Με αφορμή τις 7 προτάσεις της Greenpeace για χάραξη ευρωπαϊκής αγροτικης πολιτικής για διασφάλιση ουσιαστικής επισιτιστικής ασφάλειας στην Ευρώπη και στους 4 άξονες προτεραιότητας που προτείνονται για την αναδιαμόρφωση του αγροδιατροφικού μοντέλου στην Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 27 Ιουλίου συνάντηση μεταξύ των Στ. Αραχωβίτη και Ολ. Τελιγιορίδου, Τομεάρχη και Αν. Τομεάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αντίστοιχα, και των κων Έλενα Δανάλη και Ναταλία Τσιγαρίδου στελέχη της GREENPEACE. Στην συνάντηση, έγινε μια διεξοδική συζήτηση για την ελληνική γεωργία και τις προκλήσεις που αυτή αντιμετωπίζει εν μέσω υγειονομικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης. Η αλλαγή του μοντέλου που επικρατεί σήμερα στην ελληνική γεωργία και που όλοι προκρίνουμε, στηρίζεται κυρίως στην κοινή μας πεποίθηση ότι τα βασικά δομικά στοιχεία που από τη σκοπιά του κυρίαρχου μοντέλου της εντατικής αγροτικής παραγωγής εκλαμβάνονται σήμερα σαν μειονεκτήματα της ελληνικής γεωργίας, μπορούν και πρέπει να μετατραπούν σε πλεονέκτημα. Ο κατακερματισμένος και μικρός κλήρος, η παραλλακτικότητα και ποικιλομορφία, η μεγάλη χωρική διαφοροποίηση μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την παραγωγή και την πρόσβαση των καταναλωτών σε ποιοτικά, ασφαλή, υγιεινά και υψηλής προστιθέμενης αξίας προϊόντα εκτατικής κυρίως γεωργίας και κτηνοτροφίας. Ταυτόχρονα με τον τρόπο αυτό στηρίζεται ο πολύ μικρός, μικρός και μεσαίος έλληνας παραγωγός.
Οι Ευρωπαϊκές πολιτικές που αποτελούν την βασική χρηματοδότηση του Τομέα και έχουν προσλάβει ισχυρή περιβαλλοντική διάσταση με την “Πράσινη Συμφωνία”, τη στρατηγική “Από το χωράφι στο πιάτο” και τη στρατηγική για τη “βιοποικιλότητα”, μαζί με τις κατάλληλες συμπληρωματικές εθνικές πολιτικές, θα πρέπει ακριβώς να στραφούν στην ενίσχυση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου με αξιοποίηση των παραπάνω συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Στην κατεύθυνση αυτή συζητήθηκαν οι προτάσεις και οι άξονες προτεραιότητας που η Greenpeace προτείνει. Αναφέρθηκε ακομη η σημασία του συνεταιριστικού κινήματος σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο για τη παραγωγή και μεταποίηση ποιοτικών και υψηλής προστιθέμενης αξίας τροφίμων.
Στη συνάντηση τέλος, συζητήθηκε η επερχόμενη επισιτιστική κρίση και η ψευδής εικόνα που καλλιεργείται περί της παγκόσμιας επάρκειας τροφής. Η υψηλή διαθεσιμότητα και σπατάλη τροφής από μέρος του “αναπτυγμένου” κόσμου και η ένδεια του πληθυσμού των “αναπτυσσόμενων” χωρών σηματοδοτούν απλώς την παγκόσμια ανισοκατανομή της θερμιδικής επάρκειας και την επείγουσα ανάγκη αλλαγής της. Σε αντιδιαστολή με την επικρατούσα αδηφάγο μονοκρατορία της αγοράς, θεωρούμε ότι η πρόσβαση όλων των ανθρώπων σε επαρκή, υγιεινά, ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα είναι υποχρέωση κάθε προοδευτικής και αλληλέγγυας πολιτείας.
Η συνάντηση θα επαναληφθεί μετά την περίοδο του Αυγούστου με μεγαλύτερη εξειδίκευση και ενδελεχή συζήτηση των προτεραιοτήτων για τη διαμόρφωση μιας στιβαρής πολιτικής πρότασης για το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας μας.
