Αντιπολίτευση που τριχολογεί και τρίχας αναλέγεται
Του Άκη Ροδίτη.
Χωρίς αμφιβολία η συνεδρίαση της περασμένης Πέμπτης στην Βουλή ήταν μια αποκαθήλωση για τον Αλέξη Τσίπρα, η επιβεβαίωση της συντριπτικής ανωτερότητας του Κυριάκου Μητσοτάκη και μια ακόμα ένδειξη της ανισορροπίας στο αστικό μας πολίτευμα, με τον ριζοσπάστη ΣΥΡΙΖΑ στην Αξιωματική Αντιπολίτευση και το ΚΙΝΑΛ ουραγό στα κελεύσματά του.
Δεν ήταν και λίγες οι στιγμές για τον πρώην πρωθυπουργό, που από την επίθεση βρέθηκε κολλημένος στα σχοινιά. Από την άλλη η αδυναμία του να αποστασιοποιηθεί από τον Πολάκη και τον Βαξεβάνη και η άρνησή του να αποποιηθεί την υψηλή επικαρπία της βιομηχανίας παραγωγής λάσπης των υπογείων της Κουμουνδούρου, τον έχρισαν και επισήμως μοναδικό κληρονόμο της «αυριανικής» επικοινωνιακής σχολής. Το πολιτικό προσωπικό και την εκλογική δεξαμενή που γαλουχήθηκαν πολιτικά και πολιτισμικά για δεκαετίες μέσα από την φυλλάδα –δολοφόνο χαρακτήρων του αείμνηστου Γιώργου Κουρή, τα κληρονόμησε ήδη από την εποχή των αγανακτισμένων του Συντάγματος. Τότε που οι συντελεστές της οικονομικής μας χρεοκοπίας ανήγαγαν τα συντεχνιακά τους συμφέροντα σε ιδεολογία και στοιχήθηκαν πίσω από το «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» ακροαριστερό μόρφωμα του 3% για να τα προστατέψουν.
Εκτός όμως από την επιβεβαίωση των ιδεολογικών του καταβολών, της «βαριάς» κληρονομιάς των «Σταμουλοκολλάδων» που κουβαλάει στις πλάτες του και τη νοοτροπία των καταλήψεων που τον τραβάνε πίσω, ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε για ακόμα μια φορά την ένδεια προτάσεων που τον χαρακτηρίζει όταν δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις απαιτήσεις της συζήτησης. Κάτι που τελικά έκανε ο Πρωθυπουργός, αποδεικνύοντας πανηγυρικά ότι οι ψηφοφόροι, μετά από την κρυάδα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, εμπιστεύονται ηγέτες που μπορούν να δώσουν λύσεις και όχι οπορτουνιστές ατακαδόρους που διαφημίζονται ως «λυτρωτές» στο σανίδι του Λαζόπουλου και στα δαιδαλώδη forumτου διαδικτύου.
Από την άλλη το ΚΙΝΑΛ της Φώφης Γεννηματά, αναλαμβάνοντας τον περίοπτο ρόλο του φανοστάτη στον ανεκπλήρωτο έρωτα της Προοδευτικής Συμμαχίας μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσοχατζοπουλικού ΠΑΣΟΚ, το μόνο που καταφέρνει είναι να δηλητηριάζει καθημερινά τα αυλάκια άρδευσης της αστικής μας δημοκρατίας, στερώντας της παράλληλα μια σοβαρή Κεντροαριστερά που θα αποκαταστήσει το δίπολο και θα επαναφέρει μετά από 10 χρόνια κρίσης την πολυπόθητη πολιτική ισορροπία. Μέσα στη δεκαετή οικονομική και πολιτισμική κρίση που βιώσαμε οι αρχές έχασαν με βίαιο τρόπο το νόημά τους, αφού πια «όλοι είναι ίδιοι». Η Δεξιά με την Αριστερά, το δημόσιο με το ιδιωτικό, το καλό με το κακό και το νόμιμο με το παράνομο μπερδεύτηκαν μεταξύ τους, ενώ οι αξίες υπονομεύτηκαν μέσα από πρόσωπα, οργανώσεις και κομματικά μορφώματα που έχουν συνηθίσει να τις χρησιμοποιούν μόνο συγκυριακά και μόνο ως συνθήματα. Η έλλειψη ενός αξιόπιστου κεντροαριστερού πόλου, ενός ισχυρού ΚΙΝΑΛ εν προκειμένω, που θα κερδίσει και θα φέρει πίσω τους εγκλωβισμένους στον ΣΥΡΙΖΑ κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, είναι εντονότερη από ποτέ. Το πολιτικό μας σύστημα για να ισορροπήσει, πέρα από μια ισχυρή και σοβαρή κυβέρνηση, χρειάζεται και μια εξίσου ισχυρή και σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση.
Εφημερίδα Συνείδηση
sinidisi.gr
