Του Λίνου Υφαντή,

Η φωτογραφία που βλέπετε απεικονίζει ένα μνημείο σε ένα ορεινό χωριό. Θα ήταν αδιάφορη αν αυτό το σημείο δεν έκρυβε τη δική του ιστορία που το καθιστά ως το πιο “Αγρινιώτικο” στην Ορεινή Φωκίδα.

Πρόκειται για το χωριό Αρτοτίνα Φωκίδας το οποίο βρίσκεται στα όρια με την Αιτωλοακαρνανία και Ορεινή Ναυπακτία.  Πολλοί από τους κατοίκους του ζουν στο σημερινό Μεσολόγγι ακολουθώντας ασυνείδητα ένα ηρωϊκό πεπρωμένο, καθώς η Αρτοτίνα ήταν γενέτειρα οπλαρχηγών μεταξύ αυτών του Σαφάκα, Καλλιακούδα, Αθανάσιου Διάκου και του Δήμου Σκαλτσά. Ο τελευταίος μάλιστα σχετίζεται με το εικονιζόμενο σημείο, διότι εκεί ήταν το σπίτι του. Γιατί όμως υπάρχει αυτή η δυνατή σχέση με το Αγρίνιο;

Δεν είναι μόνο η ιστορία με τον Αθανάσιο Διάκο και το προξενιό όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο άρθρο (δείτε εδώ). Ο Δήμος Σκαλτσάς ή Σκαλτσοδήμος στην ουσία είναι ο γενάρχης τριών μελλοντικών Δημάρχων Αγρινίου. Ο γιός του Βασιλειος Σκαλτσοδήμος εγκαταστάθηκε στο Αγρίνιο το 1836, ασχολήθηκε με την πολιτική. Ο ίδιος παντρεύτηκε την κόρη του Αγρινιώτη προύχοντα Γιαννάκη Στάικο από όπου προήλθε ο μετέπειτα Δήμαρχος Αγρινίου Δημήτρης Στάικος. Επίσης ο γιος του Βασίλη Σκαλτσοδήμου και ο εγγονός του “γενάρχη” Δήμου Σκαλτσά  Ανδρέας Σκαλτσοδήμος διετέλεσε Δήμαρχος Αγρινίου.

Η μοίρα όμως δεν συνδέει μόνο τον αρματολό του Λιδωρικίου Δήμο Σκαλτσά με το Αγρίνιο μόνο με την οικογένεια Σταϊκου. Ο Βασίλης Σκαλτσοδήμος πάντρεψε τη μία του κόρη, αδελφή του Δημάρχου Ανδρέα με τον τότε διακεκριμένο βασιλικό γιατρό από το Λιδωρίκι Νικόλαο Ι. Παπαϊωάννου. Τον ιατρό έφερε η μοίρα και αυτόν στο Αγρίνιο αφενός γιατί έγινε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας αφετέρου ο υιος του Γεώργιος διακρίθηκε στην Εθνική Αντίσταση και έγινε Δήμαρχος Αγρινίου μεταπολεμικά. Ο εγγονός του Νικόλαος έγινε και αυτός βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας.

Έτσι το συγκεκριμένο σημείο κάτω από τα Βαρδούσια ήταν ουσιαστικά ένας “πυκνωτής” μνήμης όπου εκεί ξεκινά το γενεαλογικό δένδρο τριών Δημάρχων Αγρινίου. Δικαίως λοιπόν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το “πιο αγρινιώτικο” σημείο στη Φωκίδα, όσο δεν παρασύρεται από τη λήθη της ιστορίας.

Με πληροφορίες από:

Βασίλης Λαμνάτος, “Τρεις Ιστορικές Οικογένειες της Ρούμελης”, Αθήνα: 1994.

epoxi.gr

agrinionews.gr