Ο φαύλος κύκλος της αποτυχίας …και της επικινδυνότητας.
Τελικά, όταν ο ανίκανος χάνει την όποια εξουσία έχει ή θεωρεί ότι έχει, γίνεται ικανός για όλα. Το ποιος εσωτερικός μηχανισμός αυτοάμυνας ενεργοποιείται, κάτω από ποιες συνθήκες και με ποια ερεθίσματα, δεν το ξέρουμε. Κρίνοντας απ’ το αποτέλεσμα, όμως, με ασφάλεια καταλήγουμε, για κάποιες (για πολλές) περιπτώσεις στο πιο πάνω συμπέρασμα.
Είχαν την ευκαιρία τους να κάνουν κάτι καλό για τον τόπο. Να κάνουν κάτι για τους αγρότες. Και επέλεξαν να κάνουν το χειρότερο δυνατό.
- Μετερχόμενοι ακόμη και παράνομες πρακτικές και μεθοδεύσεις. Καταστάσεις που παραπέμπουν σε άλλες, σκοτεινές εποχές. Καταστάσεις που δεν τιμούν ούτε τους εμπνευστές ούτε και τους εκτελεστές τους.
Απέδειξαν ότι δεν ήταν ικανοί για τίποτα. Και τώρα, αποδεικνύουν πως είναι ικανοί για όλα.
Γνωρίζοντας, προφανώς, το μέγεθος της προσωπικής τους αποτυχίας και κενότητας, έχοντας, κατά τα φαινόμενα, πλήρη επίγνωση της μικρότητάς τους, αναλώνονται πια όχι στο να εντοπίσουν και να διορθώσουν, αν μπορούν και όσο μπορούν, τα σφάλματα εγωισμού, κυρίως, αμετροέπειας και βοναπαρτισμού που διακατείχε κάθε τους απόφαση, αλλά στο να υπονομεύσουν κάθε υγιή προσπάθεια και κάθε τι καλό που πάει να γίνει, θεωρώντας, ανοήτως κατά τη γνώμη της στήλης, ότι έτσι, πότε με τις κραυγές και πότε με τους ψεύτικους κλαυθμούς και οδυρμούς, θα καλύψουν τους εκκωφαντικούς ήχους της αποτυχίας τους.
- Δυστυχώς, για τους ίδιους, δεν λειτουργεί έτσι το πράγμα! Ο κόσμος γνωρίζει. Βλέπει, αξιολογεί, μια χαρά συγκρίνει και βγάζει συμπεράσματα.
Και ξέρει ότι το να είσαι ανίκανος, …δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό. Όχι όταν με καλή πρόθεση δοκιμάζεις τις ικανότητές σου σε ένα πεδίο, κάνεις την προσπάθειά σου και διαπιστώνεις ότι οι ικανότητές σου δεν σου επέτρεψαν να πας ένα βήμα πιο πέρα.
Ανθρώπινο. Το κακό είναι να μην μπορείς να αντιληφθείς το μέχρι που φτάνουν οι δυνάμεις σου και να επιμένεις σε κάτι που το έχεις ο ίδιος εκ των προτέρων καταδικάσει.
Το ακόμη χειρότερο, όμως, που καταντά να γίνεται επικίνδυνο, έρχεται όταν ο ανίκανος, ακριβώς επειδή συνειδητοποιεί αυτόν του τον χαρακτήρα, γίνεται ικανός για όλα.
Όχι μόνο να ψοφήσει η γίδα του γείτονα και ο γείτονας μαζί, αλλά να καεί το σύμπαν ολόκληρο, να μην μείνει τίποτα όρθιο. Αρκεί, μέσα σε αυτόν τον χαμό, να μη φανεί η δική του ανικανότητα.
Αρκεί, αυτός που δεν είναι αρεστός, να μην γίνει ποτέ εκείνος που θα δώσει τη λύση, σε ένα πρόβλημα που, σε αυτή την περίπτωση, μπορεί πράγματι να έχει ολέθριες συνέπειες.
Αρκεί, να ειπωθούν οι γνωστές κενές περιεχομένου φιλοσοφίες, στις οποίες έχει εκπαιδευτεί ένα ορισμένο ακροατήριο και με αυτές βαυκαλίζεται, χαϊδεύοντας τον κύκλο της ανικανότητας, που απ’ τα πολλά τα χάδια, φαύλος κατάντησε κι αυτός.
