Γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος

- ΚΑΙ ΟΧΙ ν' απαντήσετε, δεν σας πιστεύω! Γιατί, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη ζηλεύει, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο. Και κυρίως στα ζευγάρια, όπου έχουμε τη συζυγική ζήλια, η οποία μπορεί να φτάσει εκεί μέχρι και την παθολογική της μορφή που είναι η ζηλοτυπία! Και ο ζηλότυπος, μπορεί να φτάσει και μέχρι το φόνο! Η ζηλοτυπία είναι ψυχική διαταραχή, η ζήλια είναι μία φυσιολογική συμπεριφορά. Η αιτία της ζήλιας, βρίσκεται στα παιδικά μας χρόνια και κυρίως τα πρώτα, όπως συμβαίνει - και το τονίζω πάντα αυτό - και με όλα μας τα "κουσούρια" που κουβαλάμε ως ενήλικες...

- Ο ΚΑΘΕ άνθρωπος, από τότε που γεννιέται - και με βάση το ήδη δρομολογημένο απ' τη φύση ένστικτο επιβίωσης - αναζητά τροφή και ηδονή! Τα οποία τα βρίσκει - και τα δύο - στο στήθος (το μαστό) της μητέρας! Η δε αγκαλιά της μητέρας του είναι το "σπίτι" του! Όταν όμως έρθει η ώρα του απογαλακτισμού, κυριεύεται από άγχος κι, όσο πιο πρόωρος και βίαιος είναι αυτός, τόσο μεγαλύτερο το άγχος κι ο φόβος! Που σημαίνει πως, από εκείνη τη στιγμή και μετά, παύει το "δωρεάν"! Είναι μεγίστης σημασίας, για τον καθένα μας, αυτή η στιγμή, γι' αυτό απαιτείται - απ' τις μητέρες - μεγάλη προσοχή, ενημέρωση και υπευθυνότητα...

- Η ΖΗΛΙΑ, επομένως, συνδέεται με την ανασφάλεια, στην ουσία "τρέφεται" απ' αυτήν! Εκείνη που νιώσαμε όλοι μας, όταν - τρόπον τινά - πήραμε την πρώτη μας "έξωση" απ' τη μητρική αγκαλιά! Λέτε, γι' αυτό και να εξηγείται - για να χαριτολογήσω και λίγο - κι ο φόβος που έχουμε σήμερα για την κανονική "έξωση" απ' τα πραγματικά μας σπίτια; Στην αρχή, μετά απ' την πρώτη μας "έξωση", νιώθουμε φόβο, αβεβαιότητα, ανασφάλεια και μίσος! Την αγάπη και τη στοργή που χάσαμε, θα την αναζητούμε πλέον μόνοι μας στη ζωή, ως ενήλικες αργότερα. Κάτι που θα τα βρούμε σίγουρα, μέσα από μία σχέση ή έναν γάμο. Εκεί μεταφέρεται πλέον η αναζήτηση της στοργής και της αγάπης! Κι εκεί, στις σχέσεις δηλαδή, αναδεικνύεται και η ζήλια, ανεξάρτητα το αν υπάρχει έρωτας μεγάλος ή όχι! Η διαχείριση αυτής της ζήλιας εδώ είναι "όλα τα λεφτά"! Αν την ελέγχουμε και την οριοθετούμε σωστά (και οι δύο), τότε θα είναι θετικό, θα δημιουργεί μία υγιή άμιλλα και προσφορά αγάπης φυσικά. Αν όχι, τότε πάμε στη ζηλοτυπία, ό,τι χειρότερο δηλαδή μέσα σε μία σχέση...

- ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Όλοι μας - γυναίκες και άντρες - έχουμε ανάγκη επιβεβαίωσης, ως ανασφαλείς! Οπότε, ένα αθώο φλερτ, μία έκφραση θαυμασμού προ τις γυναίκες μας οι άντρες και προς τους άντρες τους οι γυναίκες, ας το παίρνουμε ως φυσιολογικό κι ας μην είμαστε έτοιμοι για "σύρραξη"! Κολακευμένοι να νιώθουμε!!!