1- Κάτι δεν κάνετε καλά σε αυτό τον τόπο για να βγάλετε πολλά λεφτά. Αυτή ήταν η διαπίστωση του Υπουργού Ανάπτυξης όταν μίλησε στο 4ο αναπτυξιακό συνέδριο Αιτωλοακαρνανίας, αφού είδε την πανέμορφη λίμνη Τριχωνίδα.
2- Εμείς που έχουμε συνηθίσει τα ‘’πτύελα,, των προστατών και τα δικαιολογούμε σαν σταγονίδια βροχής απαντάμε ότι σκοντάφτουμε στην έλλειψη πολιτικής βούλησης πράγμα που δεν είναι ακριβές αλλά λέμε την μισή αλήθεια. Απορίας άξιο είναι να ερευνηθεί, που σκοντάφτει η πολιτική βούληση όταν προορίζεται για το Αγρίνιο και δεν συμβαίνει το ίδιο όταν προορίζεται για όλα το υπόλοιπα μέρη της πατρίδας μας; Η άλλη μισή αλήθεια που δεν τολμάμε να την ξεστομίσουμε είναι ότι η πολιτική βούληση για το Αγρίνιο περνάει από δυο ελεγχόμενες στρόφιγγες. Η μια στρόφιγγα του <<πατερναλισμού>> ελέγχεται από Πάτρα και η άλλη του <<κοινωνικού αυτοματισμού>> από Μεσολόγγι. Έτσι απλά εξηγείται η πραγματικότητα την οποία οφείλουμε να κοιτάξουμε κατάματα και να την αντιμετωπίσουμε με ανδρεία και γενναιότητα αποβάλλοντας τον ραγιαδισμό που έχουμε μέσα μας.
3- Όσο δεν αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα, όχι μόνο είμαστε άξιοι κακομοιριάς αλλά και ανάξιοι της απελευθέρωσής μας από τον κακό μας εαυτό. Δεν είναι τυχαίο ούτε άσχετο ότι η Δυτική Στερεά υπάγεται σε άλλο γεωγραφικό διαμέρισμα με το οποίο όχι μόνο κατά την αρχαιότητα η Αιτωλική Συμπολιτεία έπεσε στην υποτέλεια της Αχαϊκής αλλά και κατά την Ελληνική Επανάσταση ήμασταν στα μαχαίρια για να μην πω στα κουμπούρια. Τότε καθάρισε με τον τρόπο που ήξερε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο μετέπειτα Αρχιστράτηγος της Ρούμελης και ισάξιος του Κολοκοτρώνη.
4- Ας εστιάσουμε περισσότερο στην καθ’ ημάς τοπική τροχοπέδη. Μας βάλανε σαν μεγάλο κάρο μπροστά από ασύμμετρα μικρόσωμο άλογο και ρωτάνε γιατί δεν τσουλάει. Κάρο είναι το Αγρίνιο και άλογο το Μεσολόγγι. Το σωστό θα ήταν να έχουμε δυο ξεχωριστά άλογα με το κάρο που ταιριάζει στα μέτρα του καθενός. (άλογα οι δυο πόλεις και κάρα οι ενδοχώρες τους).
5- Ένα παράδειγμα για να μην θεωρηθώ παράλογος. Απευθυνόμενος στα 4 εγγόνια μου που κατοικούν στην Πρέβεζα να πεισθούν να έλθουν και κατοικίσουν στο Αγρίνιο μου απαντούν: To Αγρίνιο δεν έχει θάλασσα που έχει η Πρέβεζα, όμως δεν έχει ούτε 50άρα πισίνα που έχει η Πρέβεζα και πάμε στο κολυμβητήριο. Έχουν δίκιο τα παιδιά αφού και αυτά τα λίγα που γίνονται στο Αγρίνιο, γίνονται με τσιγκουνιά.
6- Ο συντοπίτης μας, ο ντόμπρος, ο Σαρακατσάνος, ο Μπαρμπαγιώργος, ο απροσκύνητος που διαβιούσε στον Καρβασαρά, αυτός ο αγέρωχος Έλληνας είχε επίγνωση των αδικιών που σκάρωνε η καραγκιόζικη μοιρασιά και κατά καιρούς ξέσπαγε στο Καραγκιόζη. <<Ωρέ ζαγάρ δεν μ γλιτώνς, μη σ χρουστιώται να ζυγώεις κι να ξαμώεις, θα σι αφαλουκόψου.>>
7- Ας αναρωτηθούμε ποιοί ταυτίζονται σήμερα με την χειραγώγηση της πολιτικής βούλησης και κατά πόσο εμείς έχουμε το σθένος να σηκώσουμε το ανάστημά μας όπως ο μουστακαλής ο ξωμάχος και γνήσιος Δυτικορουμελιώτης ο Μπαρμπαγιώργος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΑΡΙΝΙΟΥ
