Η επιστημονική γνώμη επικεντρώνεται σε φυτά που παράγονται χρησιμοποιώντας διαφορετικές τεχνικές επεξεργασίας γονιδιώματος: κατευθυνόμενη προς τη θέση νουκλεάση-1 (SDN-1), τεχνικές κατευθυνόμενης με θέση νουκλεάσης-2 (SDN-2) και μεταλλαξογένεση που κατευθύνεται από ολιγονουκλεοτίδια (ODM). Αυτά διαφέρουν από τις κατευθυνόμενες στις τοποθεσίες νουκλεάσες-3 (SDN-3) , οι οποίες αξιολογήθηκαν από την EFSA το 2012, επειδή τροποποιούν μια συγκεκριμένη περιοχή του γονιδιώματος χωρίς να εισάγουν νέο DNA.
- Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η υφιστάμενη καθοδήγηση για την αξιολόγηση κινδύνου γενετικά τροποποιημένων φυτών ισχύει για την αξιολόγηση των τριών νέων τεχνικών. Ωστόσο, ενδέχεται να απαιτούνται λιγότερα δεδομένα για την εκτίμηση κινδύνου λόγω της απουσίας νέου DNA.
Η επεξεργασία του γονιδιώματος αλλάζει το DNA των ζώων, των φυτών και των μικροοργανισμών με υψηλή ακρίβεια. Η τεχνολογία έχει ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών - από νέες θεραπείες για καρκίνο και κληρονομικές ασθένειες, έως την αύξηση της μυϊκής μάζας των ζώων.
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή φυτών με επιθυμητά χαρακτηριστικά, όπως ανθεκτικότητα σε ασθένειες, ανοχή στην ξηρασία ή ενισχυμένα διατροφικά προφίλ. Ωστόσο, υπάρχει μια κοινωνική ανησυχία η επεξεργασία γονιδιώματος μπορεί να έχει αντίκτυπο και μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενείς επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον.
Επί του παρόντος, στην ΕΕ το γονιδίωμα πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασμένους οργανισμούς αξιολόγησης ασφάλειας σύμφωνα με τις διατάξεις που προβλέπονται στη νομοθεσία για τους ΓΤΟ πριν εγκριθούν.
Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για επαρκείς κατευθυντήριες γραμμές αξιολόγησης κινδύνου προτού εξεταστούν αυτά τα φυτά για ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από την EFSA να αξιολογήσει εάν οι κατευθυντήριες γραμμές της για την εκτίμηση επικινδυνότητας των γενετικά τροποποιημένων φυτών μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εκτίμηση επικινδυνότητας των φυτών που παράγονται με ODM , SDN-1 και SDN-2.
