συλλέγονται κατά την περίοδο της άνοιξης, είναι τα μέρη του φυτού που χρησιμοποιούνται περισσότερο και παρουσιάζουν μια πληθώρα ευεργετικών ιδιοτήτων.
Η πιο γνωστή χρήση της μαντζουράνας αφορά την δράση της ως χωνευτικό και καταπραϋντικό για τους στομαχόπονους.
Επιπλέον, θεωρείται εξαιρετικό μέσο φυσικής αντιμετώπισης διαφόρων παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος, όπως η βρογχίτιδα, το άσθμα, οι αμυγδαλές, κλπ.
Αναφορές υπάρχουν για παραδοσιακή χρήση της μαντζουράνας και ως διουρητικό, αγγειοδιασταλτικό, υποτασικό και αντιδιαβητικό βότανο, ενώ υποστηρίζεται ακόμη πως δρα ευεργετικά στην ανακούφιση παθήσεων νευρικής φύσεως, του άγχους, της αϋπνίας, της ημικρανίας, του ιλίγγου, της επιληψίας και της απώλειας μνήμης.
Μάλιστα η καθημερινή κατανάλωση τσαγιού μαντζουράνας θεωρείται ένας πολύ καλός φυσικός τρόπος ανακούφισης από τους συχνούς πονοκεφάλους.
Τα κύρια δραστικά συστατικά της μαντζουράνας που έχουν απομονωθεί και μελετηθεί είναι ορισμένοι μονοτερπενικοί υδρογονάνθρακες (πχ. α-πινένιο, καμφένιο και γ-τερπινένιο), οξυγονωμένα μονοτερπένια (κυρίως η τερπινενο-4-όλη και η τερπινεόλη), φλαβονοειδή (πχ. απιγενίνη, εσπερκετίνη, καεμπφερόλη) και φαινολικές γλυκοσίδες (πχ. αρμπουτίνη).
Έχει αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση
Διάφορα εκχυλίσματα από το υπέργειο τμήμα της μαντζουράνας και το αιθέριο έλαιο αυτής φαίνεται πως διαθέτουν ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, οι οποίες οφείλονται κυρίως στις φαινολικές ενώσεις, τα φλαβονοειδή, τη καρνοσόλη, το ουρσολικό, καρνοσικό, ροσμαρινικό και καφεϊκό οξύ, που αυτή περιέχει.
Όσον αφορά την αντιφλεγμονώδη δράση του αιθέριου ελαίου της μαντζουράνας φαίνεται πως αυτή σχετίζεται με την περιεκτικότητά της σε ένυδρο σαβινένιο και τερπινεόλη, τα οποία καταστέλλουν την παραγωγή ορισμένων προφλεγμονωδών κυτταροκινών.
Παρουσιάζει αντιμικροβιακές ιδιότητες
Το αιθέριο έλαιο μαντζουράνας, κατά τη διάρκεια μελετών, παρουσίασε αξιοσημείωτη αναστολή της ανάπτυξης διαφόρων παθογόνων βακτηρίων και μυκήτων, συμπεριλαμβανομένων των Beneckea natriegens, Erwinia carotovera, Moraxella, Aspergillus, Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, Bacillus cereus, Bacillus subtilis και Pseudomonas aeruginosa.
Η ευεργετική δράση της μαντζουράνας στην αντιμετώπιση ορισμένων αναπνευστικών διαταραχών, του συναχιού και του πόνου στο αυτί μπορεί να σχετίζεται με αυτές τις αντιμικροβιακές ιδιότητες, που διαθέτει.
Έχει αντικαρκινική δράση
Το αιθανολικό εκχύλισμα μαντζουράνας έχει παρουσιάσει in vitro σημαντική κυτταροτοξική δράση έναντι των καρκινικών κυττάρων στην περίπτωση του ινοσαρκώματος και του μεταστατικού καρκίνου του μαστού, μέσω διακοπής του κυτταρικού κύκλου, απόπτωσης και αναστολής του πολλαπλασιασμού και της μετανάστευσης αυτών.
Ρυθμίζει τον έμμηνο κύκλο
Το τσάι μαντζουράνας θεωρείται πως βοηθάει στη ρύθμιση του εμμηνορροϊκού κύκλου, καθώς και την αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας στις γυναίκες.
Τα αποτελέσματα μιας μελέτης του 2015 έδειξαν επίσης πως το τσάι μαντζουράνας μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), αφού παρατηρήθηκε αξιοσημείωτη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και μείωση των επιπέδων των επινεφριδιακών ανδρογόνων, στις γυναίκες που το έλαβαν καθημερινά για ένα μήνα.
Ανακουφίζει από τις πεπτικές διαταραχές
Από την αρχαιότητα η μαντζουράνα έχει χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη και αντιμετώπιση διαφόρων πεπτικών διαταραχών, όπως τα έλκη του στομάχου και τα τροφιμογενή νοσήματα (γαστρεντερίτιδα, αλλαντίαση, κλπ).
Επιπλέον, η μαντζουράνα θεωρείται εξαιρετική ως χωνευτικό, σπασμολυτικό και αντιεμετικό, ενώ ανακουφίζει επίσης αποτελεσματικά από το μετεωρισμό και τη δυσπεψία.
