Μερικές αυτονόητες επισημάνσεις.
Το κακό δεν είναι το ότι οι θερμοκρασίες έχουν ήδη γίνει ανυπόφορες. Δεν είναι ούτε η ένταση ούτε η διάρκεια. Καλοκαίρι είναι, θα κάνει και καύσωνα!
- Και η αλήθεια είναι ότι ο αγρότης την ξέρει τη μοίρα του. Οι οδηγίες της πολιτικής προστασίας, του υπ. Υγείας, των περιφερειών και των δήμων, των ιατρικών συλλόγων κτλ κτλ, απλά δεν τον αφορούν.
Διότι, τι «δροσερά και σκιερά μέρη» να ψάξει να βρει, πως να αποφύγει την έκθεση στον ήλιο και τη βαριά σωματική εργασία, όταν, ειδικά τέτοιες ημέρες, οφείλει να κάνει ότι είναι δυνατό να γίνει για να σώσει την καλλιέργεια ή ακόμη και το κοπάδι του;
Σαφώς και δεν τον αφορούν όλα αυτά. Τον αφορά, όμως, το γεγονός ότι με 45άρια έξω και με καλλιέργειες που δεν αντέχουν θερμοκρασίες πάνω από 40 βαθμούς (αυτό ισχύει ακόμη και για την αιωνόβια ελιά), δεν έχει νερό να ποτίσει!
- Ακόμη κι αν η λίμνη είναι κάπου δίπλα ή το ποτάμι παρακάτω!
⇒ Τον αφορά -και πολύ μάλιστα- το γεγονός ότι ενώ τα δέντρα θα υποστούν τεράστιο σοκ με αποτέλεσμα να επηρεαστεί, αρνητικά εννοείται, η καρποφορία της επόμενης περιόδου, αν δεν ξεραθεί τελείως το δέντρο, αποζημίωση δεν έχει.
⇒ Τον αφορά το γεγονός ότι με δεν υπάρχει περίπτωση βόσκησης για το κοπάδι του, δεν υπάρχουν, όμως, τα χρήματα για τις ζωοτροφές. Και κυρίως, δεν υπάρχει καμία παρέμβαση, καμιά ευαισθησία απ’ την οργανωμένη (κατά τα λοιπά) πολιτεία.
Δύσκολες οι καταστάσεις, λοιπόν. Και στα χιλιάδες μη αρδευόμενα στρέμματα των καλλιεργήσιμων εκτάσεων στην Αιτωλοακαρνανία, για να έρθουμε και στα δικά μας, οι παραγωγοί έχουν απόλυτο δίκαιο να διαμαρτύρονται και να αντιδρούν, όταν για παράδειγμα ακούνε τον υφυπουργό να διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος απένταξης των αρδευτικών έργων, τα οποία απλά δεν τον αφορούν, αφού όταν έπρεπε να γίνουν μελέτες και προτάσεις έργων, οι τότε αρμόδιοι… είχαν άλλες προτεραιότητες!!!
Και η ζωή συνεχίζεται. Και ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Όποιος μπόρεσε να κάνει γεώτρηση, έχει ελπίδα. Οι υπόλοιποι, …είναι αμφίβολο αν θα επιβιώσουν. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
