Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η προχθεσινή συζήτηση για τη βιώσιμη αστική διάταξη στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου με παρόντες τον Δήμαρχο Αγρινίου και τον Περιφερειάρχη.

Ακούστηκαν θέσεις για βιώσιμες χωρικές αναπτύξεις, για πράσινο δακτύλιο ως περιμετρικό του κλέιστού ιστορικού κέντρου κ.α. Όλα αυτά συνδέονται με τον τρόπο αξιοποίησης του ερχόμενου ΕΣΠΑ.

Εκείνο που πρέπει να προβληματίσει είναι το τι προοπτικές έχει η πόλη να αναπτυχθεί από οπτική αστικής κοινωνιολογίας. Ο σχεδιασμός και το μέλλον της πόλης πρέπει αφενός να δρομολογηθεί με βάση αυτό, αφετέρου να αναζητήσει την όαση της, την λύτρωση της από τη νέκρωση του οικονομικού παρελθόντος.

Γιατί αν το Αγρίνιο αναπτύχθηκε σε κυκλική ροή, πέριξ του προεπαναστατικού  κέντρου δηλαδή, οι τελευταίες δύο δεκαετίες μας απέδειξαν ότι η εναπομείνουσα οικονομική δραστηριότητα αναζήτησε διέξοδο εκτός ιστορικού κέντρου. Για αυτό και άνοιξε διαδρόμους προς την Εθνική Οδό παραλλήλως αυτής διαπερνώντας την, γεμίζοντας την μαγαζιά, επιχειρήσεις, συνεργία με εύκολο parking. Μαζί με αυτό συμπαρέσυρε και την οικιστική ανάπτυξη, που διακόπηκε βιαίως τα μνημονιακά χρόνια.

Το Αγρίνιο μοιάζει να θέλει να έχει τάση ωοειδή λοιπόν και όχι στρογγυλή. Απλά περιμένει το σύνθημα από μια οικονομική επανεκκίνηση, όποτε αυτή έλθει.

Πρώτα όμως θέλει να ανασυνθέσει, να ανανεώσει ή να απομακρύνει τους αποσυνθεμένες αστικές ζώνες του. Γιατί το Αγρίνιο έχτισε αστικές ζώνες στη λογική του   καταμερισμού της εργασίας, σύμφωνα με την μαρξιστική ανάλυση.  Aκόμα και αν προσομοιάσουμε το Αγρίνιο με το μοντέλο  του Burgess (σχήμα 1) ο κύκλος 1 “έχει πεθάνει” καθώς η κεντρική ζώνη των επιχειρήσεων βιώνει μεγάλη κρίση με αποτέλεσμα να συμπαρασύρει και να αφήσει “ορφανές” τις υπόλοιπες.

Πως μπορεί να αντικατασταθεί ο κύκλος 1 στη νεκρή ελληνική οικονομία; Μόνο εκτός κύκλου και με μια …λίμνη, ακολουθώντας το παράδειγμα των Ιωαννίνων. Η λίμνη βέβαια βρίσκεται 4 χμ μακριά ή 6χμ από σημεία της πόλης που είχαν τάση επέκτασης, όπως το Γιαννούζι και την περιοχή του νέου νοσοκομείου. ( Εικόνα 2).

Εικόνα 2

Μια μικρή προβλήτα ή ένας χώρος αναψυχής θα έδινε το σήμα να κατέβει η πόλη προς τα κάτω και συγκεκριμένα προς τη λίμνη Λυσιμαχία. Παρόμοια θέση είχε διατυπώσει και ο αείμνηστος καθηγητής αρχαιολογίας  Αθανάσιος Παλιούρας, ορμώμενος ως ένα βαθμό και από το ιστορικό αξιοθέατο της  μυσοβυθισμένης βυζαντινής Εκκλησίας της Αγίας Τριάδας Μαύρικα

Όπως και να έχει η κλασσική φωτογραφία του Αγρινίου με φόντο τη Λυσιμαχία σε 100 χρόνια θα μπορούσε να την φανταστεί κάποιος ίδια με την πόλη μετατοπισμένη προς τη λίμνη. Άλλωστε η πόλη φτιάχτηκε στο σημερινό σημείο λόγω των πολλών υδάτων, που υπήρχαν στα πηγάδια και τα ρέματα.  Από τη στιγμή που τα τσιμέντωσε, ακούγεται ως νομοτέλεια ότι θα προσπαθήσει στη μακρά διαδρομή του χρόνου να τα αναζητήσει.

Λ.Υ.

πηγή: http://agrinionews.gr