Η απραξία που «αναβάθμισε» την κλιματική αλλαγή σε κλιματική κρίση

Το ζήτημα των πλημμυρών είναι το πλέον τετριμμένο πλέον στην Αιτωλοακαρνανία. Περιουσίες «πνιγμένες» κάτω από το νερό και μεγάλες καταστροφές για μια ακόμη φορά. Και ξανά η συζήτηση για τις ευθύνες. Φταίνε οι νυν, φταίνε οι πρώην, φταίνε οι επόμενοι….

Είναι περιττό όμως να προσωποποιήσεις τις ευθύνες σε ένα ή δύο πρόσωπα. Είναι σαφές ότι έχουμε να κάνουμε με μια διαχρονική αδιαφορία της Πολιτείας, όπως αυτή εκφράζεται από τον Υπουργό μέχρι τον κοινοτάρχη και τους ΤΟΕΒ. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα ίσως είναι το πλέον χαρακτηριστικό.

Στην περιοχή του Λεσινίου, που ο κάμπος πνίγηκε, υπάρχει ένα αποστραγγιστικό αντλιοστάσιο που κατασκευάστηκε το 1953!!! Ναι, δεν είναι τυπογραφικό λάθος, το 1953….

Πέραν του ό,τι το κτίριο είναι ετοιμόρροπο, οι παρεμβάσεις συντήρησης που έγιναν αυτά τα 70 σχεδόν χρόνια είναι ελάχιστες.

Πως λοιπόν να αντέξει το σύστημα μια μεγάλη θεομηνία;

Φυσικά δεν φταίει μόνο το παμπάλαιο αντιλιοστάσιο, που «πνίγηκε» ο κάμπος είναι κι άλλα τα αίτια. Όπως το γεγονός ότι δεν καθαρίστηκε το ρέμα στη συνέχειά του κοντά στις εκβολές του Αχελώου.

Πόσα χρόνια όμως ακούμε για την κλιματική αλλαγή (που εσχάτως έγινε κλιματική κρίση)… Και τι έγινε στο δια ταύτα; Τίποτα.

Μικρές σημειακές παρεμβάσεις ναι, καθαρισμοί ρεμάτων ναι, σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις. Όμως η μισή Αιτωλοακαρνανία είναι ένα συνεχόμενο σύστημα «συγκοινωνούντων δοχείων» (Τριχωνίδα, Λυσιμαχεία, Δίμηκος, Αχελώος, Λιμνοθάλασσα) που χρειάζεται μια ολοκληρωμένη μελέτη για αντιπλημμυρική θωράκιση των περιοχών.  Τα προβλήματα είναι γνωστά και σε επίπεδο σημειακό.

Ξέρουμε δηλαδή τα σημεία, που υπάρχουν προβλήματα κατά μήκος της Ιόνιας Οδού από τη Ναυπακτία έως την Αμφιλοχία, ξέρουμε τα προβλήματα στην περιοχή του Αρακύνθου (Ζευγαράκι, Κλεισορεύματα κτλ), ξέρουμε τα προβλήματα που υπάρχουν στο Καινούργιο, ξέρουμε τα προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή της Σταμνάς.

Για ποια όμως από αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει μια μελέτη ώριμη, αδειοδοτημένη, έτοιμη για δημοπράτηση για παρέμβαση αντιπλημμυρικής θωράκισης και όχι απλώς καθαρισμού ή διευθέτησης των ρεμάτων. Σε καμία! Δυστυχώς.

Το 2017 ήταν η τελευταία μεγάλη πλημμύρα από έζησε η Αιτωλοακαρνανία και ιδίως οι περιοχές του Αγρινίου και του Μεσολογγίου.

Πέρασαν τέσσερα χρόνια. Και μέσα στην τετραετία αυτή πολλοί αρμόδιοι… Σχέδιο ακόμη δεν υπάρχει. Κατά άλλα το μόνο που έγινε ήταν να «αναβαθμίσουμε» την κλιματική αλλαγή σε κλιματική κρίση. Προφανώς για να δικαιολογεί (σε κάποιο βαθμό) το γεγονός ότι βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές.

Εφημερίδα “Συνείδηση”

sinidisi.gr