Δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι με τίποτα ο Παναιτωλικός. Μετά τα εντός έδρας «στραπάτσα», ήρθε και η ήττα στα Γιάννενα για να βυθίσει ακόμα περισσότερο στη μιζέρια το αγρινιώτικο στρατόπεδο. Πλέον, η παραμονή που θεωρούταν δεδομένη, έχει αρχίσει να απειλείται για τα καλά.
Οι Αγρινιώτες είχαν τάσεις αυτοχειρίας στους «Ζωσιμάδες». Κάνοντας τα απολύτως βασικά, βρέθηκαν μπροστά στο σκορ, πετυχαίνοντας δύο γκολ στις δύο αξιόλογες προσπάθειες που είχαν σε όλο το παιχνίδι.
Παρά την τύχη που τους χαμογέλασε μεσοεπιθετικά, από τη μέση και πίσω τα έκαναν «θάλασσα». Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Την απροσεξία των Μλάντεν-Μάρτενσον που υπέπεσαν στις παραβάσεις-πέναλτι; Την αντίδραση των αμυντικών μετά την σωτηρία επέμβαση του Ανέστη στο πρώτο πέναλτι; Πραγματικά ανεξήγητες καταστάσεις.
Όπως τα κατάφερε το σύνολο του Αναστασίου, το Σάββατο στο Αγρίνιο δίνει πρόωρο τελικό με τον Λεβαδειακό. Οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πέρα από τη νίκη, είναι πολύ πιθανό να φέρει τον Παναιτωλικό σε απόσταση αναπνοής από τη ζώνη του υποβιβασμού.
Και μόνο το γεγονός ότι ο Παναιτωλικός, που ήταν άνετος και «σωμένος» από πολύ νωρίς τη φετινή χρονιά, έχει φτάσει σε σημείο να ψάχνει εναγωνίως βαθμούς τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε, αποδεικνύει το μέγεθος της αποτυχίας.
Μια σεζόν που ξεκίνησε με πολλές υποσχέσεις, με τον Τίτορμο να διαθέτει έναν αξιόλογο κορμό και ποιοτικούς ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση, καταλήγει σε «θρίλερ».
Η διοικητική αβεβαιότητα σίγουρα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην καθίζηση που παρατηρείται. Όπως και η ανεπαρκής μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου .Αλλά δεν φταίνε μόνο αυτά.
Η παθητικότατη αγωνιστική νοοτροπία που έχει υιοθετηθεί φέτος, δεν βοηθάει τον Παναιτωλικό να «καθαρίζει» τα παιχνίδια. Αντιθέτως, επιτρέπει σε αντιπάλους κάθε δυναμικής, να τον κλείνουν στα καρέ του, να τον πιέζουν, να του δημιουργούν προβλήματα.
Η βαθμολογία της κανονικής διάρκειας έκρυβε τα αγωνιστικά προβλήματα «κάτω από το χαλί». Η πορεία στα play-out, όμως, δικαιώνει, εν πολλοίς, όσους χαρακτηρίζουν τον Παναιτωλικό ως την «χειρότερη ομάδα της Superleague».
Δεν είναι τώρα, όμως, η ώρα ούτε να αποδοθούν ευθύνες, ούτε να μοιράζονται κατάρες και αναθέματα σε παίκτες, διοίκηση και προπονητή. Το ταμείο θα γίνει στο τέλος και άπαντες πρέπει να κριθούν αυστηρά.
Τώρα ήρθε η στιγμή να «μιλήσει», για ακόμα μια φορά, ο κόσμος της ομάδας. Παρά την πίκρα, τον ξενέρωμα, τον πονόματο που έχει υποστεί, ο κόσμος ήταν και θα είναι ο ζωοδότης του Παναιτωλικού και οφείλει να σταθεί στο πλευρό της.
Όποιος έχει όρεξη για γκρίνια και αποδοκιμασίες από το πρώτο λεπτό, ας καθίσει σπίτι του στον κρίσιμο αγώνα με τη Λιβαδειά. Το γήπεδο πρέπει να «βράζει» και η ομάδα να στηριχθεί, παρά τις απογοητεύσεις που έχει προσφέρει απλόχερα. Καλό θα ήταν να γίνει και κάποιου είδους κάλεσμα στον κόσμο, με γενική είσοδο έναντι χαμηλού αντιτίμου.
Οι 1000,1500,2000 που πρόκειται να βρεθούν στην «Προυσιωτίσσης» το Σάββατο, πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για μεγάλη μάχη, καθώς ο αντίπαλος «παίζει τα ρέστα του» για την παραμονή.
Μια παραμονή που εύκολα ή δύσκολα πρέπει να εξασφαλιστεί. Θεωρίες του τύπου «καλύτερα στην Β’», «αποχή από το γήπεδο» είναι ξένες για τον κόσμο του Παναιτωλικού, που είναι διαχρονικά εκεί, στο γήπεδο, στα εύκολα και στα δύσκολα.
Η ομάδα είναι βαριά άρρωστη, αλλά ζωντανή. Και ο κόσμος πρέπει να την βοηθήσει να σταθεί ξανά στα πόδια της, καθώς αν συμβεί το μοιραίο, δηλαδή ο υποβιβασμός, θα μιλάμε για την απόλυτη καταστροφή.
Νικόλας Δρέλλιας
agrinionews.gr
