Η ελαιοπεριεκτικότητα των καρπών της ελιάς φαίνεται πως δεν σχετίζεται με τον αριθμό και το μέγεθός τους.

Όταν τα δένδρα φτάσουν σε πλήρη ωρίμανση, το περιεχόμενο του ελαίου στη σάρκα είναι ομοιόμορφο σε όλους τους καρπούς, ανεξάρτητα από το μέγεθος της ελιάς ή από τη συνολική απόδοση.

Η τελική περιεκτικότητα σε λάδι προσδιορίζεται από την αλληλεπίδραση ανάμεσα στις συνθήκες ανάπτυξης του δένδρου και την ποικιλία του. Ένα ακριβές πρόγραμμα θρέψης μπορεί να επηρεάσει την τελική ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού.

Θρέψη και περιεκτικότητα ελαίων στην ελιά

Η εφαρμογή λιπασμάτων που παρέχουν τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία και ιχνοστοιχεία σε διάφορες ποσότητες, σε δένδρα της ποικιλίας «manzanillo» σε αμμώδη εδάφη, έδειξε θετική ανταπόκριση στην απόδοση και το περιεχόμενο της σάρκας σε λάδι. Τα αποτελέσματα είναι ακόμη καλύτερα όταν συνδυάζονται με την πρακτική της δακτυλίωσης στα δέντρα.

Ασβέστιο και βόριο

Οι διαφυλλικές εφαρμογές ασβεστίου και βορίου σε δύο δόσεις, στο στάδιο της πλήρους άνθησης και 15 ημέρες αργότερα αυξάνουν το περιεχόμενο της σάρκας σε λάδι σε τρεις ελαιοπαραγωγικές ποικιλίες Αberquina, Koroneiki και Bouteillan. Το γέμισμα των καρπών αυξάνεται και το περιεχόμενο σε λάδι μεγιστοποιείται όταν το ασβέστιο και το βόριο εφαρμόζονται συνδυαστικά. Τα θετικά αυτά αποτελέσματα επαναλαμβάνονται για τις τρεις ποικιλίες σε πειράματα δυο καλλιεργητικών περιόδων. Η αύξηση της δόσης του ασβεστίου κατά 2% και του βορίου κατά 100ppm είχε την καλύτερη επίδραση στις δυο παραμέτρους (βάρος και περιεκτικότητα σε λάδι).