Το 2ο βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών απέσπασε η συμπατριώτισσά μας Υακίνθη Η. Στρατοπούλου, η οποία με το έργο ¨Γέννεσις¨ συμμετείχε με επιτυχία στον φετινό 39ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό.
Η Υακίνθη Στρατοπούλου, έλκει την καταγωγή της από τα Καλύβια Αγρινίου και διαμένει στην Αθήνα, ενώ ασχολείται με την ποίηση και την ζωγραφική.
Διαβάστε την ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών:
Αγαπητά μας μέλη και φίλοι της Π.Ε.Λ.
Βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων του 39ου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού με τα ονόματα των βραβευθέντων και των έργων τους.
Παρά τα κάποια προβλήματα λόγω των μέτρων εξαιτίας της πανδημίας του Κορωνοϊού, ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε με πλήρη επιτυχία.
Ευχαριστούμε θερμά τον Πρόεδρο του Λογοτεχνικού Διαγωνισμού και μέλος του Δ.Σ. Μάνο Μελισσουργάκη, για την άψογη εργασία του.
Ευχαριστούμε τους κριτές που προσπάθησαν μαζί μας, αφιερώνοντας τον πολύτιμο χρόνο τους για να έχουμε σήμερα αυτό το αποτέλεσμα.
Ευχαριστούμε επίσης ιδιαίτερα το μέλος μας κ. Καραμπατέα Γεώργιο για την ευγενική χορηγία ενίσχυσης προς τα έξοδα του διαγωνισμού, αλλά και όλα τα μέλη του Δ.Σ. που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, βοήθησαν επίσης.
Τα βραβεία και οι έπαινοι ανά κατηγορία αναφέρονται στην συνέχεια. Υπάρχουν όμως κάποιες ισοβαθμίες και έτσι κατ’ ανάγκη σε μερικές περιπτώσεις έχουμε παραπάνω από ένα 1ο, 2ο ή 3ο βραβεία και επαίνους.
Ο τρόπος αναγραφής είναι:
Τίτλος έργου, Ψευδώνυμο, Όνομα δημιουργού, Βραβείο ή Έπαινος.
Η απονομή θα πραγματοποιηθεί όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Σε περίπτωση που δεν πραγματοποιηθεί, τα βραβεία θα αποσταλλούν ταχυδρομικά.
Αποτελέσματα 39ου Διαγωνισμού Λογοτεχνών Π.Ε.Λ.
ΠΟΙΗΣΗ
1. Ρίζα μου και ριζικό (Αλκμήνη) Φωτεινή Αζαμοπούλου 1ο
2. Γένεσις (Ιάκωβος Π.) Στρατοπούλου Υακίνθη 2ο
Η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.) ιδρύθηκε το 1973 και είναι μία από τις πιο παλαιές και δραστήριες λογοτεχνικές ενώσεις της χώρας.
Το δυναμικό της Π.Ε.Λ. αριθμεί πάνω από 500 μέλη, τα οποία έχουν πλούσιο πνευματικό και λογοτεχνικό έργο σε όλα τα είδη του λόγου (ποίηση, πεζογραφία κ.λ.π).
Γ έ ν ε σ ι ς
Εν’ άνοιγμα.
Κενό.
Δεύτερο.
Δυο πόρτες.
Χειμώνα σε ακούν
και μ’ έντυσαν λευκά πουκάμισα.
Γιατί με φώναξες;
Τι θέλεις τώρα και με βάζεις να διαλέξω;
Δεν δίνει επιλογή η εγκατάλειψη
πως να το κάνουμε
κι ας ήταν πρόχειρη.
Τα χέρια σου με συνοδεύουν
μα δεν ζεσταίνουνε το δρόμο
και δεν μου λες
που να το βρω το τόσο θάρρος;
Μισό μερίδιο μου τάξατε
τ’ αρνήθηκα κι αυτό
χιόνι
χιόνι
χιόνι
με γέμισαν και κάηκε ο ανθός
– κουβέντα για τις τύψεις σας –
μόνο κάτι παλιά σχισμένα ράμματα κρατάω
και τι να πρωτοράψω.
Χώμα που θα γεμίσει χώμα
δεν είμαστε κι εμείς;
Γιατί να μπω σε τέτοιο κόπο;
Κι άλλωστε μου περίσσεψαν και δυο γιατί
να ‘χω να κουβαλάω.
Λόγω τιμής
άλλος κανείς
δεν μένει ν’ απαντήσει
κι όσο κοιτώ τ’ αστέρια που σας γλίτωσαν
θα ξεγεννά η μνήμη άλλα τόσα.
Δυο και δυο
τέσσερα
και τέσσερις κουβέντες σας φυλάω
άτιμες λέξεις, άπονες κι άκαρπες
φτηνές και σαρκοβόρες
κι εδώ οι φήμες λέγανε
ο ουρανός δεν ξέρει από προπαίδεια
κι ας ήταν πάντα μετρημένος.
Τόσες δαγκωματιές αυτά τα ταπεινά τα σημαδάκια
κι ούτε μισή κηλίδα αίμα
να ‘χω ένα πόρισμα να προχωρώ
να πείθω τον αντίλογο.
Έπειτα με ρωτάς πως γίνεται
στα αίματα τον φόβο να ξεχειμωνιάζω
σαν να με βάζεις τώρα να διαλέξω
καινούργια αποχώρηση
μέσα από το δικό μου στόμα.
Αφήνω άλυτο τον μύθο
δεμένα τα σκοτάδια μου
βροχή
βροχή
βροχή
μουσκέψαμε αποδείξεις
κι
όλες
σου τις χαρίζω
με δυο σταγόνες άνοιξη
μου μάρανες τον κήπο.
Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα:
