Πώς θα γίνει πράξη στην Ελλάδα η πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να ρίξει χρήμα στις χώρες μέλη ώστε να εγκατασταθούν φωτοβολταϊκά στις στέγες και στις ταράτσες ώστε το ηλεκτρικό ρεύμα να παράγεται φθηνά από τον ήλιο; Αυτό είναι το ερώτημα που θα απαντηθεί μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Με την λήψη των τελικών αποφάσεων στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής, τη σκυτάλη θα παραλάβουν οι χώρες μέλη –και η Ελλάδα- ώστε να παρουσιάσουν τα έργα με βάση τα οποία θα αξιοποιηθούν οι κοινοτικοί πόροι.
Για την Ελλάδα τρεις είναι οι κατευθύνσεις που αναμένεται να ακολουθηθούν: πρώτον η υποχρεωτική εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στα εμπορικά και επαγγελματικά κτήρια με επιφάνεια άνω των 250 τετραγωνικών μέτρων. Δεύτερον η επιδότηση των νοικοκυριών για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών είτε μέσω νέων γύρων του προγράμματος εξοικονομώ είτε μέσω ειδικών στοχευμένων προγραμμάτων που θα αποσκοπούν στην προώθηση των φωτοβολταϊκών. Και τρίτον μέσω της συγκρότησης προγραμμάτων σε συνεργασία με τις τράπεζες ώστε να δημιουργηθούν ειδικά χρηματοδοτικά προγράμματα που θα επιτρέψουν την υλοποίηση της επένδυσης χωρίς υψηλό κόστος χρήματος.
Με το σημερινό πλαίσιο, τρεις είναι οι εναλλακτικές λύσεις που έχει ένα νοικοκυριό για να εγκαταστήσει φωτοβολταϊκό. Οι λύσεις καλύπτουν ακόμη και αυτούς που δεν έχουν ιδιόκτητη στέγη ή κεραμίδια οι οποίοι φυσικά είναι και η πλειοψηφία. Μάλιστα, όσο θα περνούν οι μήνες και θα αυξάνεται η ζήτηση για τέτοιες επενδύσεις, τόσο θα πληθαίνουν και οι εταιρείες που θα κάνουν εναλλακτικές προτάσεις στα νοικοκυριά καθώς στην πραγματικότητα, ανοίγει μια αγορά δισεκατομμυρίων ευρώ με υποψήφιους πελάτες πρόθυμους να επενδύσουν καθώς το κίνητρο είναι πολύ ισχυρό: μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος ακόμη και πάνω από 70-80% αλλά και πλήρης απεξάρτηση στην πράξη από τις "ρήτρες αναπροσαρμογής".
1. O πρώτος τρόπος είναι να εγκατασταθεί ένα φωτοβολταϊκό το οποίο συνοδεύεται από μπαταρίες. Προσφέρει πλήρη απεξάρτηση από το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας και αυτονομία καθώς η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τον ήλιο αποθηκεύεται στις μπαταρίες για να χρησιμοποιηθεί όταν δεν υπάρχει ηλιοφάνεια. Είναι η πιο ακριβή επένδυση καθώς οι μπαταρίες έχουν υψηλό κόστος. Είναι λύση που ενδείκνυται μόνο για όσους θέλουν να έχουν απόλυτη ενεργειακή αυτονομία αλλά από την άλλη δεν υπάρχει εναλλακτική σε περίπτωση που εξαντληθεί η ενέργεια στις μπαταρίες.
2. Ο δεύτερος τρόπος είναι το λεγόμενο netmetering. To ρεύμα που παράγει το φωτοβολταϊκό "μετριέται" με έναν μετρητή αντίστοιχο με αυτόν που έχουμε στα σπίτια για να μετράει την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και μετά γίνεται συμψηφισμός ανάμεσα στο ρεύμα που καταναλώνεται και στο ρεύμα που παράγεται. Αυτή τη στιγμή είναι ο πιο δημοφιλής τρόπος καθώς πρακτικά αν γίνει σωστή μελέτη των αναγκών, το φωτοβολταϊκό μπορεί να μειώσει κατακόρυφα το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι αν υπάρξει διακοπή ηλεκτροδότησης από το δίκτυο (δηλαδή από τον ΔΕΔΔΗΕ) δεν υπάρχει ηλεκτροδότηση στο ακίνητο ούτε από το φωτοβολταΪκό.
3. Ο 3ος τρόπος είναι η πώληση της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται. Είναι μια λύση που αφορά κυρίως ακίνητα που δεν χρησιμοποιούνται ως κύριες κατοικίες. Με τα σημερινά επίπεδα τιμών, η παραγόμενη κιλοβατώρα μπορεί να πουληθεί περίπου προς 8-9 λεπτά. Είναι πολύ χαμηλότερη τιμή από την τρέχουσα αλλά μπορεί να εξασφαλίσει ένα ετήσιο εισόδημα της τάξεως των 1200 ευρώ.
Για αυτούς που δεν διαθέτουν χώρο, προσφέρονται πλέον τα "εικονικά" φωτοβολταϊκά. Δηλαδή, ο καταναλωτής δεν αγοράζει πάνελ για να τα εγκαταστήσει ο ίδιος αλλά αγοράζει την παραγωγική τους δυνατότητα. Ουσιαστικά δίνει χρήματα σε μια εταιρεία η οποία εγκαθιστά τα πάνελ σε δικό της χώρο και ο ίδιος ωφελείται από το παραγόμενο αποτέλεσμα.
