Τα «καναρίνια» καλούνται να… διαλέξουν αν από εδώ και πέρα θα παρουσιάζουν την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου με τον Car.gr ΠΑΣ Γιάννινα ή του δεύτερου, κάτι που θα κρίνει το μέλλον τους. Ο παράγοντας διαιτησία.
Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται από χθες (8/2) ο Παναιτωλικός, καθώς η ήττα (2-1) από τον Car.gr ΠΑΣ Γιάννινα τον κράτησε χαμηλά και πλέον θεωρείται ως βασικός υποψήφιος για υποβιβασμό.
Η αλήθεια για τα «καναρίνια» έγκεινται, σε μεγάλο βαθμό, στα όσα είπε ο Τραϊανός Δέλλας μετά το τέλος της αναμέτρησης, όπου μεταξύ άλλων σχολίασε πως «η διαιτησία βοήθησε πολύ τον αντίπαλο. Εχουμε μεταπτώσεις από ημίχρονο σε ημίχρονο, που με προβληματίζουν πολύ». Ο «Κολοσσός» στάθηκε σε δύο παράγοντες και πλέον στο Αγρίνιο βρίσκονται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι όπου ή θα αλλάξουν ή θα πέσουν, με τις συνέπειες στο δεύτερο ενδεχόμενο να φαντάζουν ως είσοδο πλοίου σε αχαρτογράφητα νερά.
Στο πρώτο σκέλος,εκείνο της σφυρίχτρας, οι «κυανοκίτρινοι» ουκ ολίγες φορές έχουν… ξεσπάσει κατά τη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν. Από το χθεσινό ματς στέκονται, κυρίως, στη μη αποβολή του Λιάσου με το σκορ στο 1-1, από το πρόσφατο με τον Ατρόμητο ότι οι καθυστερήσεις ήταν μόνο 5 λεπτά καθώς πίεζαν με παίκτη παραπάνω παρότι στο δεύτερο ημίχρονο υπήρξαν 9 αλλαγές, stop για κόκκινη κάρτα και κατ΄ ίδιαν έλεγχος του Καραντώνη στο VAR για το πέναλτι και γενικότερα υπάρχουν αρκετές «φωνές» και περιπτώσεις που τους έβγαλαν από τα.. ρούχα τους. Ωστόσο ο παράγοντας ρέφερι είναι εκτός της δικαιοδοσίας τους και ως ένα βαθμό στο Αγρίνιο έχουν μάθει για χρόνια να ζουν με αυτόν.
Τι «καίει» λοιπόν; Τα του οίκου τους. Πριν αναφέρουμε το οτιδήποτε να θυμίσουμε πως απομένουν 12 ματς, εκ των οποίων 2 με ΑΕΛ, ισάριθμα με Απόλλωνα Σμύρνης, Βόλο και από 1 με Αρη, Παναθηναϊκό, ΟΦΗ, Ατρόμητο, Car.gr ΠΑΣ Γιάννινα, Λαμία. Αρα βρίσκονται στο «τραπέζι» 36 «ζωντανοί» βαθμοί, ενώ στη συντριπτική πλειοψηφία των παραπάνω αναμετρήσεων ο Παναιτωλικός δεν θα είναι το αουτσάιντερ. Οχι μεν το φαβορί, αλλά και ούτε θα «κυνηγά»… ανεμόμυλους.
Το ερώτημα όμως που πλανάται είναι ποια ομάδα θα παρουσιαστεί σε αυτά; Εκείνη του χθεσινού πρώτου ημιχρόνου ή του δεύτερου; Εδώ «κολλάει» ο όρος «μεταπτώσεις» που στάθηκε ο Δέλλας. Μέχρι την ανάπαυλα λοιπόν τα «καναρίνια» ήταν κυρίαρχα, έβγαλαν ενέργεια, έβαλαν την μπάλα κάτω, σημείωσαν ένα πανέμορφο γκολ, είχαν δοκάρι και 2-3 φάσεις για να σημειώσουν και άλλα τέρματα. Αντίθετα στο δεύτερο μισό.. εξαφανίστηκαν.
Αν το παραπάνω φαινόμενο δεν είχε παρουσιαστεί και λίγες ημέρες πριν στην Τούμπα αλλά και στις αναμετρήσεις με Λαμία, Ατρόμητο όπου η διαφορά στην απόδοση δεν ήταν ανά ημίχρονο αλλά σε περίπου ημίωρα, τότε θα γίνονταν λόγος για μεμονωμένο περαστικό αλλά πλέον μοιάζει με «κανόνα». Χωρίς λόγο και σα να υπάρχει ένας μαγικός διακόπτης, ο Παναιτωλικός γυρίζει κουμπί και μεταμορφώνεται, θετικά ή αρνητικά και επειδή όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, στο δια ταύτα το «πληρώνει» ακριβά.
Αν επιδιώξουμε να αναζητήσουμε το γιατί συμβαίνει αυτό, ίσως χρειαστούμε τη μέθοδο του Multiple Choice και επί χάρτου υπάρχουν 4 πιθανές απαντήσεις. Α) Αγχος/Πίεση. Β) Ελλειψη φυσικής κατάστασης. Γ) Ελλειψη προσωπικοτήτων. Δ) Μη ικανότητα διαχείρισης αγώνων.
Ας δούμε όμως τον αντίλογο σε κάθε μία, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμε πώς οδηγούμαστε μέχρι εδώ. Αγχος και πίεση έχουν όλοι όσοι παίζουν μπάλα, διαχρονικά και όντως επηρεάζει αλλά τα τελευταία δύο χρόνια στο Αγρίνιο έχουν μάθει να ζουν με αυτά. Αλλωστε στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ π.χ. ήταν μπροστά στο σκορ με 1-0, άρα τα πόδια ήταν «λυμένα».
Ελλειψη φυσικής κατάστασης δεν προκύπτει από πουθενά, ενώ η παρουσία παικτών όπως οι Μπαρμπόσα, Ντίας, Τσότσαλιτς, Καρέλης και εσχάτως του Εντινγκά δίνει άλλη οντότητα στα «κυανοκίτρινα» αποδυτήρια.
Αυτόματα η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων είναι θεωρητικά το Δ. Και πάλι όμως στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μία ομάδα που βγαίνει αγνώριστη από τα αποδυτήρια των αγώνων της μεταξύ των 2 ημιχρόνων. Δεν τίθεται δηλαδή ζήτημα πως οπισθοχώρησε προς το φινάλε τους και της στοίχισε ή δεν πήγε σε σετ παιχνίδι για να «παγώσει» τον ρυθμό όποτε έπρεπε. Πρόκειται για Ντόκτορ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ, σα να επιστρέφουν από την ανάπαυλα οι δίδυμοι αδερφοί των παικτών.
Επειδή λοιπόν άκρη δεν βγάζουμε, ας ανατρέψουμε σε μία φάση κλειδί της χθεσινής αναμέτρησης, το πέναλτι που καταλογίστηκε υπέρ του ΠΑΣ και έφτασε στην ισοφάριση. Αν προσέξουμε ξεκίνησε από «κυανοκίτρινο» πλάγιο και στην πρώτη διεκδίκηση ο Παναιτωλικός είχε έναν παίκτη σε αυτή και πέντε πίσω της και κοντά. Παρόλα αυτά ο Παμλίδης στην εξέλιξη πήρε την κατοχή και «τρύπησε» την άμυνά του. Το συμπέρασμα; Αγνωστο. Κόλλησαν, έλλειψη καθαρού μυαλού, λάθη τακτικής. Ολα μαζί και τίποτα ταυτόχρονα.
Παράλληλα ας θυμηθούμε και το χθεσινό γκολ του Παναιτωλικού, όπου σε κλειστό χώρο οι Αριγίμπι, Μπαρμπόσα, Ντίας, Καρέλης άλλαξαν 8 πάσες και συνδυάστηκαν τέλεια. Η ίδια τετράδα παικτών δεν έβγαλε στο δεύτερο ημίχρονο, για όσο διάστημα συνυπήρξε, «μισή» φάση. Στο ερώτημα αν ξέρουν μπάλα κουνάς καταφατικά το κεφάλι άρα ναι μεν τα όσα έγιναν παρακάτω μπορεί λογιστεί και ως τοτέμ ή αποκορύφωμα, αλλά την ίδια στιγμή η εικόνα του δεύτερου ημιχρόνου σε καμία περίπτωση δεν τους αντιπροσωπεύει. Τους ξέρουμε και τους έχουμε δει.
Αρα το «γιατί» παραμένει και ο Δέλλας μαζί με τους παίκτες του καλούνται άμεσα να βρουν το αντίδοτο. Ισως η απάντηση να βρίσκεται και στο γεγονός ότι ποδοσφαιριστές όπως ο Μάζουρεκ κινούνται συνεχώς κάτω του μετρίου και δεν υπάρχει βοήθεια πέρα των πρώτων «11», αλλά η ουσία είναι πως ο Παναιτωλικός του χθεσινού πρώτου 45λεπου δεν έχει να φοβηθεί κάτι, του δεύτερου όμως δεν μπορεί ελπίζει σε πολλά.
Τώρα θα αναρωτηθεί κάποιος και εύλογα ότι καλή η θεωρεία, τόσο καιρό τα ίδια λέμε, τώρα τι γίνεται. Το θετικό στα «καναρίνια», αν υπάρχει κάτι, είναι πως μπορούν να περιμένουν άμεσα σε παίκτες που έχουν το know how να αλλάξουν τα δεδομένα. Ας μην ξεχνάμε πως ταλαιπωρήθηκαν αρκετά από τραυματισμούς και ναι μεν ο Λιάβας θα «χάσει» το υπόλοιπο της σεζόν, αλλά σε περίπου 2 εβδομάδες επιστρέφουν οι Καρασαλίδης, Ματσόλα. Ο πρώτος θα δώσει επιπλέον λύσεις στα στόπερ και κυρίως ύψος στις στατικές μπάλες, ενώ με τον Αργεντινό στην κορυφή της επίθεσης μπορεί να δούμε και ένα 4-4-2 με εκείνον στο «9» και τον Καρέλη περιφερειακό, με γνώμονα πως εκτός του Μάζουρεκ και ο Γιάκολις δεν έχει προσφέρει τα αναμενόμενα και έχουν στερέψει τα περιθώρια για περαιτέρω ευκαιρίες. Τώρα η μπάλα «καίει». Την ίδια στιγμή και ο Εντινγκά «χτυπά» την πόρτα της ενδεκάδας στο «6» και ο άξονας μπορεί να παρουσιαστεί άκρως βελτιωμένος.
Πολλά «αν» λοιπόν για την επόμενη ημέρα των «κυανοκίτρινων», που καταλήγουν όμως σε μία κοινή διαπίστωση. Απομένουν ματς και στο χέρι/πόδι τους είναι να γυρίσουν το χαρτί.
Πηγή: Γιώργος Ντυμένος-gazzeta.gr
