Με την Μαρία Ιωσηφίδη γνωριστήκαμε στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι του Γιώργου Λουριδά στο Αγρίνιο, στην διάρκεια των γυρισμάτων των ταινιών «Βρές τα φτερά σου» και «Ο πηλός και η κοπέλα» όπου συμμετείχε ως βοηθός Διευθυντού παραγωγής. Έτσι σε μια συνάντηση με την Χρύσα Σπαή σε χώρο εστίασης κοντά στην λίμνη Τριχωνίδα μας μίλησε για την συγγραφική της δραστηριότητα και πολλά ακόμη πράγματα.

Η Μαρία Ιωσηφίδη γεννήθηκε το 1992 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κρήτη. Σπούδασε νοσηλευτική στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και εργάστηκε για λίγα χρόνια στον τομέα της υγείας, σε Ελλάδα, Ισπανία και Αγγλία. Από το 2019 ξεκίνησε να ασχολείται με τη συγγραφή μυθιστορημάτων και σεναρίων. Φέτος κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ο Αόρατος» ενώ παράλληλα έγραψε το σενάριο της διαδικτυακής σειράς «Τα κλειδωμένα σ’ αγαπώ». Αυτή την περίοδο ετοιμάζει ένα νέο βιβλίο φαντασίας όπου εξερευνεί τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου.

 

Τι σημαίνει ο όρος αόρατος; Έχει ψυχή και υπόσταση;

‘O  Αόρατος’ έχει και συμβολικό και ρεαλιστικό χαρακτήρα. Δηλαδή είναι αυτός που νιώθει ότι δεν τον βλέπουν οι άλλοι, δεν τον ακούνε, ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι σημαντικό στην ζωή του και έτσι νιώθει πολύ περιθωριοποιημένος.

Ακόμα και αν φαίνεται ότι οι άλλοι δεν τον απορρίπτουν και τον αποδέχονται, ίσως εκείνος ψάχνει κάτι συγκεκριμένο που θέλει να δει ότι οι άλλοι βλέπουν σε αυτόν και νιώθει συνέχεια ότι κάτι του λείπει, ότι κάτι ψάχνει.

Στην οικογένεια ποιος από τα μέλη της μπορεί να αισθάνεται ότι δεν υπάρχει και γιατί;

Όλα τα μέλη της οικογένειας μπορούν να νοιώσουν αόρατα αλλά συνήθως τα παιδιά περισσότερο. Αυτό συμβαίνει γιατί οι γονείς είναι αυτοί που δημιουργούν μια κατάσταση μέσα στην κοινωνία και θέλουν τα παιδιά τους να ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες, ενώ τα παιδιά μπορεί να έχουν κάτι δικό τους που θέλουν να εκφράσουν και οι γονείς δεν το επιτρέπουν αυτό συνήθως.

Αν μιλούσαμε για τους νέους σήμερα, τι θα τους έκανε να θέλουν να φύγουν από την οικογένειά τους; Τι είναι αυτό που τους πνίγει;

Τους πνίγει ότι υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί, φραγμοί, προκαταλήψεις, υπάρχει μια υπερπροστατευτικότητα από την οικογένεια, υπάρχει φόβος μην κάνει το παιδί μου κάτι λάθος κλπ. Τα παιδιά ακόμα και πριν την εφηβεία θα πρέπει οι γονείς να τα αφήνουν να εκφραστούν πιο ελεύθερα ώστε να μπορέσουν να δουν ποιο είναι το παιδί, τι έχει μέσα του, ποια είναι τα ταλέντα του, τα όνειρά του. Πρέπει να αφήνουν το παιδί να βρίσκει μόνο του τον δρόμο του και όχι να κατευθύνεται από τους γονείς σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες.

Γιατί οι νέοι δεν κάνουν όνειρα σήμερα σε σχέση με την προηγούμενη γενιά των γονέων τους;

Ίσως σήμερα υπάρχει πολύ υπερπληροφόρηση, οικονομική κρίση. Δεν υπάρχει τόσος ενθουσιασμός, δεν έχουν όνειρα πια, για κάποιο λόγο πιστεύουν ότι ένα πανεπιστήμιο είναι αρκετό. Το να βγάζεις χρήματα είναι αρκετό. Ίσως το περάσανε οι προηγούμενες γενιές αυτό στα παιδιά τους.

Ζούμε στην εποχή των social. Αυτό είναι αιτία απομόνωσης των νέων και αποκλεισμός από την ανθρώπινη επαφή;

Ναι. Ειδικά τώρα πια τα περισσότερα παιδιά είναι περισσότερο μπροστά σε έναν υπολογιστή, μιλάνε περισσότερο μέσω των social media, έχουν περιοριστεί οι προσωπικές επαφές. Μιλάς στον οποιονδήποτε αλλά αν δεν τον έχεις μπροστά σου δεν είναι το ίδιο.

Ο έρωτας σήμερα τι θέση έχει στην καρδιά των νέων ανθρώπων;

Στο βιβλίο μου ο κεντρικός ήρωας ψάχνει να βρει τον έρωτα και την αποδοχή από το άλλο φύλο, αλλά και μια βαθύτερη κατανόηση που δεν την έχει βρει πουθενά αλλού. Ο ήρωας προσπαθεί να ξεπεράσει τα όριά του και να ζήσει κάτι διαφορετικό.

Υπάρχει χάσμα γενεών; Οι μεγάλοι λόγω εμπειρίας ζωής τα ξέρουν όλα και δεν αφήνουν χώρο στο νέο άνθρωπο να κατακτήσει το μέλλον με αισιοδοξία;

Υπάρχει πολλή προκατάληψη, φόβος, έλλειψη αυθεντικότητας. Και οι μεγάλοι προσπαθούν να κάνουν τους νέους να ακολουθήσουν τον παλιό δρόμο. Μπορεί να μην μπορούν να φανταστούν κάτι καινούργιο αλλά τα νέα παιδιά είναι αυτά που μπορούν να φέρουν κάτι καινούργιο στον κόσμο. Πιστεύω ότι ακόμα και αν δεν ξέρει το ίδιο το παιδί ποιος είναι ακριβώς και τι θέλει να κάνει στη ζωή του, αν έχει ελευθερία, θα βρει τον δρόμο του. Άρα πρέπει να υπάρχει ελευθερία για να κάνει την αναζήτηση του και να φθάσει εκεί που θέλει.

Ποιο το μήνυμα του βιβλίου; Ο στόχος του; Και οι προσδοκίες σας;

Θέλω να προβληματιστούμε λίγο για τους νέους ανθρώπους που ψάχνουν τρόπους να εκφραστούν και θέλω να σχολιάσω ότι συνήθως χειροκροτούμε αυτούς που έχουν πετύχει κάτι, αλλά δεν ενθαρρύνουμε αυτούς που βρίσκονται στον δρόμο της αναζήτησης και δεν έχουν φθάσει ακόμα σε έναν προορισμό. Ο ήρωας μου ψάχνει αυτό τον προορισμό.

Μπορείτε να παραγγείλετε το βιβλίο ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ

Τμήμα Παραγωγής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του site AitoloakarnaniaBest.gr