- Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ πάντα προσαρμόζεται σε νέες καταστάσεις, άλλος πιο εύκολα και άλλος πιο δύσκολα. Μπορεί στην αρχή μιας βίαιης διαφοροποίησης της καθημερινότητάς του να ξαφνιαστεί και ν' αντιδράσει, στη συνέχεια όμως και σιγά-σιγά συνηθίζει την καινούρια πραγματικότητα και στο τέλος προσαρμόζεται σ' αυτή, όσο κακή κι αν είναι. Αν τώρα συγκρίνουμε την εποχή που ζούμε σήμερα μ' εκείνη πριν κάποιες δεκαετίες, θα διαπιστώσουμε μία φθίνουσα αντίδραση, η οποία απ' τη συλλογική εξέγερση και τις απεργίες (οι μη απεργούντες εισέπρατταν το "απεργοσπάστης" ως ρετσινιά, ενώ σήμερα όποιοι απεργούν, θεωρούνται "βλάκες"), φτάσαμε στην πλήρη αδράνεια, για οτιδήποτε μάς συμβαίνει, όσο οδυνηρό κι αν είναι. Συνηθίσαμε δηλαδή και προσαρμοστήκαμε...
- Η ΑΛΛΑΓΗ στη στάση μας και την αντίδρασή μας, χρόνο με το χρόνο και χωρίς καν να τό καταλάβουμε, έγινε πιο δουλική, με τα ΜΜΕ να κάνουν τη "βρώμικη δουλειά" του συστήματος. Να μάς θολώνουν το μυαλό με "ειδήσεις" που στοχεύουν πάντα στην τρομοκράτηση, σ' έναν αόριστο και διαρκή φόβο θανάτου με τα χειρότερα που έρχονται μετά. Και συνηθίσαμε στα μνημόνια, στις περικοπές των αποδοχών μας, στην ανεργία κι εξαθλίωσή μας. Συνηθίσαμε στην τρομοκρατία της πανδημίας (για 2 χρόνια ήταν οι μοναδικές ειδήσεις) και τώρα φοβόμαστε τον πόλεμο...
- ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ περνούν απαρατήρητα τ' "άπλυτα" της κυβέρνησης, υπουργοί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός μάς εμπαίζουν καθημερινά (με τους "άνεργους χωρίς προσόντα" π.χ. τελευταία), το σκάνδαλο Novartis δεν αναφέρεται καν στα κανάλια (ό,τι μαθαίνουμε απ' το διαδίκτυο) με την ΕΕ να μάς εγκαλεί να προσθέσουμε Οδηγία της στο εθνικό μας δίκαιο (για τους προστατευόμενους μάρτυρες), για την πανδημία σταμάτησαν οι "ειδήσεις" (κι ας έχουμε πάνω από 50 νεκρούς καθημερινά), για τη ΔΕΗ, τα καύσιμα, την ακρίβεια, την παιδεία, την υγεία και όσα άλλα μάς ενδιαφέρουν τσιμουδιά! Μόνο με τον πόλεμο και τη "Μήδεια" ασχολούνται τα κανάλια και με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες! Κι εμείς τι; Αντιδρούμε καθόλου;
- ΑΝ ΑΥΤΟ δε λέγεται και δεν είναι προσαρμογή, τότε τι είναι;;;
