Η κυρα Βούλα η θεια Βούλα κάπως έτσι την φωνάζουν στην Κατούνα, γεννήθηκε στην Πάλαιρο και παντρεύτηκε στην Κατούνα τον Δημήτριο Κουτιβή είναι η μητέρα μας. Να φας ρεβανί απο τα χέρια της κυρα Βούλας και να γλείφεις τα δάχτυλά σου. (δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο καλύτερο απο τους γονείς και νασαι υπερήφανους γι’ αυτούς) .
Η κυρα βούλα εκτός από την αγάπη της, για τους ανθρώπους και τα λουλούδια φτιάχνει και ωραία γλυκά τα οποία ξεκινάμε να σας τα περιγράφουμε από σήμερα με την ρεβανί.
Είναι ίσως το πιο γνωστό γλυκό του Ξηρομέρου. Μιλάμε φυσικά για την παραδοσιακή ραβανί (ρεβανί), η οποία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των πανηγυριών μας και των γιορτών μας.
“Σε κάθε σπίτι κερνιούνται με ούζο και ρεβανί”…
Η ρεβανί(ριβανί-ραβανί) είναι ένα νηστίσιμο γλυκό που το φτιάχνουν ακόμα σε όλα τα χωριά του Ξηρομέρου.
Πρόκειται για ένα είδος χαλβά, που ψήνεται. Τα τρία κύρια υλικά του είναι το λάδι, το μέλι και το αλεύρι. Για εσάς που δεν το έχετε δοκιμάσει σας το συστήνουμε ανεπιφύλαχτα!!!
Σας παρουσιάζουμε την συνταγή του γλυκού από το 1903 για να την έχετε όλοι και να την δοκιμάσετε, είναι πολύ εύκολη.
Υλικά για την ρεβανί (νηστίσημο): (ΠΕΡΊΠΟΥ 36 ΚΟΜΜΑΤΙΑ)
1 1/2 κιλό ελαιόλαδο-(θα κρατήσω 2 δάκτυλα για να μην είναι πολύ λαδερή)
1 1/2 κιλό ζάχαρη κρυσταλική
1 πακέτο σιμιγδάλι ψιλό (μπορούμε αν θέλουμε να βάλουμε μισό πακέτο ψιλό σιμιγδάλι και μισό πακέτο χονδρό σιμιγδάλι ως εναλλαγή)
1 1/2 κιλό νερό και ακόμη ένα ποτήρι νερού νερό(λίγο παραπάνω από το λάδι)
μισό κιλό μέλι
ξύσμα ενός πορτοκαλιού(προαιρετικά)
μισό ποτήρι χυμό πορτοκαλιού(προαιρετικά-θα το βάλω στη θέση του νερού γιαυτό τότε θα βάλω λιγότερο νερό)
Αλεύρι για όλες τις χρήσεις…όσο πάρει(περίπου ένα κιλό αλεύρι)
Για το ταψί:
Λίγο λάδι
Λίγο σουσάμι για πασπάλισμα
Δύο χούφτες περίπου αμύγδαλα ξεφλουδισμένα
Εκτέλεση:
Αρχικά ρίχνουμε το λάδι και τη ζάχαρη σε μία κατσαρόλα(να είναι λίγο μεγάλη και βαθιά) και ανακατεύουμε καλά σε μέτρια φωτιά(περίπου για 20-25 λεπτά) μέχρι να καραμελώσει η ζάχαρη(να γίνει δηλαδή σαν καραμέλα όλο το υλικό).
Έπειτα το κατεβάζουμε από την φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει για λίγο.
Επόμενο βήμα είναι να ρίξουμε όλο το νερό μαζί.
Στη συνέχεια προσθέτουμε και το μέλι συνεχίζοντας το ανακάτεμα σε χαμηλή φωτιά.
Τέλος ρίχνουμε το σιμιγδάλι, το ξύσμα, το χυμό ανακατεύοντας σταδιακά πάνω στη φωτιά με μία ξύλινη κουτάλα.
Όταν αρχίζει και παίρνει σκούρο χρώμα(ανάλογα πόσο μας αρέσει) ,προσθέτουμε το αλεύρι τόσο ώστε να γίνει μια μαλακή ζύμη.
Όταν το μείγμα(που μοιάζει με χαλβά) δεν μένει κολλημένο στην κουτάλα αλλά ανακατεύεται κανονικά είναι έτοιμο(για άλλα περίπου 20-25 λεπτά με όλα τα υλικά μαζί).
[Περισσότερο μέλι και λιγότερη ζάχαρη θα δώσει σκοτεινότερο χρώμα στη ραβανί και λιγότερο λάδι θα την κάνει πιο ξερή, πιο τριβλωτή].
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Λαδώνουμε ένα μεγάλο τετράγωνο ταψί κουζίνας ή οτιδήποτε της αρεσκείας μας στο κατάλληλο μέγεθος.
Έπειτα παίρνουμε λίγο σουσάμι και το στρώνουμε στη βάση του ταψιού πριν στρώσουμε το μείγμα.
Ρίχνουμε το μείγμα της κατσαρόλας και απλώνουμε καλά-καλά με μία ξύλινη κουτάλα να πάει παντού(πατάμε ελαφρά) και να γίνει επίπεδο σαν πίτα. Κόβουμε το γλυκό σε ρόμβους με ένα μαχαιράκι μέχρι κάτω στο ταψί. Στο κέντρο κάθε ρόμβου πιέζουμε ένα αμύγδαλο ξεφλουδισμένο.
Βάζουμε το ταψί στο φούρνο και ψήνουμε στους 180-200 βαθμούς, για περίπου 1 ώρα στον αέρα με πάνω και κάτω αντίσταση.
Θα ψηθεί περισσότερο κυρίως στις άκρες(στις γωνίες που λέμε που είναι και οι πιο νόστιμες γιατί είναι ξεροψημένες).
Όταν δημιουργηθούν και κάνουν κενά ανάμεσα τους τα κομμάτια όπως τα έχουμε κόψει σημαίνει ότι έχει ψηθεί.
Επίσης μπορούμε να βάλουμε λίγη ζάχαρη και κανέλα στην επιφάνεια του γλυκού.
Το γλυκό τρώγεται κρύο!!!
Η καλύτερή του είναι την επόμενη ή μεθεπόμενη ημέρα που έχει σφίξει κι άλλο!!!
Η συμβουλή η δικιά μας είναι πως οι γωνίες που μένουν είναι οι γευστικότερες.
Καλοφάγωτο….
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Δ. ΚΟΥΤΙΒΗΣ
