«Τραγικό να μην αποτελεί έδρα Μητροπόλεως μία πόλη όπως το Αγρίνιο», σημειώνει σε άρθρο του ο γνωστός δημοσιογράφος Σωτήρης Τζούμας που ειδικεύεται στο εκκλησιαστικό ρεπορτάζ.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του δεν θα συγκληθεί η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά τον μήνα Φεβρουάριο.
«Έτσι, υπάρχει ικανός χρόνος πρωτίστως για τον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας να το σκεφτεί, να το συζητήσει, να ανταλλάξει σκέψεις, με Ιεράρχες, με τους συνεργάτες του, γιατί όχι και με τοπικούς παράγοντες», αναφέρει για το ενδεχόμενο αλλαγών στα όρια των Μητροπόλεων.
Το άρθρο
Ανάγκη για Εκκλησιαστικό Καποδίστρια, έστω και τμηματικά…
Το θέμα δεν είναι αν θα διχοτομηθεί η Μητρόπολη Αιτωκοακαρνανίας ή όχι, αλλά να επανορθωθούν αδικίες που υπάρχουν σε μικρές γειτονικές Μητροπόλεις.
Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Η εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Κοσμά,όπως ήδη γράψαμε, έφερε στο προσκήνιο, το σενάριο της διχοτόμησης της χηρευούσης Μητροπόλεως.Διότι ως γνωστόν οι αλλαγές στις Μητροπόλεις γίνονται μόνον όταν τελούν εν χηρεία. Ζώντες οι Αρχιερείς μας δεν δίνουν ούτε σπιθαμή από τα εδάφη τους. Ο μόνος Αρχιερεύς που δέχθηκε να χωριστεί η Μητρόπολη Ναυπακτίας και Ευρυτανίας που διαποίμαινε μέχρι τότε(1977)ήταν ο μακαριστός Μητροπολίτης Δαμασκηνός Κοτζιάς. Με δική του παραχώρηση δημιουργήθηκαν οι Μητροπόλεις Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου με εκείνον πρώτο ποιμενάρχη και η Μητρόπολη Καρπενησίου με πρώτο Μητροπολίτη τον αείμνηστο Νικόλαο Δρόσο από το 1979. Έκτοτε η μόνη αλλαγή που έγινε ήταν σε όρια Μητροπόλεως ήταν στα όρια της αρτισύστατης το 1974 Μητρόπολης Νέας Σμύρνης , η οποία μετά την Κοίμηση του Μητροπολίτη Αγαθαγγέλου το 2001,διχοτομήθηκε και προέκυψαν η Μητρόπολη Νέας Σμύρνης και η Μητρόπολη Γλυφάδας, Βούλας, Βουλιαγμένης, Βάρης και Βάρκιζας.
Κάτω από αυτή την αναδρομή προβάλλει σήμερα ο προβληματισμός για διχοτόμηση της μεγάλης όντως Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Όμως το θέμα δεν είναι αν θα διχοτομηθεί η Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας ή όχι, αλλά να επανορθωθούν αδικίες που υπάρχουν σε μικρές γειτονικές Μητροπόλεις.
Ένα σενάριο, το οποίο βρίσκεται υπό συζήτηση στους Εκκλησιαστικούς κύκλους, στην τοπική κοινωνία, και το κυριότερο, στην σκέψη του Αρχιεπισκόπου. Μόνο στη σκέψη προς το παρόν.
Αν όμως μπει σε υλοποίηση το σχέδιο της διχοτόμησης που απασχολεί την Ιεραρχία από το 2004, τότε θα υπάρξει – θα πρέπει να υπάρξει αν θέλουμε να λεγόμαστε κράτος και Εκκλησία δικαίου- και αλλαγή ορίων στις γειτονικές Ιερές Μητροπόλεις, με σωστά κριτήρια και δίκαιη κατανομή των ορίων. Δεν λογίζεται να υπάρχουν Μητροπόλεις που έχουν 200 και πλέον ενορίες και Μητροπόλεις που φυτοζωούν. Ο υδροκεφαλισμός αυτός είναι ανθυγιεινός και οπωσδήποτε λειτουργεί αρνητικά στην ορθή διαποίμανση των Μητροπόλεων.
Σε περίπτωση που η Εκκλησία ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα αυτό , τότε είναι σίγουρο πως το ποίμνιο «νυν και αεί» θα ευγνωμονεί την Διοικούσα Εκκλησία και προσωπικά τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο τον Β’ που για πρώτη φορά αποφάσισε να βάλει το νυστέρι βαθειά και να εξυγιάνει το τοπίο. Για πρώτη φορά η Εκκλησία μας θα ορίζει τα του οίκου της σε χρόνο μέλλοντα.
Οι Ιερές Μητροπόλεις που μπορεί να μας απασχολήσουν θα είναι οι Μητροπόλεις: Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Φθιώτιδος, Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και Καρπενησίου, οι οποίες είναι απαραίτητο να μπουν σε σχέδιο ανακατανομής των ορίων.
Είναι άδικο κάποια χωριά να μην έχουν δει ποτέ Δεσπότη, γιατί η Μητρόπολη είναι αχανής. Όπως είναι κρίμα σε έναν Επίσκοπο να διανύει εκατοντάδες χιλιόμετρα για να φθάσει σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Επαρχίας του, το οποίο γειτνιάζει περισσότερο με την έδρα της όμορης μεγάλης Μητρόπολης. Δεν μπορεί να είναι λειτουργική και «αξιοπρεπής» μια Μητρόπολη που στο μεγαλύτερό της ποσοστό αποτελείται από χωριά ολιγάριθμων κατοίκων τα οποία τα επόμενα χρόνια θα ερημώσουν.
Όπως επίσης υπάρχει μια δυσλειτουργία και συνιστά αδικία για πολυπληθείς ενορίες και μεγάλες κωμοπόλεις να μην τις επισκέπτεται συχνά ο Επίσκοπος γιατί δεν προλαβαίνει!
Όπως είναι τραγικό να μην αποτελεί έδρα Μητροπόλεως μία πόλη όπως το Αγρίνιο με τόσες χιλιάδες λαού, όταν μάλιστα το αίτημα αυτό είναι παλιό για ίδρυση Μητροπόλεως υπό τον τίτλο Τριχωνίδος και Αγρινίου.
Όσον αφορά τις ονομασίες, υπάρχουν ιστορικές περιοχές, στις οποίες κάποτε διέλαμψαν μεγάλες εκκλησιαστικές μορφές, αλλά και έγινε… της μόδας τελευταία να μετονομάζονται ώστε να μην υπάρχουν τοπικές έριδες.Το καλό παράδειγμα στον τομέα αυτό, μας το έδωσαν οι Μητροπολίτες Τρίκκης Χρυσόστομος και Σταγών Θεόκλητος με την υπέρβαση τους!
Το δυσαναπλήρωτο κενό του καλοκάγαθου Μητροπολίτου Κοσμά ευχόμαστε να πληρωθεί επάξια και να γίνει μια καλή αφορμή –πιστεύουμε κι εκείνος θα εύχεται γι’ αυτό από ψηλά- ώστε να γίνει μια δίκαιη, συνετή και λειτουργική εκκλησιαστική κατάτμηση και ανακατανομή της περιοχής για το καλό του πληρώματος των περιοχών αυτών.
Οι πληροφορίες που έχουμε λένε ότι δεν θα συγκληθεί η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά τον μήνα Φεβρουάριο. Έτσι, υπάρχει ικανός χρόνος πρωτίστως για τον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας να το σκεφτεί, να το συζητήσει, να ανταλλάξει σκέψεις, με Ιεράρχες, με τους συνεργάτες του, γιατί όχι και με τοπικούς παράγοντες.
Είχε πει κάποτε ο Μακ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος σε μια Συνεδρία της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος: «Πρώτος στόχος μας είναι η σωστή και συνεχής διαποίμανση του λαού μας.
Η Εκκλησία μας δεν έπαψε ποτέ να λειτουργεί ως μητέρα. Πάντοτε, ιδιαίτερα στις δύσκολες ώρες των δοκιμασιών, ο σύνδεσμος γίνεται πιο δυνατός. Το έργο της κατήχησης, της στήριξης, της ελπίδος, της όποιας συμπαράστασης στο μέτρο του δυνατού, της πνευματικής καλλιέργειας ανήκουν στο πλαίσιο της αποστολής της. Αυτή η διακονία πρέπει να ενταθεί περισσότερο».
Αυτό ακριβώς περιμένουμε από τον Μακαριώτατο για τις περιοχές αυτές που αντιμετωπίζουν σήμερα τα προβλήματα που αναφέραμε.
Ελπίζουμε και ευχόμαστε η όποια αλλαγή, η οποία θα επέλθει να εκπηγάζει από το ανύστακτο ενδιαφέρον του σοφού Πρωθιεράρχη και όλης της Ιεραρχίας και να αποβλέπει στην πρακτικά ορθή και πρόσφορη διαποίμανση των χιλιάδων πιστών της περιοχής, που προσβλέπει στην Μάνα-Εκκλησία.
