Ένα παλιό πέτρινο σπίτι που βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο των Καλυβίων και πλέον δεν κατοικείται, έχει τυλιχθεί από άκρου σε άκρου με έναν μεγάλο καταπράσινο κισσό, σχηματίζοντας ένα πανέμορφο θέαμα που προκαλεί τον θαυμασμό και το ενδιαφέρον για τους περαστικούς!
Το κισσόσπιτο, είναι διατηρητέο κτίριο, ανήκει στον συγχωριανό μας Ζώη Τάγκαλο, ενώ είναι χτισμένο τουλάχιστον πριν από 80 χρόνια ίσως και περισσότερο… Είναι δίπατη οικία, με ξύλινο εσωτερικό πάτωμα και κεραμοσκεπή, με εξωτερική τσιμεντένια σκάλα, αλλά και με ένα όμορφο μπαλκόνι με τις ελληνικές σημαίες!
Τα παραθυρόφυλλα σφαλιστά για πολύ καιρό, που ¨μαρτυρούν¨ όμως ότι κάποτε σε αυτό κατοικούσαν νοικοκυραίοι και έπαιζαν στην αυλή του τα παιδιά!
Ο εντυπωσιακός κισσός κάθε τέτοια εποχή ¨αγκαλιάζει¨ με την πυκνή κάλυψή του το σπίτι, που σχεδόν γίνεται ένα με αυτό…
Ο κισσός ήταν γνωστός στην Ελλάδα από την εποχή του Ομήρου και ονομαζόταν «Διονύσιον», επειδή ήταν αφιερωμένος στο θεό Διόνυσο.
Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, όταν ο Δίας εμφανίστηκε με τους κεραυνούς του μπροστά στη Σεμέλη, τη θνητή μητέρα του Διονύσου, η γη βλάστησε κισσό στους κίονες του παλατιού για να προστατέψει το νεογέννητο θεό από τις φλόγες που έζωσαν το παλάτι. Έκτοτε ο Διόνυσος στεφανωνόταν με κισσό και οι ακόλουθοι του (μαινάδες, σάτυροι, σιληνοί, Πάνας) στολίζονταν με στεφάνια από κισσό. Το ραβδί του ήταν κι αυτό στολισμένο με κισσό. Ο Παυσανίας αναφέρει πως ο Διόνυσος ηγήθηκε πρώτος μιας εκστρατείας κατά των Ινδών και πέρασε τον Ευφράτη με γεφύρι πλεγμένο από κληματίδες και από κλώνους κισσού.
Εκτεταμένες αναφορές στον κισσό κάνει ο Θεόφραστος στο έργο “Περί Φυτών Ιστορίαι”, καθώς επίσης και ο Διοσκουρίδης, που τον θεωρεί πανάκεια για πολλές ασθένειες και τον περιγράφει λεπτομερώς και ακριβέστατα.
