Την γνωρίσαμε από τις δημοφιλείς σειρές της τηλεόρασης «Μπρούσκο» και «Λάκης ο γλυκούλης». Η Τζούλι Τσόλκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι κόρη του συγγραφέα – ερευνητή Λάζαρου Τσόλκα ο οποίος κατάγεται από το Αγρίνιο και διαμένει στην πόλη τα τελευταία χρόνια. Στα 12 της ήρθε σε επαφή με την υποκριτική. Από το 2004 που τελείωσε την σχολή δραστηριοποιείται στον χώρο έχοντας πολλές συνεργασίες σε τηλεοπτικό και θεατρικό επίπεδο, όπως και σε μουσικές σκηνές και παραστάσεις, σε Ελλάδα και Κύπρο. Έχει βραβευτεί με το βραβείο «Κατίνα Παξινού» από την Ακαδημία Ελληνικών Βραβείων Τέχνης. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την συγγραφή και θέλει να ασχοληθεί με την σκηνοθεσία στο θέατρο. Είναι φυσιολάτρης και ζωόφιλη, λατρεύει τα ταξίδια και την ενοχλεί η αδικία και το ψέμα. Ελεύθερο πνεύμα, ανεξάρτητη και δυναμική. Σε μια επίσκεψη στο Αγρίνιο συναντήθηκε με την Χρύσα Σπαή σε χώρο δίπλα στην λίμνη Τριχωνίδα και συζήτησαν για πολλά ενδιαφέροντα θέματα που σίγουρα θα ενδιαφέρουν τους αναγνώστες μας.
Ποια η σχέση σου με την πόλη του Αγρινίου και πόσο συχνά έρχεσαι εδώ;
Η αλήθεια είναι ότι είχα να έρθω πολλά χρόνια στο Αγρίνιο και χαίρομαι πάρα πολύ που ήρθα και είδα μια άλλη πόλη. Δηλαδή είδα καινούργια κτίρια, πολλά μαγαζιά, μια ανεπτυγμένη πόλη, μια πόλη που σφύζει από ζωή και στην οποία γίνονται πράγματα. Έτυχε να πέσω σε μια εκδήλωση στην κεντρική πλατεία για τους Αγώνες θαλασσίου Σκι που θα έπαιρναν μέρος και ΑμεΑ. Μου έκανε ευχάριστη εντύπωση που το διοργανώσανε έτσι. Το βρήκα εξαιρετικό και χαίρομαι πάρα πολύ. Είχα επισκεφτεί το Αγρίνιο (κυρίως το Πάσχα) αρκετές φορές το ‘90. Τότε βγαίναμε με τα ξαδέρφια μου και είχαμε πολύ λίγες επιλογές. Σήμερα βλέπω ότι οι επιλογές είναι πάρα πολλές. Υπάρχει πολύ πράσινο και είναι μια πόλη φροντισμένη, καθαρή και αυτό είναι πολύ ευχάριστο.
Σε γνωρίσαμε από την τηλεόραση. Πες μας σε ποιες σειρές έχεις παίξει;
Η πρώτη μου σειρά ήταν στο Mega το ‘94 «Εσύ αποφασίζεις», μετά είχα δύο συμμετοχές στις σειρές «Λατρεμένοι μου γείτονες» και «Ένας μήνας και κάτι». Μετά ήρθε ο «Λάκης ο Γλυκούλης» το «Μπρούσκο» και η τελευταία μου εμφάνιση ήταν guest στην σειρά «Μην αρχίζεις την μουρμούρα».
Ένας ηθοποιός από πού είναι καλύτερα να ξεκινήσει την καριέρα του, το θέατρο, την τηλεόραση η τον κινηματογράφο;
Για μένα κερδίζεις ώρες «πτήσης» και εμπειρίας στο θέατρο, γιατί είναι άλλη η ζύμωση που κάνεις. Βέβαια έχουμε δει ηθοποιούς να ξεκινάνε από την τηλεόραση η το κινηματογράφο και να κάνουν μεγάλες καριέρες. Ωστόσο εγώ επειδή είμαι παιδί του θεάτρου θα πω ότι καλύτερα να ξεκινήσεις από το θέατρο.
Ποια η σχέση σου με το θέατρο;
Είναι σχέση ζωής, είναι σχέση αγάπης, παρακολουθώ από 5 ετών παραστάσεις στην Επίδαυρο. Είχα την τύχη να έχω γονείς που με πηγαίνανε κάθε Παρασκευή και Σάββατο στην Επίδαυρο γιατί κάναμε εκεί κοντά καλοκαιρινές διακοπές, οπότε είχα την ευκαιρία να βλέπω πολλές παραστάσεις. Πήγαινα φυσικά και το χειμώνα στο θέατρο οπότε για μένα είναι ο δεύτερος φυσικός μου χώρος.
Έχω παίξει σε πάρα πολλές παραστάσεις και στην Ελλάδα και στην Κύπρο τα 17 χρόνια που είμαι στην δουλειά αυτή και σε επίπεδο εθνικού θεάτρου και στις δυο χώρες και σε άλλες σκηνές και σε πιο εναλλακτικές και πιο εμπορικές και θέατρο δρόμου έχω παίξει. Γενικά το θέατρο το κυνηγάω γιατί θέλω στην ζωή μου να έχω πάντα θέατρο. Τηλεόραση μπορεί να μην έχω κάθε χρόνο, θέατρο οπωσδήποτε θέλω να έχω.
Ποιος ρόλος πάνω στην σκηνή σου αρέσει να παίζεις και γιατί;
Για μένα όνειρο ζωής είναι να κάνω Κασσάνδρα, Μήδεια και ένα Αγγελιοφόρο. Μου αρέσουν πολύ οι ανδρικοί ρόλοι, ρόλοι -που αν και είμαι γυναίκα- μου αρέσει να κάνω άνδρα. Κάτι που έχω κάνει και σε ενήλικο θέατρο και σε παιδικό. Οπότε για μένα είναι υπέροχο δέλεαρ να φύγω εντελώς από την φύση μου και να μπω σε μια τελείως διαφορετική φύση. Ακόμα και ας μην με γνωρίσουν απο το κοινό που θα παρακολουθεί την παράσταση.
Επηρέασε η κρίση και η πανδημία το επάγγελμα του ηθοποιού;
Απόλυτα. Δεν θα έπρεπε, κατά την γνώμη μου. Γιατί το θέατρο είναι πολιτισμός, σε σώζει ψυχικά, σου ανοίγει το μυαλό, σε προβληματίζει με την καλή έννοια, δηλ. σε βάζει στην διαδικασία να προβληματιστείς, να αναρωτηθείς, να πας παρακάτω. Και έχουμε δει κατά καιρούς ότι σε πολύ δύσκολους καιρούς το θέατρο έχει αποδειχθεί σωτήριο. Οπότε, το ότι τη σήμερον ημέρα κλείνει εντελώς ο πολιτισμός που μπορούν να κρατηθούν μέτρα για ένα ιό που δεν είναι περισσότερο θανατηφόρος από άλλες ασθένειες, έχουν φύγει άνθρωποι δυστυχώς. Αναλογικά όμως με άλλες ασθένειες δεν είναι μεγαλύτερος αριθμός. Βέβαια το σωστό είναι να προστατευόμαστε και να προσέχουμε. Αλλά στο θέατρο ο χώρος απολυμαίνεται και αερίζεται και εκτός αυτού μπορούν οι θεατές να καθίσουν ελεγχόμενα σε αποστάσεις. Οπότε δεν βλέπω τον λόγο γιατί τα θέατρα να είναι κλειστά.
Ο τόπος μας σου αρέσει; Θα ήθελες να συμμετάσχεις σε κάποια μελλοντική συνεργασία;
Μου αρέσει πάρα πολύ και η πόλη του Αγρινίου και η ευρύτερη περιοχή, καθότι μου αρέσει γενικά η φύση και προσπαθώ να έρχομαι σε επαφή μαζί της όσο γίνεται περισσότερο. Αν γινόταν κάποια πρόταση να παίξω κάποιον ρόλο που θα μου κέντριζε το ενδιαφέρον και φυσικά βόλευαν και οι συνθήκες, καθότι εξασκώ το επάγγελμα βιοποριστικά, φυσικά θα ερχόμουν με μεγάλη ευχαρίστηση.
Μίλησέ μας για τα μελλοντικά σου σχέδια;
Έχω ξεκινήσει εδώ και καιρό να γράφω ένα βιβλίο. Έχω γράψει μια θεατρική παράσταση ένα μιούζικαλ τσέπης για την ζωή της Billy Holiday μιας τζαζ τραγουδίστριας στην Αμερική του 1940, όταν μου έγινε μια πρόταση να παίξω το ρόλο. Έκανα και το κείμενο καθότι ήταν ένα πολύ υπέροχο δέλεαρ για μένα. Οπότε τώρα κάνω την 2η προσπάθεια. Σίγουρα δεν είμαι συγγραφέας, αλλά εκκολαπτόμενη συγγραφέας. Ο κύριος άξονας σε αυτά που γράφω είναι ο άνθρωπος και αυτά που ζει. Εστιάζω στον ψυχολογικό χαρακτήρα. Θα γράψω ένα σύγχρονο βιβλίο, απευθύνεται στο σήμερα που όμως έχει να κάνει με το φως και το σκοτάδι των ανθρώπων, όπως ο καθένας θέλει να το ερμηνεύσει.
Ποιους ξένους και ποιους Έλληνες ηθοποιούς θαυμάζεις;
Από την νέα γενιά βρισκω εξαιρετικό τον Αργύρη Πανταζάρα και την Μαίρη Μίνα. Από τους παλιότερους με συγκινεί βαθιά ο Δημήτρης Καταλειφός οποίος είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός. Ωστόσο για να μην αδικήσω κανέναν οφείλω να πω ότι έχουμε εξαιρετικούς ηθοποιούς στην Ελλάδα. Από τους ξένους θαυμάζω τον Άντονι Χόπκινς, το Ιαν Μακέλεν και την Μέριλ Στριπ. Την θαυμάζω πως μεταμορφώνεται. Από τα δόντια και την προφορά μέχρι το όλο στήσιμο.
Ποιο είναι το πιστεύω σου, το μότο σου, η πεποίθησή σου;
Πιστεύω ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Πεποιθήσεις έχω προσπαθήσει να σταματήσω να έχω. Γιατί η πεποίθηση πολλές φορές έρχεται κολλάει κοντά στις ταμπέλες που μπαίνουνε είτε από την κοινωνία, είτε από το οικογενειακό περιβάλλον, είτε από το σχολείο και πάει λέγοντας. Οπότε θέλω να είμαι πιο ελεύθερη στο πνεύμα μου και στο μυαλό μου και να μην κολλάω η επιμένω σε πεποιθήσεις γιατί τα πράγματα αλλάζουν. Προτιμώ να γνωρίζω ανθρώπους πράγματα και καταστάσεις χωρίς ταμπέλες.
Τα νέα παιδιά πρέπει να αναζητούν την τύχη τους στα τάλεντ σόου ή να βασίζονται στις δικές τους δυνάμεις;
Δεν πιστεύω στα τάλεντ σόου γιατί θεωρώ ότι είναι εργοστάσια παραγωγής καλλιτεχνών. Η ανάγκη ενός τάλεντ σόου να κανει ένα 2ο, 3ο, 4ο , 5ο κύκλο, τελικά κάνει μια αναπαραγωγή. Τελειώνουμε εμείς φέτος και θα μπουν άλλοι του χρόνου. Και ούτω καθεξής. Έχω δει πολλά ταλαντούχα παιδιά για να δω πως σκέφτονται τα νέα παιδιά και πως είναι το όλο σύστημα. Είμαι υπερ του βασίσου στις δυνάμεις σου. Είναι πιο δύσκολος ο δρόμος αλλά πας με περισσότερα εφόδια παρακάτω.
Ο χώρος του θεάματος είναι δύσκολος. Μιλήστε μας για τους κινδύνους που πρέπει να έχει υπ’οψιν κάθε νέα ηθοποιός;
Ο χώρος του θεάματος είναι δύσκολος γιατί είναι ένας χώρος που θέλει ολοκληρωτική αφοσίωση. Πάω στην πρόβα μου, φεύγω από την πρόβα, διαβάζω, πάω να κάνω μαθήματα φωνητικής, μαθήματα χορού για να είμαι σε εγρήγορση. Είναι επίσης δύσκολος χώρος γιατί έχει να κάνει με το ψυχολογικό κομμάτι. Αυτά που έγιναν την τελευταία περίοδο και ακούστηκε πολύ ο χώρος μου, είναι επειδή είμαστε στα φώτα. Τα ίδια συμβαίνουν σε όλους τους χώρους. Αυτό που έχω να πω σε ένα νέο παιδί το βασικό είναι να ξέρουν για πιο λόγο μπαίνουν στο χώρο. Να καταλαβαίνουν αν θέλουν πραγματικά να γίνουν καλλιτέχνες. Είναι δύσκολος χώρος, είμαστε πάρα πολλοί, είναι πολύ λίγες οι δουλειές, ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος και πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό. Πρέπει να μάθεις ότι όταν ο άλλος σου ασκήσει βία πρέπει να μάθεις να απαντάς. Να μάθεις να αντιδράς και όχι να αποδεχόμαστε την πεποίθηση ότι έτσι είναι το σύστημα. Πρέπει να μιλάμε ατάκα και επι τόπου. Με θάρρος. Πρέπει να βάζουμε όρια, γιατί ο άλλος δεν πάει να είναι ένας άνθρωπος που έχει φύγει από τα όρια.
Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας
Εύχομαι ολόψυχα όλοι οι αναγνώστες σας να έχουν ένα όμορφο καλοκαίρι, χαρούμενο, φωτεινό και γεμάτο υγεία.
Η Τζούλι Τσόλκα στα Social Media
https://www.facebook.com/tsolkajulie
https://www.instagram.com/julie_tsolka
Τμήμα Παραγωγής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του site AitoloakarnaniaBest.gr