Μπορεί (και πως;) να γίνει η μετάβαση στη μετα-covid εποχή;

Ήταν ίσως τα πιο «περίεργα Χριστούγεννα». Για όλους. Σε όλο τον κόσμο.

• Με τη διαφορά ότι στα δικά μας τα μέρη έχουμε την πολυτέλεια να αμφισβητούμε και να κρίνουμε, να λέμε τις εξυπνάδες μας και να σέρνουμε τα εξ αμάξης όπου θέλουμε, γιατί έτσι θέλουμε, με το εμβόλιο να είναι ήδη εδώ όμως, όταν σε κάποια άλλα μέρη του κόσμου, μακριά απ’ την κακή Ευρώπη που για όλα ευθύνεται, θα χρειαστεί να περιμένουν χρόνια για να απαλλαγούν απ’ τον εφιάλτη, που εμείς δεν αντέχουμε ούτε μια μέρα παραπάνω.

Υπάρχουν κι άλλες, πολλές διαφορές. Εμείς, για παράδειγμα, ανησυχούμε και γκρινιάζουμε για τις ΜΕΘ, όταν σε κάποια άλλα μέρη, μακριά απ’ την κακή και άθλια Ευρώπη, δεν έχουν τέτοια ζητήματα, γιατί, πολύ απλά δεν έχουν ΜΕΘ, ίσως ούτε και νοσοκομεία.

Και συνεχίζουμε να λέμε, όσα λέμε, για αυτή την απαράδεκτη Ευρώπη, ακόμη και την επομένη των επιδοτήσεων, την ημέρα έναρξης των εμβολιασμών!

Μήπως, …να ξανασκεφτούμε ορισμένα πράγματα;

Και για τον μεν κορωνοϊό, θα συμφωνήσουμε απόλυτα ότι το πλήγμα ήταν μεγάλο και στην αγροτική οικονομία, οι δε κορωνο-ενισχύσεις ψίχουλα.

Και περιμένει κόσμος στην ουρά, ελπίζοντας ότι κάτι θα βγει και για το δικό του το προϊόν. Οψόμεθα!

Ας μην κοροϊδευόμαστε, όμως. Και ας μην έχουμε αυταπάτες: Ότι και να βγει, όσα και να δώσουν, πάλι θα γκρινιάζουμε.

Και όχι άδικα, ίσως, αφού η φτώχεια είναι πάντα εδώ. Δίπλα μας. Η ανεργία μέσα στο σπίτι μας. Η μεγάλες δυσκολίες για την παραγωγή και το κόστος που την καθιστά συχνά αδύνατη, στην εκμετάλλευσή μας.

Και είναι εξίσου αληθινό ότι μπήκαν μεν οι επιδοτήσεις, με το αλαλούμ που επικράτησε φέτος, αλλά, όπως κάθε φορά συμβαίνει, για τους περισσότερους τα χρήματα εξαφανίστηκαν, …όπως τα μελομακάρονα απ’ το γιορτινό τραπέζι.

Ζήτημα ωρών, …άντε κάποιων ημερών. Και τώρα; Τι γίνεται, τώρα;

Πάλι απ’ την αρχή! Ο αγρότης θα πρέπει να δουλέψει σκληρά μέχρι του χρόνου τέτοια εποχή, που είναι να εξοφληθεί η επιδότηση. Ελπίζοντας ότι θα φύγουν οι αεριτζήδες και οι απατεώνες απ’ τη μέση…

Ελπίζοντας, ακόμη, σε προκήρυξη νέων προγραμμάτων απ’ την κακή Ευρώπη, που λέγαμε πριν, σε περισσότερο επωφελή για τον ίδιο αξιοποίηση του νέου ΕΣΠΑ, σε μερίδιο απ’ το Ταμείο Ανάκαμψης!

Αν αυτά συνδυαστούν με την απαραίτητη προσαρμογή στη νέα εποχή, μπορούμε πράγματι να περιμένουμε αυτή την ανάκαμψη.

Μιλάμε για καινοτομία πια, μιλάμε για γεωργία ακριβείας, για αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας, για νέο μοντέλο και άλλες διαστάσεις σε όλη την αλυσίδα, απ’ το σχεδιασμό της εκμετάλλευσης και την προετοιμασία της παραγωγής μέχρι τη μεταποίηση, την πιστοποίηση, την ιχνηλασιμότητα, τη διακίνηση, την τελική κατανάλωση του προϊόντος και την ένταξή του σε διαχείριση κυκλικής οικονομίας στη συνέχεια.

Η χρονιά που έρχεται μπορεί να είναι η χρονιά του αγρότη.

Πλέον, έχοντας κερδίσει την οικουμενική αναγνώριση της σημασίας του κλάδου και της αξίας της πρωτογενούς παραγωγής, εξαρτάται απ’ τον ίδιο τον αγροτικό κόσμο να δώσει και την ανάλογη αξία στον κόπο και στα προϊόντα του.

• Για να γίνει, όμως, αυτό, για να έρθει η αλλαγή που θέλουμε, πρέπει πρώτα εμείς να αλλάξουμε. Να γίνουμε οι ίδιοι αυτό που θα φέρει και το συνολικό αποτέλεσμα.

Και η βάση εκκίνησης, δεν μπορεί να είναι άλλη από την ίδια την παραγωγή.

Αυτή είναι το διαπραγματευτικό μας χαρτί, αυτή το μεγάλο μας όπλο. Αν υπάρχει παραγωγή, όλα τα άλλα μπορούν να μπουν στο κάδρο. Αν όχι, όσο και να φωνάζουμε, τίποτα δεν πρόκειται να πετύχουμε.