Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εναρκτήρια συνάντηση των εταίρων του έργου LIFE με τίτλο «Το Μέλλον της Γεωργίας» (“The Future of Farming”), που συμμετέχει και υλοποιεί το ΙΝΑΣΟ-ΠΑΣΕΓΕΣ.
Kύριος στόχος του έργου είναι να προετοιμάσει τον αγροτικό τομέα της ΕΕ για την αυξανόμενη εμφάνιση ξηρασίας και λειψυδρίας, βελτιστοποιώντας τη χρήση του νερού μέσω τεχνολογίας γεωργίας ακριβείας. Ένας δεύτερος στόχος είναι να δοθεί η δυνατότητα στους αγρότες να προστατεύσουν το επιχειρηματικό τους μοντέλο στο μέλλον αυξάνοντας την κερδοφορία εφαρμόζοντας βιώσιμες γεωργικές πρακτικές.
Το βίντεο παρουσίασης του έργου μπορείτε να το δείτε εδώ.
Στα πλαίσια του έργου θα τοποθετηθούν πιλοτικά 450 αισθητήρες, οι οποίοι θα επιτρέψουν σε 150 αγρότες να χρησιμοποιήσουν τεχνολογία με μοντέλα καλλιεργειών και εδάφους που βασίζονται στις πιο πρόσφατες επιστημονικές γνώσεις, κατά την αγροτική περίοδο του 2023. Οι χώρες που επιλέχθηκαν για το έργο - Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Γαλλία, Ρουμανία και Ελλάδα - είναι οι πλέον εντατικοί χρήστες νερού για γεωργικούς σκοπούς.
Οι 6 αυτές χώρες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 90% της συνολικής χρήσης νερού στην ΕΕ για τη γεωργία. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στην ενθάρρυνση της υιοθέτησης αυτής της πρακτικής μετά το έργο, ώστε μελλοντικά να συμβάλλει σημαντικά στην καταπολέμηση της λειψυδρίας στην ΕΕ.
Η λειψυδρία και η ξηρασία είναι ολοένα και πιο συχνά και διαδεδομένα φαινόμενα σε όλο τον κόσμο, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Στην ΕΕ, το 31% της συνολικής χρήσης νερού αφορά στη γεωργία και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την άρδευση σε πολλές χώρες, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί με το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Το νερό είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας της παραγωγικότητας στη γεωργία, επομένως η αυξανόμενη λειψυδρία περιπλέκει σημαντικά τη γεωργία και απειλεί τη μελλοντική πρόσβαση της ΕΕ στα τρόφιμα. Η τεχνολογία γεωργίας ακριβείας αναμένεται να συμβάλει σημαντικά στην καταπολέμηση της λειψυδρίας ενώ παράλληλα θα βελτιστοποιήσει την παραγωγικότητα.
Στοιχεία δείχνουν ότι, οι περισσότεροι αγρότες δεν χρησιμοποιούν τεχνολογία μετρήσεων για να καθορίσουν τους βέλτιστους χρόνους, τις ποσότητες και τις περιοχές για την άρδευση των χωραφιών τους, το οποίο συχνά οδηγεί σε περιττή χρήση νερού και τοπική υπο- ή υπέρ άρδευση και τελικά, μείωση της παραγωγικότητας.
