Δύσκολα παιδιά και δύσκολες συμπεριφορές και πώς αντιμετωπίζονται
με αφορμή το βιβλίο:

Τα μάτια δεν σωπαίνουν ποτέ
Προσέχοντας τη συμπεριφορά των πιο δύσκολων μαθητών μας

«Τα μάτια συχνά λένε τις ιστορίες μας. Τα μάτια αντανακλούν τον πόνο, τη χαρά και την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων που βιώνουμε στη διάρκεια της ζωής μας. Τα μάτια των μαθητών μας δεν είναι ποτέ σιωπηλά. Αν ακούσουμε μέσα από το επίμονο, βαριεστημένο, γυαλιστερό από την οργή βλέμμα και σκάψουμε στις ρίζες αυτών των ανακλαστικών καθρεπτών, θα μάθουμε βαθιά τους μαθητές μας και τους εαυτούς μας. Αυτό το βιβλίο είναι για τα παιδιά και τους νέους που έχουν βιώσει πόνο και αντιξοότητες σε πολλές πλευρές της ζωής τους».
Από την εισαγωγή του βιβλίου.

«Τα διαταραγμένα παιδιά ξεχωρίζουν από τη θλιβερή ικανότητά τους να αποσπούν από τους άλλους το αντίθετο από αυτό που πραγματικά χρειάζονται». Διευρυνόμενες έρευνες δείχνουν ότι πολλοί από τους πιο διαταραγμένους νέους και παιδιά της κοινωνίας μας έχουν βιώσει σημαντικές αντιξοότητες στις νεανικές ζωές τους.

Τα τρέχοντα εκπαιδευτικά συστήματα, και οι ενήλικες που δουλεύουν για να υποστηρίξουν και να υπηρετήσουν αυτούς τους νέους ανθρώπους μέσα τους, δεν είναι προετοιμασμένα να μπουν στον κόσμο τους και να δουλέψουν με επιτυχία μαζί τους.

Οι συγγραφείς του βιβλίου, Lori L. Desautels, Ph.D. και Michael McKnight, ειδικοί στο χώρο της Σχολικής Συμβουλευτικής, Ψυχολογίας και Παιδαγωγικής μας μιλούν για τις «δύσκολες συμπεριφορές στο σχολείο και πώς μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε.

Δείτε εδώ το video της παρουσίασης του βιβλίου

Το βιβλίο χωρίζεται σε έξι κεφάλαια:

• Στο πρώτο οι συγγραφείς μάς οδηγούν στον κόσμο της αρχής: εκεί που αρχίζουν οι σχέσεις που διαμορφώνουν το παιδί, και μας εξηγούν την κρίσιμη σημασία εκείνης της περιόδου στη ζωή μας.
• Στο δεύτερο κεφάλαιο το ενδιαφέρον στρέφεται στο πώς το βίωμα επηρεάζει τη συναισθηματική, τη σωματική και την ψυχική υγεία του ανθρώπου.
• Στο τρίτο θα εξετάσουν την εξέλιξη του εγκεφάλου μας με το μάτι του παιδαγωγού, με το μάτι της Εκπαίδευσης.
• Στο τέταρτο γίνεται συσχετισμός μεταξύ Τραύματος, Βιοτικής Δυσκολίας, Τοξικού Άγχους και Σχολικής Πειθαρχίας.
• Στο πέμπτο πια το ενδιαφέρον στρέφεται στην πρόληψη και την ουσιαστική επίλυση ζητημάτων: πώς μπορεί να μας βοηθήσει η Νευροβιολογία του Εγκεφάλου για να ανταποκριθούμε μετά λόγου γνώσεως στις ανάγκες παιδιών με επιβαρυντικά βιώματα ανατροφής;
• Τέλος, στο έκτο κεφάλαιο, το επιστέγασμα είναι η θεραπευτική λειτουργία της σχέσης μεταξύ του παιδιού και ενός τουλάχιστον προσώπου (ναι, ακόμη και μία σχέση εμπιστοσύνης φθάνει!) που ενσυναισθάνεται, βλέπει και ακούει. Από τον πρόλογο του βιβλίου του Εκπαιδευτικού και Συμβούλου ψυχικής υγείας, Σπύρου Κασιμάτη.