Την περίοδο μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1990 τα χωράφια στους κάμπους της Ποταμούλας από τον Μάρτη ήταν καταπράσινα, από τις καλλιέργειες των καπνών και στο τέλος του Μάη έπαιρναν το χρυσό χρώμα των ώριμων πλέον σπαρτών Στάρι, βρώμη, τροφές για τους ανθρώπους και τα ζώα.

Κάτι που σήμερα πια δεν υπάρχει για πολλούς λόγους, ο σπουδαιότερος είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον καλλιεργητές που να έχουν το ενδιαφέρον να ασχοληθούν στον χέρσο “κάμπο” (Χιλιμούδια) και σε άλλα κτήματα την οποία μεγάλη έκταση καλύπτουν η βρώμη που χρειάζεται ελάχιστη φροντίδα. Εκείνα τα χρόνια έβλεπες και συναντούσες αρκετούς να δουλεύουν την γη όλες τις ώρες από τον Μάη και τα μέσα του μηνά Θεριστή (Ιούνιου) άρχιζε η καλλιέργεια των καπνών και ο θερισμός των σπαρτών άντρες και γυναίκες με χεράμια και τα δρεπάνια στα χεριά, γέμιζαν τις λάκες από ζωή.

Σήμερα τα χέρια αντικατέστησε η μηχανή όπως και η πρέσα αλλωνίσματος των (Αφών Ποντίκα) από το Μαλευρό και ευτυχώς μερικοί συγχωριανοί μας καλλιεργούν έστω και με βρώμη τα χέρσα χωράφια τους… Όπως και στις φωτογραφίες που θα δείτε, από τον θερισμός σήμερα της βρώμης σε χωράφι στο χωριό…

Συντάκτης: Τσιτσιβός Χαράλαμπος
Potamoula maits

sinidisi.gr