Καταδικάστηκε, λένε, ο Κάρατζιτς απ’ το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο σε σαράντα χρόνια φυλάκιση, για εγκλήματα πολέμου, που διέπραξε στη Σρεμπρένιτσα.
Και μπαίνει το ερώτημα: Οι αξιότιμοι κ. κ. Κλίντον, Μπους (πατέρας και υιός) και άλλοι δεν διέπραξαν πολλαπλάσια εγκλήματα πολέμου; Και πώς το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δεν έτυχε ν’ ακούσει τίποτε για τα πολεμικά κακουργήματά τους; Αλλά βέβαια πώς ν’ ακούσει, όταν κάποια τέτοια δικαστήρια είναι, όπως φαίνεται, δικά τους εφευρήματα, προκειμένου να διαθέτουν ένα ακόμη όπλο εναντίον των αντιπάλων τους. Έτσι ώστε όσους τολμούν ν’ αντισταθούν στα σχέδιά τους, αν δεν κατορθώνουν να τους εξοντώνουν διαφορετικά να τους παραπέμπουν στα δικαστήρια, τα οποία να τους καταδικάζουν σε απαγχονισμούς, πολυετείς φυλακίσεις, κλπ. Που σημαίνει πως χωρίζουν τους λαούς σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματά έτη φωτός. Δεδομένου ότι οι περιούσιοι μπορούν να εγκληματούν ασύδοτα σε βάρος των μη περιούσιων. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν δεν προσκυνούν την υπερβάλλουσα ιταμότητά τους. Οπότε δεν θεωρούνται άνθρωποι και δεν τους αναγνωρίζονται ανθρώπινα δικαιώματα…
Δεν είδατε τι γίνεται στην τωρινή συγκυρία με τις θεατρικές παραστάσεις που δίνουν εξαιτίας των διαφόρων τρομοκρατικών χτυπημάτων (Παρίσι-Βρυξέλλες, κλπ). Με τα λουλούδια, που αφήνουν στον τόπο του μακελειού, τα λογύδρια, που εκφωνούν και τα άλλα σπαραξικάρδια, προκειμένου να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους κατά της τρομοκρατίας. Και αναρωτιούνται υποκριτικότατα οι αρχιτρομοκράτες: Πώς είναι δυνατόν οι Άραβες τρομοκράτες, που γεννήθηκαν στις χώρες τους και φοίτησαν στα ίδια σχολειά με τα παιδιά τους, να επιδεικνύουν τόση εχθρότητα εναντίον τους, ώστε να σκοτώνουν αθώους πολίτες; Ενώ παράλληλα μας πληροφορούν ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι του «περιθωρίου», δεδομένου ότι έχουν επιβαρημένο ποινικό μητρώο (με κλοπές, διαρρήξεις, κλπ).
Αλλά πώς να μην είναι του «περιθωρίου», αφού τους καταδικάζουν να ζουν στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής; Και πώς να μην τους μισούν θανάσιμα, αφού έχουν διαπιστώσει μέσα απ’ τα σχολειά τους, αλλά και την κοινωνία τους, πόσο ευτελείς και, σε τελική ανάλυση, βάρβαροι είναι; Και πώς να μην τους πνίγει το δίκιο τους και να μην αγανακτούν για την πολλαπλάσια τρομοκρατία, που ασκούνσε βάρος των χωρών τους; Που μάλιστα διαδραματίζεται εκ τους ασφαλούς, δεδομένης της συντριπτικής πολεμικής υπεροπλίας των δυτικών αρχιτρομοκρατών. Ενώ οι τρομοκρατικές ενέργειες των Αράβων συνιστούν συχνά απονενοημένα διαβήματα, αφού επιλέγουν να αυτοθυσιαστούν. Και, όπως είναι επόμενο,επειδή δεν μπορούν να εκδικηθούν τους υπεύθυνους της τραγωδίας των χωρών τους, σκοτώνουν αθώους πολίτες. Πράγμα που επίσης πρώτοι διδάσκουν οι δυτικοί αρχιτρομοκράτες, οι οποίοι και, όταν ακόμη τα θύματά τους είναι ασθενείς σε νοσοκομεία, που σκόπιμα βομβαρδίζουν, μιλούν για «παράπλευρες απώλειες»! Άλλωστε πού να βρουν οι Άραβες τρομοκράτες τους δυτικούς αρχιτρομοκράτες, που καταστρέφουν τις χώρες τους, αφού τους φρουρούν πάνοπλοι σαν αστακοί δορυφόροι;
Ειπώθηκε πως οι κάτοικοι της Βιέννης, της Ζυρίχης και άλλων παρόμοιων πόλεων είναι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι. Αλλά πόσοι έχουν σκεφθεί μήπωςη ευτυχία των ανθρώπων αυτών έχει χτιστεί πάνω στον πόνο και το δάκρυ και τελικά τη δυστυχία εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων;Των οποίων κλέβουν τον ιδρώτα του προσώπου τους και καταληστεύουν τον πλούτο των χωρών τους! Με ποια ανθρώπινα δικαιώματα δικαιολογείται η τραγωδία αυτή σε βάρος των χωρών και των λαών αυτών; Ασφαλώς-θα πουν κάποιοι-εν ονόματι του γεγονότος ότι οι δυτικοί αρχιτρομοκράτες αυτοπροβάλλονται ως πολιτισμένοι. Και πως ο, τι κάνουν, το κάνουν για χάρη της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Λέξεις και έννοιες τις οποίες ασυστόλως και αδιαλείπτως εξευτελίζουν. Έστω κι αν το βρώμικο καθεστώς τους το περιβάλλουν με το χρυσόχαρτο της δήθεν δικαιοσύνης. Τη στιγμή που είναι Ηλίου φαεινότερο ότι τα κανιβαλικά νομικά κατασκευάσματα και καθεστώτα τους δεν έχουν καμιά σχέση με κανενός είδους δικαιοσύνη. Αλλά είναι γεννήματα και γενεσιουργά μιας βαρβαρότητας, που στις μέρες μας φαίνεται να ξεπερνά τη βαρβαρότητα κάθε άλλης εποχής.
Να όμως που, όπως φαίνεται, ήρθε η εποχή, κατά την οποία τα ΜΜΕ, τα συγκοινωνιακά και άλλα μέσα, μίκρυναν πια, όχι μόνο τοπικές, αλλά και τις κοινωνικές αποστάσεις. Έτσι ώστε ο καθένας άνθρωπος, που ζει στη φλούδα της Γης, να αισθάνεται ισάξιος με τους οποιουδήποτε υψηλότατους και μεγαλειότατους και εξοχότατους χρυσοκάνθαρους. Οι οποίοι στο όνομα κάποιων διαχρονικών θεσμικών και λοιπών διαστροφών θέλουν να μεταχειρίζονται τη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων σαν κτήνη ή res(=πράγματα ). Σε τρόπον ώστε να μην μπορούν να ανεχτούν να απέχει η ζωή τους έτη φωτός απ’ τη ζωή των περιούσιων. Των οποίων, όπως προαναφέραμε έζησαν και γνώρισαν την ευτέλεια και βαρβαρότητα. Πράγμα, που καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν κάποια πολιτικά ανδρείκελα και κάποια ξεπουλημένα ΜΜΕ, που βρίσκονται στο απυρόβλητο μαζί με τους παγκόσμιους εγκληματίες πάτρωνές τους. Και συνεχίζουν να παίζουν συνειδητά το τρισάθλιο θέατρό τους, που σε τελική ανάλυση είναι τραγωδία για τους λαούς.
Γράφοντας αυτά, δεν συντάσσομαι με κανενός είδους και βαθμού τρομοκρατία. Απλά θέλω να επισημάνω πως οι σατανικότεροι των σατανάδων δυτικοί αρχιτρομοκράτες έχουν κατανοήσει πως η διαλεκτική της βίας είναι ανεξάντλητη. Γι’ αυτό και την έχουν μεταβάλλει σε αστείρευτη πλουτοπαραγωγό πηγή. Υποδαυλίζοντας πολέμους και σκηνοθετώντας τρομοκρατικά χτυπήματα σε Ανατολή και Δύση.Προκειμένου ο θάνατος των μη περιούσιων λαών να είναι το ελιξίριο της δικής τους ευτυχίας.
Αλλά ας μην επιχαίρουν. Γιατί η πνευματική νομοτέλεια προβλέπει πως η διαλεκτική της βίας θα χτυπήσει και το δικό τους κονάκι. Και το χτύπημα δεν θα είναι παράπλευρο αλλά ολόπλευρο.
Παπά Ηλίας Υφαντής
https://papailiasyfantis.wordpress.com/
