Γράφει ο Στράτος Καλύβας*

37 χρόνια μετά την ίδρυση της πρώτης οικονομικής σχολής ως πανεπιστημιακό τμήμα στο Αγρίνιο (1985), το γαϊτανάκι συνεχίζεται, με κλείσιμο τμημάτων, με μεταφορές άλλων τμημάτων στην Πάτρα ή τα Γιάννενα και με την υποκρισία να περισσεύει απ’ τους εκάστοτε κυβερνώντες, αλλά και απ’ την πανεπιστημιακή κοινότητα που εμπλέκεται στο θέμα.

Ως πολίτης αυτής της χώρας και κάτοικος αυτής της πόλης, ονειρευόμουνα ότι μετά από τόσα χρόνια το Αγρίνιο θα είχε ένα “κανονικό» Πανεπιστήμιο και θα ήταν μια φοιτητούπολη, όπως η Κομοτηνή, τα Χανιά , η Ξάνθη , για να μην πω όπως η Λάρισα ή τα Γιάννενα. Νομίζω ότι μετά από τέσσερις σχεδόν δεκαετίες και ο πιο καλόπιστος, ο πιο υπομονετικός, θα είχε απελπιστεί. Το Πανεπιστήμιο Αγρινίου μετατράπηκε στο απόλυτο ναυάγιο που δεν το θέλει κανείς: για την κυβέρνηση είναι έξοδα, για τους διδάσκοντες που μένουν στην Πάτρα είναι ταλαιπωρία, ούτε και οι ίδιοι οι φοιτητές δεν το θέλουν, 121 μόνο δήλωσαν προτίμηση ενώ οι θέσεις ήταν τριπλάσιες.

Εάν λοιπόν η εκάστοτε κυβέρνηση ( εν προκειμένω η κυβέρνηση Μητσοτάκη) πιστεύει στον εκσυγχρονισμό και στην αποκέντρωση , στη θεωρία, ενώ στην πράξη συνεχίζει τον υδροκεφαλισμό, την συγκέντρωση εξουσίας, διοίκησης, παιδείας και οικονομικής δραστηριότητας στο λεκανοπέδιο Αττικής, ας το πει ευθαρσώς, είναι πιο τίμιο. Το Αγρίνιο μαραζώνει δημογραφικά, γιατί μαραζώνει οικονομικά. Οι επόμενες εκλογές με την μείωση των δυο εδρών λόγω της πληθυσμιακής συρρίκνωσης είναι κοντά. Προσοχή, γιατί η συρρίκνωση θα καταγραφεί και στο αποτέλεσμα.

sinidisi.gr