Ευλογημένες οι στιγμές που δημιουργούμε με τα παιδιά. Λες και σταματά ο χρόνος και τα προβλήματα, λες και ανθίζει η ψυχή μας μέσα σε ένα περιβόλι δημιουργίας.
Τι κι αν μένουμε σπίτι σε καραντίνα, τούτον τον Δεκέμβρη μήνα;
Σαν θέλει ο άνθρωπος να δραπετεύσει σ' ένα μέρος φωτεινό, πιάνει και στήνει ένα ψηφιακό εργαστήρι κι ύστερα ψάχνει και βρίσκει παιδιά και φέρνει το περιβόλι στο σπίτι του.
Κυριακή, 13 Δεκέμβρη και σήμερα ολοκληρώσαμε το 6ο και τελευταίο μας εργαστήρι. Ένα εργαστήρι πλημμυρισμένο από τρυφερά πρόσωπάκια, γλυκές μανούλες που έστεκαν στο πλάι των μικρών μας μαθητών τις τρεις τελευταίες εβδομάδες και ανακάλυπταν μαζί μας τον πλούτο της παιδικής φαντασίας και τα μυστικά της δημιουργικής και συνεργατικής γραφής.
Πλούτος τα παιδιά, σωστός θησαυρός. Που όταν βρίσκεις χρόνο για να τα αφουγκραστείς, νιώθεις πως τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο, πως λίγη μαγική χρυσόσκονη σε ένα μικρό πουγκί ή ένα μαγικό υγρό, ή ακόμη το σάλιο του Άι-Βασίλη ή οι επιστήμονες, ένας αόρατος μανδύας, ίσως ένα χημικό στοιχείο από τον πλανήτη Δία και μια άλλη μαγική σκόνη θα επιλύσουν τα προβλήματα μας.
Απόψε έπεσε η αυλαία του πιλοτικού εργαστηρίου "Ας γνωριστούμε καλύτερα... με τις ιστορίες" που ετοίμασα σε χρόνο ρεκόρ, αλλά καθόλου πρόχειρα, για να μπορέσω να δοκιμάσω την ψηφιακή πλατφόρμα του Ευρωπαϊκού Προγράμματος StoryLogicNet (SLN), στο οποίο με ενέταξε ο καθηγητής μου, κ. Θαρρενός Μπράτιτσης από το Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Θα τον ευγνωμονώ πάντα για τη δυνατότητα εκπαίδευσής μου στο χρήσιμο υλικό της πλατφόρμας.
Κι αφού πολυγραμματιστήκαμε, καταφέραμε τον στόχο μας: τη δημιουργία έξι ιστοριών με θέμα:
"Σώζοντας τα Χριστούγεννα από τον Κορονοιό (ή Κορωνoιό)".
Στο πρόγραμμα συμμετείχαν 17 παιδιά ηλικίας 7,5-13 ετών. Οι μαθητές από το Αγρίνιο, τα Γιαννιτσά, την Αττική και τη Φλώρινα χωρίστηκαν αρχικά σε δύο γκρουπ και δημιούργησαν δύο ομάδες εργασίες. Ο αρχικός σχεδιασμός είχε στόχο τη διενέργεια 6 εργαστηρίων. Ωστόσο, από το τρίτο εργαστήρι προέκυψε η ανάγκη διαχωρισμού των παιδιών σε επιμέρους ομάδες. Έτσι, προέκυψαν οι ομάδες των husky και των ξωτικών (~8 ετών), των παιχνιδιών και τα ελάτων (10-11 ετών) και των χιονανθρώπων και των ταράνδων (12-13 ετών). Όλα τα ονόματα των ομάδων είναι εμπνευσμένα από το Χριστουγεννιάτικο παραμύθι μου με τίτλο "Η Ανάσσα του Πάγου" (Αριάδνη Δάντε, Εκδόσεις Τσιπούπολη) και τα παιδιά εκπαιδεύτηκαν σε διαφορετικές ώρες και ανάλογα με τις ηλικίες με διαφορετικό υλικό.
Κατά τη διάρκεια του προγράμματος, οι ομάδες επικοινώνησαν αρκετές φορές μεταξύ τους και κατάφεραν να βελτιώσουν τις ψηφιακές τους δεξιότητες και να προσεγγίσουν τα χαρακτηριστικά των ιστοριών, ακολουθώντας τη μεθοδολογία του έργου SLN.
Προσέγγισαν τους ήρωες μέσα από τον Χάρτη Ενσυναίσθησης, το Σκηνικό μέσα από χρήσιμες κάρτες, τον Χάρτη Ιστορίας, την πυραμίδα του Freytag και είχαν στη διάθεσή τους έναν μικρό οδηγό δημιουργικής γραφής, ειδικά σχεδιασμένο για την προσέγγιση του θέματος εργασίας με ασκήσεις και ιστοριοκύβους.
Για απόψε, επέλεξα να σας καληνυχτίσω με την ιστορία της ομάδας της Αγγελίνας, της Έλενας και της Σοφίας. Οι τρεις οκτάχρονες συγγραφείς από το Αγρίνιο κρύβονται πίσω από την ομάδα husky. Την ομάδα υποστήριξε με τις πολύτιμες συμβουλές της η αγαπημένη φίλη, εκπαιδευτικός Ελένη Μάντζιου.
Σημειώνεται ότι τα παιδιά δοκίμασαν την πιλοτική πλατφόρμα και μου μετέφεραν την πολύτιμη ανατροφοδότησή τους για να τη μεταβιβάσω στον Συντονιστή του έργου.
ΠΡΑΞΗ 1 |
 |
 |
 |
 |
