Γράφει ο Φώτης Τσαρούχης

Έχει εγείρει μεγάλο ενδιαφέρον -και δικαίως- στη κοινή γνώμη, το δυστύχημα των Τεμπών. Στις δε τηλεοράσεις ολημερίς αναδεικνύονται -και δικαίως- τα προβλήματα του ΟΣΕ. “Δεν λειτουργούν τα φωτόσημα”, είναι ένα από τα πολλά προβλήματα που ακούμε.

Και πήγε ο νους μου σε κάποια άλλα σήματα, που ούτε αυτά λειτουργούν: στις πινακίδες στους δρόμους της Αιτωλοακαρνανίας και ειδικότερα του Αγρινίου. Πλέον το μεγαλύτερο μέρος των πινακίδων είναι σβησμένο με σπρέι ή έχει κάποιο μεγάλο αυτοκόλλητο, ώστε να μην είναι σε θέση να υποδείξει στον οδηγό τον δρόμο.

Κι εδώ είμαστε ενώπιον δύο επικείμενων συγκρούσεων• καταρχάς, της σύγκρουσης των αυτοκινήτων, αφού το κόκκινο χρώμα του Stop που θα χτυπήσει στο μάτι του οδηγού ειναι άσπρο, μπλε, πράσινο, η υποχρεωτική στροφή δεξιά έχει μετατραπεί σε διαφημιστική ταμπέλα, η σήμανση για τη διάβαση παιδιών έχει γίνει οπαδικό γκράφιτι κ.λ.π., αλλά και μιας ακόμα μεγαλύτερης σύγκρουσης, της πολιτιστικής.

Ναι, είμαστε σε μια πόλη που δεν θα σεβαστεί ο οπαδός, ο έφηβος, ο καταστηματάρχης την πινακίδα και τους οδηγούς που έχουν ανάγκη να την δουν για να οδηγήσουν με ασφάλεια, δεν θα συγκινηθούν οι πολιτιστικοί φορείς και ο Δήμος για τους επισκέπτες που θα έρθουν σε έναν ξένο τόπο και δεν θα βρίσκουν τους σπουδαίους προορισμούς που έχουμε και θα παιδευτούν ή, στη χειρότερη, θα αποκομίσουν αυτήν την βάρβαρη εικόνα και δεν θα ξαναέρθουν, δε θα ξεβολευτεί η αστυνομία να εξετάσει το θέμα.

Είναι μια σύγκρουση τετελεσμένη, μάλλον, αυτή η κατάσταση. Πως αίρεται; Με το να δούμε αν κι εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι “για να ανάψουν τα φωτόσημα” και δεν το κάναμε, αναλωνόμενοι στις εύκολες καταδίκες από το σπίτι μας.

Ίσως μας τύφλωσαν τα σβηστά φωτόσημα των σιδηροδρόμων και δεν μπορούμε να δούμε τα σήματα δίπλα μας, τα σβηστά και απολίτιστα.

agrinionews.gr